Wylotne – Wikipedia, wolna encyklopedia
Plan jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu krakowskiego | |
Położenie na mapie gminy Skała | |
50°12′30″N 19°49′01″E/50,208194 19,816944 |
Wylotne – schronisko w Dolinie Sąspowskiej w Ojcowskim Parku Narodowym (OPN). Znajduje się w jej orograficznie lewych zboczach, w lesie, w jednej z wyżej położonych skał grupy Framugi[1]. Ma postać komory przebijającej skałę na wylot. Znane jest z tego, że opisano w nim jedno z najstarszych na terenie OPN miejsc pobytu ludzi prehistorycznych[2]. Jasna, sucha i zasłonięta od wiatru komora stwarzała im dobre warunki do zamieszkania[3].
Przez 5 lat archeolodzy badali namulisko w schronisku Wylotnym. Z zakończonych w 1966 roku badań wynika, że w okresie środkowego paleolitu schronisko było trzykrotnie zasiedlane przez ludzi kultury mikocko-prądnickiej. Przebadanie trzech warstw kulturowych pozwala zbadać, jak doskonaliła się technika wytwarzania narzędzi krzemiennych. W namulisku schroniska archeolodzy znaleźli liczne wyroby krzemienne i nadpalone kości zwierzęce. Stwierdzono kości mamuta i różnych gatunków zwierząt z rodzin jeleniowatych i pustorogich. Archeolodzy oceniają, że zamieszkujące schronisko gromady nie mogły liczyć więcej, niż 15–18 ludzi, a raczej były mniejsze[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza. [dostęp 2018-07-02].
- ↑ Józef Partyka: Ojcowski Park Narodowy: przewodnik turystyczny. Warszawa: Sport i Turystyka Muza SA, 2006. ISBN 83-7319-963-2.
- ↑ a b Waldemar Chmielewski. Wyniki badań w schronisku Wylotnym w Ojcowie. Sprawozdania Archeologiczne, t. XXII, 1970