Wysoczyzna Bialska – Wikipedia, wolna encyklopedia
Czyżowice k. Prudnika | |
Megaregion | |
---|---|
Prowincja | |
Podprowincja | |
Makroregion | |
Mezoregion | |
Mikroregion(y) | Wysoczyzna Bialska |
Zajmowane jednostki administracyjne |
Wysoczyzna Bialska (318.58.1) – według podziału fizycznogeograficznego Krzysztofa Badory mikroregion położony w zachodnio-południowej części makroregionu Nizina Śląska i zachodniej części mezoregionu Płaskowyż Głubczycki, w województwie opolskim. Rozciąga się w przybliżeniu wzdłuż linii Głuchołazy–Prudnik–Biała–Głogówek[1].
Na Wysoczyźnie Bialskiej dominuje typ ukształtowania rzeźby terenu falisty i pagórkowaty, polodowcowy i peryglacjalny, z glinami zwałowymi, piaskami i żwirami oraz pokrywą glin lessopodobnych. Pokrycie rolno-osadnicze[2].
Mikroregion graniczy z Doliną Białej Głuchołaskiej (332.17.2), Doliną Górnej Białej (332.17.3), Obniżeniem Prudnickim (318.58.5), Równiną Mosznej (318.55.9) i Przedgórzem Głuchołasko-Prudnickim (332.17.3).
Miejscowości
[edytuj | edytuj kod]Wysoczyzna Bialska mieści się w województwie opolskim, w powiatach prudnickim i nyskim. Wzdłuż mikroregionu położone są miejscowości: Biała, Browiniec Polski, Błażejowice Dolne, Czyżowice, Dobroszewice, Domaszkowice, Dzierżysławice, Gostomia, Gryżów, Hajduki Nyskie, Józefów, Kolnowice, Kępnica, Laskowiec, Lipowa, Mieszkowice, Mionów, Niwnica, Nowy Browiniec, Nowy Las, Olbrachcice, Olszynka, Piorunkowice, Prężyna, Prężynka, Rostkowice, Rudziczka, Solec, Stary Las, Sucha Kamienica, Słoków, Ścinawa Mała, Ścinawa Nyska, Śmicz, Wasiłowice, Węża, Wierzbięcice, Wierzch, Wilków (gminy Biała, Głogówek, Prudnik, Lubrza, Nysa).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Badora 2017 ↓, s. 22.
- ↑ Badora 2017 ↓, s. 18.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Krzysztof Badora. Mikroregiony fizycznogeograficzne Opolszczyzny. (PDF). „Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego”. Nr 37, 2017. Opole. ISSN 1896-1460. OCLC 1051268260.