Wysoka Horka – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość | 764 m n.p.m. |
Położenie na mapie Karpat | |
Położenie na mapie Beskidu Sądeckiego | |
49°21′55,0″N 21°04′37,6″E/49,365278 21,077111 |
Wysoka Horka (764 m n.p.m.) – szczyt we wschodniej części Gór Leluchowskich. Znajduje się w granicznym polsko-słowackim grzbiecie, nieco na północny zachód od granicy, po polskiej stronie. Północno-wschodnie stoki po polskiej stronie opadają do Doliny Moczary, którą spływa potok uchodzący do Muszynki. Zbocza północno-zachodnie opadają do drugiej odnogi tego potoku. Szczyt jest zalesiony. Jego stokami (wzdłuż granicy) prowadzą dwa szlaki turystyczne. Oprócz tego stoki pocięte są wieloma drogami leśnymi[1].
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]- – żółty: Muszyna – Malnik – Garby – Przechyby – Dubne (szczyt) – Wojkowa – Kamienny Horb – Pusta – Wysoka Horka – Bukowina – Muszynka. 7.30 h, ↓ 6.45 h[2]
- – czerwony wzdłuż granicy polskiej: Obručné – Kamienny Horb – Pusta (867 m n.p.m.) – Wysoka Horka – Jawor – Przełęcz Tylicka[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Geoportal. [dostęp 2010-07-15].
- ↑ a b Beskid Sądecki. Mapa 1:50 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „Wit” s.c.. ISBN 83-915737-3-7.