Złoty Orfeusz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Złoty Orfeusz (bułg. Златният Орфей, Международен конкурс за вокални изплнители и Конкурс за нови блгарски естрадни песни «Златният Орфей») – międzynarodowy festiwal muzyczny muzyki pop, który był organizowany w Bułgarii w latach 1965–1999 w nadmorskim kurorcie Słoneczny Brzeg.

Odbywał się na początku czerwca w latach 1965–1999; w latach 1965–1966 w „Bar-Variete”, od 1967 w Teatrze Letnim. Organizatorem i pierwszym dyrektorem był Genko Genow (w 1974–1992 oskarżony o szpiegostwo, skazany, odbywał karę pozbawienia wolności; po jej odbyciu był powtórnie dyrektorem festiwalu), w latach 1974–1992 dyrektorem był Georgi Ganew, Iwan Zafirow i Decho Tarależkow.

Wszyscy uczestnicy festiwalu śpiewali bez ścieżki dźwiękowej (playbacku), z towarzyszeniem Estradowej Orkiestry Symfonicznej Komitetu Telewizji i Radia pod dyrekcją Wili Kazasjana. Przeprowadzano dwa konkursy, zdobywane nagrody w różnych latach miały różne nazwy:

• międzynarodowy konkurs wykonawców (Konkurs Główny) – najczęściej nagroda Grand Prix „Złotego Orfeusza” za wykonanie;
• konkurs piosenki bułgarskiej – czasami Grand Prix „Złotego Orfeusza” za wykonanie, później przeprowadzano konkurs wykonania bułgarskich piosenek przez wykonawców zagranicznych, którym wręczano Grand Prix (z wyjątkiem pierwszych festiwali), pierwszą, drugą i trzecią nagrodę – ich zdobywcy występowali na koncercie galowym w ostatni wieczór festiwalu^[1]).

Międzynarodowego konkursu nie organizowano.

• Konkurs nowej piosenki bułgarskiej:
  • I nagroda – Mimi Nikołowa – Kaliakra

Międzynarodowego konkursu nie organizowano.

• Konkurs nowej piosenki bułgarskiej:
  • I nagroda – Jordanka Christowa '
• Gwiazda festiwalu: Angela Zilia (Grecja)

Od tej edycji nazywany oficjalnie Festiwalem Złoty Orfeusz (poprzednio – Konkurs Międzynarodowy)

• Grand Prix – nie przyznano;
• I nagroda: Arlette Zola (Szwajcaria)
• II nagroda: Wiktor Wujaczicz (ZSRR), Tonia (Belgia)
• III nagroda: Ljiljana Petrović (Jugosławia), Katarzyna Bovery (Polska)

• Grand Prix Złoty Orfeusz: Jennifer (Francja)
• I nagroda: Marion Rung (Finlandia)
• II nagroda: Kalinka (Belgia)
• III nagroda: Iosif Kobzon (ZSRR), Margarita Dmitrowa (Bułgaria)

• Grand Prix: Bogdana Karadoczewa (Bułgaria)
• I nagroda: Emilia Markowa (Bułgaria)
• II nagroda: Jurij Bogatikow (ZSRR)
• III nagroda: Isabel Bond (Szkocja)

• Grand Prix — nie przyznano;
• I nagroda: Biser Kirow (Bułgaria)
• II nagroda: Elen Delmar (USA)
• III nagroda: Jesin Aszfar (Turcja)
• Nagroda specjalna: Lise Marke (Belgia), Anita Hegerland (Norwegia), Witalij Samojlenko (ZSRR)

• Grand Prix: Marija Pachomienko (ZSRR) — za wykonanie piosenki Nienagliadnyj moj i Don Kichot.

• Grand Prix — nie przyznano;

• Grand Prix: Lena Erickson (Szwecja)

• Grand Prix: Lili Iwanowa (Bułgaria)

• Grand Prix: Ałła Pugaczowa (ZSRR)

• Grand Prix: Fara Maria (Kuba)

• Grand Prix: Roza Rymbajewa (ZSRR)

• Grand Prix: Joan Orlins (Luksemburg)

• Grand Prix: Panajot Panajotow (Bułgaria)

• Grand Prix: Kamelia Todorowa (Bułgaria)

• Grand Prix: gmar Frederick (NRD)

• «Złoty Orfeusz»: Nelli Rangiełowa (Bułgaria)

• Grand Prix: Orlin Goranow (Bułgaria)

• Grand Prix: Pietia Bujuklijewa (Bułgaria)

• Grand Prix — nie przyznano;
• I nagroda: Tamara Gwerdciteli (ZSRR)

• Grand Prix: Etta Skoło (Austria)

• Grand Prix: Carmen Trendafir (Rumunia)

Międzynarodowego konkursu nie przeprowadzano.

• Konkurs nowej piosenki bułgarskiej:
  • Grand Prix «Złoty Orfeusz» – Ilija Angełow

• Konkurs nowej piosenki bułgarskiej:
  • Grand Prix «Złoty Orfeusz» – Michaił Ionczew

• Konkurs nowej piosenki bułgarskiej:
  • Grand Prix «Złoty Orfeusz» – «Riton» (Bułgaria)

Konkursu międzynarodowego nie było.

Gwiazdą festiwalu był Filip Kirkorow.

• Konkurs nowej bułgarskiej piosenki:
  • Grand Prix: Orlin Goranow (Bułgaria)

W kolejnym roku festiwalu nie organizowano. W 2015 rozpoczęto jego reaktywację^[2].