Z22 Anton Schmitt – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z22 Anton Schmitt

Historia
Stocznia	Deschimag, Brema
Położenie stępki	3 stycznia 1938
Wodowanie	20 września 1938
Kriegsmarine
Wejście do służby	24 września 1939
Zatopiony	10 kwietnia 1940 w Narwiku
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa: 2411 t pełna: 3415 t
Długość	125 m
Szerokość	11,8 m
Zanurzenie	4,3 m
Napęd
2 turbiny parowe o mocy łącznej 70 000 KM, 6 kotłów parowych, 2 śruby
Prędkość	38 węzłów
Zasięg	2020 Mm przy 19 w
Uzbrojenie
5 x 127 mm (5xI), 4 x 37 mm plot (2xII), 6 x 20 mm plot (6xI), 8 wt 533 mm (2xIV), 18 bg, miny - szczegóły poniżej
Załoga	323

Z22 Anton Schmitt – niemiecki niszczyciel typu 1936 (Diether von Roeder) z okresu II wojny światowej, zatopiony w 1940 w bitwie pod Narwikiem.

Zamówiony wraz z innymi okrętami tego typu 6 stycznia 1936, położenie stępki – 3 stycznia 1938, wodowanie – 20 września 1938, wejście do służby – 24 września 1939. Zbudowany w stoczni Deschimag AG w Bremie (numer stoczniowy W925). W systemie oznaczeń niemieckich niszczycieli miał przydzielony numer Z22 (rzadko używany w oficjalnych dokumentach), przed wojną nosił numer burtowy 41. Budowa kosztowała 12,87 mln Reichsmark^[1].

Nazwę nadano mu na cześć niemieckiego bosmanmata, dowódcy działa na krążowniku lekkim SMS „Frauenlob”(inne języki) z I wojny światowej, który kontynuował strzelanie podczas bitwy jutlandzkiej aż do zatonięcia okrętu.

Okręt wszedł do służby już po wybuchu II wojny światowej i do początku 1940 jego załoga szkoliła się na Bałtyku. Uczestniczył następnie w jednej nocnej operacjach stawiania zagród minowych na wodach angielskich, 10/11 stycznia 1940 pod Newcastle (wraz z „Wilhelm Heidkamp”, „Karl Galster”, „Richard Beitzen”, „Friedrich Ihn” i „Friedrich Eckoldt”)^[1].

Wziął następnie udział w inwazji na Norwegię (operacji Weserübung), w grupie zajmującej Narwik, transportując tam 200 strzelców górskich. 9 kwietnia 1940 zdobył mały norweski patrolowiec „Senja”.

10 kwietnia 1940 rano, na początku bitwy pod Narwikiem, został trafiony dwoma torpedami brytyjskiego niszczyciela „Hunter” w przystani w Narwiku i szybko zatonął (straty 52 ludzi)^[2] w rejonie pozycji 68°25′N 17°25′E/68,416667 17,416667.

Dowódcy:

• kmdr ppor (Korvettenkapitän) Friedrich Böhme: 24 września 1939 – 10 kwietnia 1940

Historia konstrukcji i opis okrętu – w opisie niszczycieli Typu 1936.

• wyporność:
  • standardowa: 2411 t
  • pełna: 3415 t
• wymiary:
  • długość: 125 m
  • długość na linii wodnej: 120 m
  • szerokość: 11,8 m
  • zanurzenie: 4,3 m
• napęd: 2 turbiny parowe o mocy łącznej 70 000 KM, 6 kotłów parowych Wagnera (ciśnienie robocze 70 at), 2 śruby
• prędkość maksymalna: 38 w
• zasięg: 2020 mil morskich przy prędkości 19 w
• zapas paliwa: 787 t mazutu
• załoga: 323

Uzbrojenie i wyposażenie:

• 5 dział kalibru 128 mm (nominalnie 12,7 cm) SK C/34 w pojedynczych stanowiskach, osłoniętych maskami (5xI)
  • długość lufy L/45 (45 kalibrów), donośność maksymalna 17.400 m, kąt podniesienia +30°, masa pocisku 28 kg, zapas amunicji - 120 na działo
• 4 działka przeciwlotnicze 37 mm SK C/30, półautomatyczne, podwójnie sprzężone na podstawach LC/30 (2xII)
• 6 działek przeciwlotniczych 20 mm (6xI)
• 8 wyrzutni torpedowych 533 mm (2xIV), 12-16 torped
• 18 bomb głębinowych (zrzutnia bg)
• możliwość zabrania 60 min morskich

• szumonamiernik GHG
• system kierowania ogniem artylerii głównej: dwa 4-metrowe dalmierze stereoskopowe (na nadbudówce dziobowej i śródokręciu), centrala artyleryjska C34/Z

• Siergiej W. Patjanin (С.В.Патянин): "Esmincy tipa Leberecht Maass" (Эсминцы типа «Леберехт Маасс»), seria Morskaja Kollekcja 5/2004
• Z22 Anton Schmitt w serwisie German Naval History