Zaczarowana zagroda – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zaczarowana zagroda – książka wydana przez Alinę Centkiewicz i Czesława Centkiewicza w 1963 roku.

W 2017 trafiła na listę lektur szkolnych Ministerstwa Edukacji Narodowej (klasy I-III)^[1]. Została z listy lektur usunięta w 2021^[2] bez podania powodu^[3].

Akcja książki dzieje się na Antarktydzie (stacja im. Dobrowolskiego na wschodnich wybrzeżach Antarktydy). Badacze chcieli oznakować pingwiny obrączkami i znakami na plecach, żeby sprawdzić trasę wędrówki w czasie zimy polarnej. Interesowało ich też, czy ptaki wrócą do swoich gniazd. Zbudowali specjalną zagrodę i tam gromadzili pingwiny Adeli. Pingwiny uciekały z lodowej zagrody, wchodząc sobie na plecy, a ludzie nie wiedzieli, w jaki sposób to robią. Pierwszego dnia pingwiny uciekły, a został tylko jeden, nazwany przez profesora (badacza) „elegancikiem”. Drugiego dnia ludzie podwyższyli mur lodowej zagrody, ale i tak pingwiny się z niej wydostały (w środku pozostały dwa). Pilot helikoptera z sąsiedniej stacji badawczej, na której obserwuje się pogodę, zobaczył, jak one wyskakują. W końcu udało się oznakować pingwiny. Okazało się, że po dalekich wędrówkach każdy pingwin wrócił dokładnie do swojego gniazda.