Zalman Szowal – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zalman Szowal
‏זלמן שובל‎
Ilustracja
Zalman Szowal (2008)
Data i miejsce urodzenia

28 kwietnia 1930
Wolne Miasto Gdańsk

Ambasador Izraela w Stanach Zjednoczonych
Okres

od 1990
do 1993

Poprzednik

Mosze Arad

Następca

Itamar Rabinowicz

Okres

od 1998
do 1999

Poprzednik

Elijjahu Ben Elisar

Następca

Dawid Iwri

Poseł do Knesetu
Okres

od 27 maja 1970
do 20 lipca 1981

Przynależność polityczna

Lista Państwowa, Likud, Telem, Rafi – Lista Państwowa

Okres

od 21 listopada 1988
do 8 października 1990

Przynależność polityczna

Likud

Zalman Szowal (hebr.: זלמן שובל, ang.: Zalman Shoval, ur. 28 kwietnia 1930 w Wolnym Mieście Gdańsku) – izraelski polityk i dyplomata, w latach 1970–1981 oraz 1988–1990 poseł do Knesetu, w latach 1990–1993 oraz 1998–1999 ambasador w Stanach Zjednoczonych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 28 kwietnia 1930 jako Zalman (Salomon) Finkelstein w Gdańsku, który był wówczas Wolnym Miastem[1][2]. W 1938 wyemigrował do stanowiącej brytyjski mandat Palestyny[3].

W Tel Awiwie ukończył szkołę średnią, na studia wyjechał za granicę. Zdobył bakalaureat na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, a następnie M.A. w Graduate Institute of International and Development Studies w Genewie w zakresie stosunków międzynarodowych. W dziedzinie tej zdobył także stopień doktorski (PhD)[3].

W latach 1955–1957 był zatrudniony w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, następnie pracował w finansach i bankowości. Dwukrotnie pełnił funkcję przewodniczącego izraelskiego stowarzyszenia bankowców[3].

W polityce związał się początkowo z lewicową Mapai, następnie od 1965 był członkiem założonej przez byłego premiera Dawida Ben Guriona partii Rafi. W 1969 był jednym z założycieli nowego ugrupowania Ben Guriona – Lista Państwowa[3]. W październikowych wyborach parlamentarnych nie dostał się do izraelskiego parlamentu z listy tego ugrupowania[3], jednak w składzie siódmego Knesetu znalazł się 27 maja 1970 po tym, jak były premier przeszedł na emeryturę i zrezygnował z mandatu poselskiego[4]. Szowal zasiadał w komisjach edukacji i kultury oraz pracy, a także w specjalnej komisji ochrony środowiska[3]. W 1973 przystąpił do prawicowego Likudu i uzyskał reelekcję w grudniowych wyborach, w ósmym Knesecie zasiadał w komisji finansów. W 1976 był jednym z założycieli partii La’am jako frakcji Likudu. W wygranych przez prawicę wyborach w 1977 ponownie zdobył mandat, zaś w dziewiątej kadencji – w komisjach spraw zagranicznych i obrony; konstytucyjnej, prawa i sprawiedliwości; finansów; spraw gospodarczych oraz w komisji wspólnej ds. energii. W 1977 założył także organizację zajmującą się edukacją polityczną. W 1978 powrócił do Ministerstwa Spraw Zagranicznych, gdzie był odpowiedzialny za politykę informacyjną[3]. 26 stycznia 1981 wraz z Jicchakiem Perecem i Jigalem Hurwicem opuścił Likud, tworząc frakcję Rafi – Lista Państwowa[5][6]. Jeszcze w tym samym roku – 19 maja – przeszedł wraz z Hurwicem do utworzonego przez Moszego Dajana ugrupowania Telem[6][7], z którego listy bezskutecznie kandydował w czerwcowych wyborach. W 1984 wspólnie z Hurwicem założył partię Omec, jednak w sierpniowych wyborach ugrupowaniu przypadł tylko jeden mandat, który objął Hurwic[3][8]. Do parlamentu powrócił w 1988, ponownie z listy Likudu. W dwunastym Knesecie zasiadał w dwóch komisjach – spraw zagranicznych i obrony oraz spraw gospodarczych[3].

8 października 1990 zwolnił mandat, który objął po nim Chajjim Kaufman[9], przyjmując zwolnione Moszego Arada stanowisko ambasadora Izraela w Stanach Zjednoczonych. W Waszyngtonie urzędował do 1993, kiedy zastąpił go Itamar Rabinowicz[10]. Przed wyborami w 1996 prowadził w USA kampanię na rzecz Likudu[3], a w 1998 powrócił na stanowisko ambasadora, zastępując Elijjahu Ben Elisara. W 1999 zakończył misję dyplomatyczną, zaś stanowisko w Waszyngtonie objął Dawid Iwri[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. זלמן שובל (פינקלשטיין) [Zalman Szowal (Finkelstein)]. knesset.gov.il. [dostęp 2018-02-06]. (hebr.).
  2. Ja’akow Bar-On: ח"כ לשעבר זלמן שובל מסכם קריירה פוליטית ודיפלומטית בספר חדש [Zalman Szowal kończy karierę polityczną i dyplomatyczną]. Ma’ariw, 2016-07-26. [dostęp 2018-02-06]. (hebr.).
  3. a b c d e f g h i j Zalman Szowal (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  4. Members of the Seventh Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2018-01-18]. (ang.).
  5. Rafi. knesset.gov.il. [dostęp 2018-01-18]. (ang.).
  6. a b Mergers and Splits Among Parliamentary Groups. knesset.gov.il. [dostęp 2018-01-18]. (ang.).
  7. Telem. knesset.gov.il. [dostęp 2017-02-03]. (ang.).
  8. Jigga’el Hurwic (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  9. Members of the Twelfth Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2018-01-18]. (ang.).
  10. a b U.S.-Israel Relations: Israeli Ambassadors to the United States. Jewish Virtual Library. [dostęp 2018-01-18].