Zamek Trifels – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zamek Trifels

Państwo	Niemcy
Kraj związkowy	Nadrenia-Palatynat
Miejscowość	Annweiler am Trifels
Rozpoczęcie budowy	1113
Zniszczono	1602 (pożar)
Odbudowano	XX w.
Położenie na mapie Niemiec Zamek Trifels
Położenie na mapie Nadrenii-Palatynatu Zamek Trifels
49°11′46″N 7°58′44″E/49,196111 7,978889
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Zamek Trifels (niem. Reichsburg Trifels) – zamek niemieckiego rodu Hohenstaufów, zbudowany w 1113 roku na najwyższym (494 m n.p.m.) trudno dostępnym wzniesieniu powyżej miasta Annweiler am Trifels w Niemczech, w kraju związkowym Nadrenia-Palatynat, we wschodniej części Lasu Palatynackiego. Zamek tworzy zespół razem ze znajdującymi się w pobliżu zamkami Anebos i Scharfenberg.

Zamek zajmuje nieregularną przestrzeń o długości 145 m, szerokości – od północy 60 m, od południa zaś – zaledwie 9 m. Posiada dwa solidne donżony wchodzące w system fortyfikacji, czworoboczny i cylindryczny (Anebos i Scharfenberg). Także budynki gospodarcze zostały umocnione osobnymi murami obronnymi.

Największą świetność osiągnął za czasów panowania Fryderyka I Barbarossy z rodu Hohenstaufów oraz – przede wszystkim – cesarza Fryderyka II (pierwsza połowa XIII w.).

Z czasów gruntownej przebudowy zamku za Fryderyka I Barbarossy zachowała się m.in. wieża, natomiast okazała baszta, kryjąca studnię wydrążoną w skalę na głębokość 62 m, pochodzi z pierwszej połowy XIII w., z czasów Fryderyka II. Zamek uważano za niemożliwy do zdobycia, przechowywano tu nawet insygnia królewskie, pełnił także funkcję więzienia politycznego. Przez trzy tygodnie w roku 1193 jego więźniem był król angielski – Ryszard Lwie Serce. W 1602 roku zamek spłonął od uderzenia pioruna i został opuszczony.

W 1937 roku rozpoczęto prace nad odbudową, które zainicjował bawarski premier Ludwig Siebert, który uznał, że zamek może stać się „sanktuarium narodowym”. Pracami kierował Rudolf Esterer. W latach 40. XX wieku zbudowano utrzymaną w duchu nacjonalistycznym „Salę Cesarską”. Po upadku nazistów prace budowlane przerwano, jednak wznowiono je w 1954 roku, a w 1966 roku zbudowano wieżę główną, pomimo że nie posiadano dokładnych danych dotyczących wyglądu zamku w średniowieczu. Obecnie jest to jeden z najpopularniejszych obiektów turystycznych Palatynatu.

• Zamek Trifels - Reichsburg Trifels
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

• Susanne Fleischner: „Schöpferische Denkmalpflege”. Kulturideologie des Nationalsozialismus und Positionen der Denkmalpflege. Lit, Münster 1999. ISBN 3-8258-4123-5 (u. a. über den Wiederaufbau der Burg Trifels ab 1938)
• Wolfgang Hartmann: Vom Main zur Burg Trifels – vom Kloster Hirsau zum Naumburger Dom. Auf hochmittelalterlichen Spuren des fränkischen Adelsgeschlechts der Reginbodonen. In: Veröffentlichungen des Geschichts- und Kunstvereins Aschaffenburg e. V. Pattloch, Aschaffenburg 52/2004. ISSN 0433-843X.
• BernhardB. Meyer BernhardB., Burg Trifels, wyd. 1. Aufl, Regensburg: Schnell und Steiner, 2002, ISBN 3-7954-6397-1, OCLC 76452612 . Brak numerów stron w książce
• Bernhard Meyer: Burg Trifels. Die mittelalterliche Baugeschichte. In: Beiträge zur pfälzischen Geschichte. Hrsg. v. Jürgen Keddigkeit, Roland Paul, Jens Stöcker und Alexander Thon. Pfälzisches Burgenlexikon, Sonderbd. 1. Kaiserslautern 12.2001, S. 1. ISSN 0936-7640.
• HelmutH. Seebach HelmutH., Der Trifels – eine deutsche Burg, Annweiler: Bachstelz, 2001, ISBN 3-924115-23-0, OCLC 52508972 . Brak numerów stron w książce
• Helmut Seebach: Der deutsche Reichsschatz auf Burg Trifels. Bachstelz, Annweiler 2000. ISBN 3-924115-22-2.
• Günter Stein: Trifels und Hohkönigsburg. Zitate und Gedanken zum Wiederaufbau zweier Burgruinen. In: Alfons Schäfer (Hrsg.): Festschrift für Günther Haselier. Oberrheinische Studien, Bd. 3. Braun, Karlsruhe 1975, S. 373–404. ISBN 3-7650-0913-X, ISSN 0930-522X.
• Alexander Thon (Hrsg.): ... wie eine gebannte, unnahbare Zauberburg. Burgen in der Südpfalz. 2., verbesserte Auflage. Schnell und Steiner, Regensburg 2005, S. 146–151. ISBN 3-7954-1570-5.
• Alexander Thon: Die Reichkleinodien. Einst auf Burg Trifels – Herrschaftszeichen, Reliquien und Krönungsgewänder. In: Karl-Heinz Rothenberger (Hrsg.): Pfälzische Geschichte. Bd 1., 2. verbesserte Aufl. Institut für Pfälzische Geschichte und Volkskunde, Kaiserslautern 2002, S. 220–231. ISBN 3-927754-43-9.
• Alexander Thon: „...das liecht fällt durch eine runde öffnung im gewölbe herein, über welcher grünes gesträuch vom winde bewegt herab schwankte.” Joseph von Laßberg (1770–1855) und die angebliche Doppelkapelle auf Burg Trifels. In: Vestigiis Historiae Palatinae. Festschrift für Karl Scherer. In: Jürgen Keddigkeit (Hrsg.): Beiträge zur pfälzischen Geschichte. Nr. 20, 2000, S. 123–134. ISSN 0936-7640.
• Alexander Thon: Vom Mittelrhein in die Pfalz. Zur Vorgeschichte des Transfers der Reichsinsignien von Burg Hammerstein nach Burg Trifels im Jahre 1125. In: Jahrbuch für westdeutsche Landesgeschichte 32, 2006, S. 35–74

• Zdjęcia Zamku Trifels na historische-orte.de