Zatoka Brunei – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zatoka Brunei

Teluk Brunei

Widok na zatokę z kosmosu
Państwo	Malezja
Lokalizacja	Morze Południowochińskie
Powierzchnia	2500 km²
Wymiary	ok. 45 × ok. 45 km
Głębokość • maksymalna	30–40 m
Miejscowości nadbrzeżne	Muara
Położenie na mapie Malezji Zatoka Brunei
5°05′N 115°18′E/5,083333 115,300000

Zatoka Brunei (malajski Teluk Brunei) – zatoka położona na północy wyspy Borneo, stanowiąca część Morza Południowochińskiego (od którego oddziela ją łańcuch wysp z główną Labuan). Leży na wschód od Bandar Seri Begawan, w granicach 4°45′ – 5°02′N, 114°58′ – 115°10′E. Ma ok. 45 km długości i szerokości oraz powierzchnię 2500 km². Nad jej brzegami leżą Brunei oraz Malezja (stan Sarawak i Sabah). Zatoka oddziela brunejską eksklawę Temburong od reszty kraju. Jest to jedyne urozmaicenie linii brzegowej na wybrzeżu Brunei, chętnie wykorzystywane do aktywności sportowej czy rekreacji. Wśród flory wybrzeża dominują lasy namorzynowe.

Do zatoki uchodzą m.in. rzeki: Aloh Besar, Sungai Bangau, Sungai Temburong, Sungai Labu, Sungai Batu Apoi, Sungai Duwau Besar, Sungai Melimbai, Sungai Selirong, Sungai Mataiang, Sungai Raya, Sungai Pandaruan, Sungai Palu Palu. Większość z rzek nanosi ze sobą do zatoki osad piasku i gleby, tworząc piaskowe łachy^[a].

Znajdują się tu m.in. liczne wyspy: większe Pulau Selirong, Pulau Siarau oraz mniejsze Pulau Kitang, Pulau Selanjak, Pulau Langsat, Pulau Kibi, Pulau Batu Mas, Pulau Amo i Pulau Tarap^[1]. Jednakże największą powierzchnię ma należąca do Malezji wyspa Labuan.

• Strona internetowa poświęcona zatoce (en.)