French
DeutschZautomatyzowany wóz dowodzenia ZWD-1 – Wikipedia, wolna encyklopedia
.jpg) | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | HSW / WZŁ nr 2 |
| Typ pojazdu | |
| Trakcja | gąsienicowa |
| Załoga | 3-6 |
| Historia | |
| Prototypy | 1998 |
| Dane techniczne | |
| Dane operacyjne | |
| Wyposażenie | |
| 2 x radiostacja UHF 1 x radiostacja KF | |
| Użytkownicy | |
 Polska | |
Zautomatyzowany wóz dowodzenia ZWD-1 – polski wóz dowodzenia zbudowany na podwoziu transportera MTLB. Wraz z wozami ZWD-2 i ZWD-3 tworzy system IRYS 2000. Zademonstrowany na MSPO 2000 i wprowadzony do służby w roku 2001. Pojazd przeznaczony dla jednostek dowodzenia na szczeblu pułku. Do roku 2008 wprowadzono do służby tylko jeden egzemplarz[1], który służył w 34 Brygadzie Kawalerii Pancernej.
Prototyp skonstruowany został w 1998 roku w Wojskowych Zakładach Łączności nr 2 w Czernicy we współpracy z Zarządem Łączności SG i WAT[2]. Podstawowym środkiem łączności zainstalowanym w ZWD-1 są radiostacje UKF RRC-9500 z rodziny PR4G o mocy 50 W, ponadto może być zamontowana radiostacja krótkofalowa[3]. Pomocniczym źródłem zasilania aparatury łączności na postoju jest agregat prądotwórczy z silnikiem wysokoprężnym 1B20 o mocy 1,5 kW, podczas marszu przewożony na dachu w tylnej części[3]. Pojazd ma dwa stanowiska robocze z komputerami (WB Electronics BFC-200) i dwa dodatkowe miejsca siedzące w przedziale bojowym oraz trzecie miejsce obok kierowcy[3]. Pojazd ZWD-1 przystosowany jest do współpracy z pojazdami Łowcza i Topaz.
Analogiczne wyposażenie ma opracowany równolegle wóz dowodzenia ZWD-3 szczebla batalionu na samochodzie Tarpan Honker[3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Uzbrojenie Wojska Polskiego w 2008 r.. www.militarium.net, 2008-08-18. [dostęp 2012-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- ↑ Szulc 2000 ↓, s. 18.
- ↑ a b c d Szulc 2000 ↓, s. 19.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- ZWD-1. [dostęp 2012-10-04]. (pol.).
- Tomasz Szulc. Taktyczne samobieżne stanowiska dowodzenia dla Wojska Polskiego. „Nowa Technika Wojskowa”. 11/2000, s. 18-19, listopad 2000. Warszawa: Magnum-X Sp. z o.o. ISSN 1230-1655.