Zbigniew Chmielewski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 1 grudnia 1926 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 25 lutego 2009 |
Zawód | reżyser i scenarzysta filmowy |
Lata aktywności | 1953–1988 |
Zbigniew Chmielewski (ur. 1 grudnia 1926 w Słonimie, zm. 25 lutego 2009 w Łodzi) – polski reżyser i scenarzysta filmowy.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Więzień łagrów NKWD, jako nastolatek przebywał w Norylsku w Krasnojarskim Kraju. Od 1951 roku należał do PZPR[1]. W 1956 roku ukończył studia reżyserskie w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi.
Został pochowany w części rzymskokatolickiej na Starym Cmentarzu w Łodzi.
Rodzina
[edytuj | edytuj kod]Rodzice
- Kazimierz Chmielewski (1898, Zagórz – 1994, Warszawa) – profesor chemii, sybirak,
- Stefania Kuszenin (1897, Stryj – 1979, Łódź) – nauczycielka.
Rodzeństwo:
- Zofia Chmielewska – Cegieła (1930) – lekarz pediatra,
Rodzeństwo cioteczne:
- Ryszard Jan Harajda (1921, Stryj – 1999, Zielona Góra) – nauczyciel, pedagog, działacz PTTK,
- Roman Harajda (1928, Brzuchowice koło Lwowa – 1996, Kielce) – artysta, malarz, pedagog,
- Alina Baranowska (1936) – tancerka Opery Łódzkiej.
Żona: Jadwiga Jarmakowska
Dzieci: Marta i Krzysztof
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]Reżyseria
[edytuj | edytuj kod]- Piękny był pogrzeb, ludzie płakali + scenariusz (1967)
- Tabliczka marzenia (1968)
- Twarz anioła (1970)
- Ogłoszenie matrymonialne + scenariusz (1972)
- Profesor na drodze + scenariusz (1973)
- Dyrektorzy (1975; serial telewizyjny)
- Daleko od szosy + scenariusz (1976; serial telewizyjny)
- Ślad na ziemi (1978; serial telewizyjny)
- Operacja Himmler (1979)
- Blisko, coraz bliżej (1982-1986; serial telewizyjny)
- Rodzina Kanderów (1988; serial telewizyjny)
Współpraca
[edytuj | edytuj kod]- 1958
- Baza ludzi umarłych reż. Czesław Petelski – współpraca reżyserska
- Historia jednego myśliwca reż. Hubert Drapella – współpraca reżyserska,
- Krzyż Walecznych reż. Kazimierz Kutz – drugi reżyser,
- 1960 Nikt nie woła reż. Kazimierz Kutz – drugi reżyser,
- 1961
- Ludzie z pociągu reż. Kazimierz Kutz – drugi reżyser,
- Zaduszki reż. Tadeusz Konwicki – drugi reżyser,
- 1962 Czerwone berety reż. Paweł Komorowski – drugi reżyser,
- 1963 Milczenie reż. Kazimierz Kutz – drugi reżyser,
- 1964
- Obok prawdy reż. Janusz Weychert – drugi reżyser,
- Upał reż. Kazimierz Kutz – drugi reżyser,
- 1966 Cierpkie głogi reż. Janusz Weychert – drugi reżyser,
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]- 1984 – Blisko coraz bliżej – Złoty Ekran (przyznawany przez pismo "Ekran") za rok 1983
- 1980 – Operacja Himmler – Nagroda Ministra Obrony Narodowej II stopnia;
- 1979 – Ślad na ziemi
- Olsztyn (Festiwal Polskiej Twórczości Telewizyjnej) Grand Prix; zespołowo
- Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji za całokształt pracy reżyserskiej w TVP, ze szczególnym uwzględnieniem filmu...
- 1977
- Dyrektorzy – Olsztyn (Festiwal Polskiej Twórczości Telewizyjnej) Grand Prix
- Daleko od szosy – Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji
- 1976 – Dyrektorzy
- Złoty Ekran (przyznawany przez pismo "Ekran") w kategorii: telewizyjny film fabularny
- Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji; zespołowo
- Nagroda Państwowa II stopnia; zespołowo
- 1975
- Profesor na drodze – Medal Komisji Edukacji Narodowej (przyznawany przez Ministerstwo Oświaty i Wychowania)
- Dyrektorzy – Kowadło (Nagroda Krakowskiego Stowarzyszenia Twórców i Działaczy Kultury "Kuźnica")
- Profesor na drodze – Hollywood (ŚFFTv) nagroda dla filmu dramatycznego
- 1974 – Profesor na drodze – Gdynia (do 1986 Gdańsk) (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych) nagroda za scenariusz w kategorii filmu telewizyjnego
- 1973 – Profesor na drodze – Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Tadeusz Chmielewski (1927-2016) - reżyser i scenarzysta filmowy
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 118–119. ISBN 83-223-2073-6.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zbigniew Chmielewski w bazie filmpolski.pl
- Zbigniew Chmielewski na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
Kontrola autorytatywna (osoba):
Identyfikatory zewnętrzne: