Zbigniew Dolata – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zbigniew Dolata
Ilustracja
Zbigniew Dolata (2022)
Data i miejsce urodzenia

1 grudnia 1965
Koźmin

Zawód, zajęcie

polityk, nauczyciel

Alma Mater

Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Opolu

Stanowisko

poseł na Sejm V, VI, VII, VIII, IX i X kadencji (od 2005)

Partia

Prawo i Sprawiedliwość

Zbigniew Dolata (ur. 1 grudnia 1965 w Koźminie) – polski polityk i nauczyciel, poseł na Sejm V, VI, VII, VIII, IX i X kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1989 został absolwentem Wydziału Filologiczno-Historycznego Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu (magister historii). Odbył studia podyplomowe w Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (politologia ukończona w 2000)[1]. W latach 1990–1994 pracował jako nauczyciel w Szkole Podstawowej w Lednogórze, a od 1994 jako nauczyciel historii w Zespole Szkół im. Jana III Sobieskiego w Gnieźnie.

W 2002 wstąpił do Prawa i Sprawiedliwości. W wyborach parlamentarnych w 2005 z listy Prawa i Sprawiedliwości został wybrany na posła V kadencji w okręgu konińskim liczbą 9880 głosów. Od listopada 2005 zasiadał w Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Od września 2006 przewodniczył Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Zastąpił na tym stanowisku Wojciecha Mojzesowicza z PiS, którego odwołania domagała się Samoobrona RP.

W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 13 764 głosy. W wyborach do Sejmu w 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, dostał 11 939 głosów[2]. W 2015 został ponownie wybrany do Sejmu, zdobywając 18 060 głosów[3].

W 2016 został wyróżniony tytułem „Człowieka Roku Mediów Lokalnych”[4]. W 2019 stracił prawo jazdy za jazdę z prędkością 129 km/h w terenie zabudowanym[5].

W wyborach w 2019 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję, otrzymując 23 116 głosów[6]. We wrześniu 2020 został przez prezesa PiS Jarosława Kaczyńskiego zawieszony w prawach członka partii za złamanie dyscypliny klubowej, głosując przeciwko nowelizacji ustawy o ochronie zwierząt[7]; zawieszenie wygasło w listopadzie tegoż roku[8]. W 2023 utrzymał mandat poselski na kolejną kadencję, zdobywając 25 663 głosy[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 2020-09-19].
  2. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-05-30].
  3. Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
  4. Ludzie Roku 2015 już znani!. informacjelokalne.pl, 16 stycznia 2016. [dostęp 2016-10-12].
  5. 129 km/h w terenie zabudowanym. Poseł PiS stracił prawo jazdy. dziennik.pl, 29 lipca 2019. [dostęp 2019-08-28].
  6. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-17].
  7. Jarosław Kaczyński zdecydował o zawieszeniu 14 posłów partii. onet.pl, 18 września 2020. [dostęp 2020-09-18].
  8. PiS zdecydowało o przywróceniu w prawach członka partii 13 z 15 zawieszonych posłów. Wśród nich nie ma Ardanowskiego i Kołakowskiego. wpolityce.pl, 17 listopada 2020. [dostęp 2020-11-17].
  9. Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-18].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]