Zbigniew Mirek – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zbigniew Mirek
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

8 stycznia 1951
Kraków

Profesor dr hab. nauk biologicznych
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1980

Habilitacja

25 kwietnia 1994
Polska Akademia Nauk

Profesura

8 lipca 1997

Nerecznica Villara

Zbigniew Ludwik Mirek (ur. 8 stycznia 1951 w Krakowie) – polski biolog, profesor dr hab. specjalizujący się w antropogenicznych przemianach szaty roślinnej oraz systematyce i geografii roślin naczyniowych, dyrektor Instytutu Botaniki im. Władysława Szafera PAN w latach 1999–2011, prezes Polskiego Towarzystwa Botanicznego w latach 1998–2004. Wspólnie z żoną Haliną Piękoś-Mirkową autor wielu publikacji naukowych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 8 stycznia 1951 w Krakowie[1]. W 1973 ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim[2]. W 1980 uzyskał doktorat[1].

W 1986, wraz z żoną Haliną, odkrył w kotle Wielkiej Świstówki nad Wantulami unikatowe – jedyne w całych Karpatach – stanowisko nerecznicy Villara, oddalone o ponad 500 km od głównego zasięgu rośliny. Położone na wysokości 1360 m n.p.m. stanowisko uległo zniszczeniu w 1997[3][4].

25 kwietnia 1994 uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy Naturalne i antropogeniczne zróżnicowanie szaty roślinnej polskich Karpat – ze szczególnym uwzględnieniem Tatr i Podtatrza w Instytucie Botaniki im. Władysława Szafera PAN. 8 lipca 1997 uzyskał tytuł profesora. Specjalizuje się w antropogenicznych przemianach szaty roślinnej oraz systematyce i geografii roślin naczyniowych[2].

W latach 1998–2004 był prezesem Polskiego Towarzystwa Botanicznego[5], a od 1999 do 2011 dyrektorem Instytutu Botaniki im. Władysława Szafera[1].

Odbywał zagraniczne wyprawy i wyjazdy naukowe, m.in. w Alpy, Karpaty, góry Skandynawii oraz na Spitsbergen[1].

W 2007 odznaczony Medalem im. Władysława Szafera[6]. Był laureatem nagród i odznaczeń oraz autorem licznych publikacji naukowych, często pisanych z żoną Haliną[1].

Członek licznych polskich i zagranicznych towarzystw naukowych[1].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W 1976 ożenił się z Haliną Piękoś (1939–2013)[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Mirek Zbigniew [online], botany.pl [dostęp 2019-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-14].
  2. a b Zbigniew Ludwik Mirek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-05-14].
  3. a b Anna Pacyna, Profesor dr hab. Halina Piękoś-Mirkowa [online], botany.pl [dostęp 2019-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-14].
  4. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
  5. Historia [online], pbsociety.org.pl [dostęp 2019-05-14].
  6. Medal im. Prof. Władysława Szafera [online], pbsociety.org.pl [dostęp 2019-05-14].