Zdzisław Pawlik – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zdzisław Pawlik (ur. 13 września 1928 w Nowym Sączu, zm. 12 listopada 2010 w Pradze^[1]) – duchowny Polskiego Kościoła Chrześcijan Baptystów, działacz ekumeniczny, wieloletni sekretarz i dyrektor biura Polskiej Rady Ekumenicznej, działacz charytatywny, tłumacz literatury teologicznej.

Był synem Stanisława i Marii z d. Szewczyk^[1]. W latach 1948–1949 studiował w Baptystycznym Seminarium Teologicznym w Malborku, a w latach 1949–1953 na Wydziale Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego^[1].

Pierwszą jego placówką duszpasterską był zbór w Chorzowie, następnie w latach 1955–1960 był pastorem zboru w Łodzi, gdzie w listopadzie 1959 roku został ordynowany na urząd prezbitera^[1]. Równocześnie z pracą w Łodzi pełnił posługę w zborze w Zelowie^[1]. W 1960 został dyrektorem Seminarium Teologicznego Polskiego Kościoła Chrześcijan Baptystów (PKChB), którym kierował do 1978^[1]. W 1962 został członkiem Naczelnej Rady Kościoła PKChB (jej sekretarz w latach 1965–1975, wiceprezes 1975-1980). Jednocześnie pełnił obowiązki drugiego kaznodziei zboru warszawskiego. W 1985 zwrócił się o skreślenie go z listy duchownych PKChB^[2].

W 1961 r. rozpoczął pracę w Polskiej Radzie Ekumenicznej (PRE), w której w 1970 r. został sekretarzem Zarządu PRE, a przez wiele lat, do 1992 dyrektorem jej biura^[1]. Był bliskim współpracownikiem prezesa PRE bp. Jana Niewieczerzała. W latach 1963–1976 był działaczem Chrześcijańskiej Konferencji Pokojowej^[1].

W Polskiej Radzie Ekumenicznej pełnił w latach 1980–1986 funkcję przewodniczącego Komisji Koordynacji Pomocy, która w okresie stanu wojennego pośredniczyła w przekazywaniu darów od Kościołów zagranicznych na rzecz społeczeństwa polskiego (jej wartość szacuje się łącznie na kilkadziesiąt milionów dolarów)^[3]. W 1990 objął stanowisko dyrektora oddziału genewskiej organizacji Christian Children’s Fund zajmującej się przekazywaniem pomocy materialnej na rzecz dzieci w Europie Środkowej i Wschodniej^[3]. W uznaniu zasług w zakresie działalności humanitarnej w 1984 amerykańska uczelnia Whitworth College w Spokane (stan Waszyngton) nadała mu tytuł doktora honoris causa^[4].

Był autorem przekładu z języka angielskiego wielu publikacji teologicznych, w tym zwłaszcza szeregu tomów komentarza do Nowego Testamentu autorstwa Williama Barclaya^[1]. Był oficjalnym tłumaczem amerykańskiego ewangelisty Billy Grahama w trakcie jego dwóch pobytów w Polsce^[1].

Był żonaty z Lubą z domu Białowąs (ur. 1929), z którą miał syna Mirosława (ur. 1954) i córkę Danutę (ur. 1955)^[5]. Po przejściu na emeryturę wyjechał do Republiki Czeskiej. Ostatnie lata życia spędził w Pradze, gdzie też zmarł i został pochowany^[1].

Został wyróżniony Medalem 1000-lecia^[6].

• Leszek Jańczuk: Stanisław Krakiewicz – wieloletni zwierzchnik Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego. Ostrołęka – Warszawa: Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe, 2023. ISBN 978-83-62775-61-3.
• Pawlik Zdzisław (ur. 1928), [w:] AndrzejA. Seweryn AndrzejA., Leksykon baptystów w Polsce po 1945 roku, Warszawa: Wydawnictwo Uczelniane Wyższego Baptystycznego Seminarium Teologicznego, 2007, s. 135–137, ISBN 83-88497-13-8, OCLC 297656060 .

• Wspomnienie bp. Zdzisława Trandy o ks. Zdzisławie Pawliku na witrynie czasopisma „Jednota” (dostęp: 6 sierpnia 2014 r.).. jednota.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-11)].
• Nekrolog ks. Z. Pawlika na witrynie Polskiej Rady Ekumenicznej (dostęp: 6 sierpnia 2014 r.).