Ziemowit Jasiński – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 24 grudnia 1916 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 2 stycznia 2005 |
Odznaczenia | |
Ziemowit Jasiński (ur. 11 grudnia?/24 grudnia 1916 w Petersburgu, zm. 2 stycznia 2005 w Warszawie) – inicjator wznowienia działalności polskiej korporacji Welecja.
Naukę rozpoczął w gimnazjum Jana Zamoyskiego w Warszawie, następnie studiował w Szkole Głównej Handlowej. W 1934 roku wstąpił do Korporacji akademickiej Welecja. Brał udział w wojnie obronnej w 1939 roku, dostał się do niewoli i został umieszczony w oflagu II B Arnswalde i II D Gross Born.
W okresie PRL pełnił funkcję dyrektora Departamentu Kinematografii w Ministerstwie Kultury oraz dyrektora Międzynarodowych Targów Książki. Za pracę zawodową Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 63-3-27,28)[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Cmentarz Stare Powązki: Jasińscy, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-06] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ziemowit Jasiński, Biografie i życiorysy - baza biografii.