Znak jakości 1 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Znak jakości 1 – znak jakości nadawany wyrobom krajowym od 1958, w czasach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Nieużywany od 1990.

Znak ten oznaczał, że wyrób potwierdzał ponadstandardowe wymagania^[1].

Odpowiedzialne za przyznawanie znaku było Biuro Znaku Jakości – jeden z oddziałów Centralnego Urzędu Jakości i Miar. W skład biura wchodziły zespoły specjalistów z poszczególnych branż, którzy oceniali i prowadzili kontrole nad określonymi wyrobami – przeprowadzali badania laboratoryjne i użytkowe oraz przypisywali znak jakości. Autorem znaku jest Jerzy Cherka^[2].

Wygląd znaku

Występował w formie czarnego trójkąta z wygładzonymi narożnikami i wpisaną wielką cyfrą 1.

Przykłady występowania znaku

Diaskop Prexer B-9 Ania
Telefon RWT Tulipan
Magnetofon szpulowy Unitra ZRK
Waga z Lubelskich Fabryk Wag
Kondensator 10500 pF produkcji Miflex

Zobacz też

Znak jakości Q

Przypisy

↑ Ocena jakości wyrobów elektrotechnicznych w Polsce [online], elektrosystemy.pl [dostęp 2019-01-25] (pol.).
↑ Oldschool Logo [online], www.facebook.com [dostęp 2019-01-25] (ang.).

[1] Ocena jakości wyrobów elektrotechnicznych w Polsce [online], elektrosystemy.pl [dostęp 2019-01-25] (pol.).

[2] Oldschool Logo [online], www.facebook.com [dostęp 2019-01-25] (ang.).

[1]

[2]