Zrubań – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zrubań

Zrubań 776 m n.p.m. widziany od strony Bukowicy nad Nowotańcem 541 m n.p.m.
Państwo	Polska
Pasmo	Beskid Niski
Wysokość	776 m n.p.m.
Położenie na mapie Polski Zrubań
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Zrubań
49°28′13″N 21°57′25″E/49,470278 21,956944
Multimedia w Wikimedia Commons

Zrubań (też: Skibce; 776 m n.p.m.) – szczyt górski w Paśmie Bukowicy w Beskidzie Niskim.

Leży w północnej części właściwego Pasma Bukowicy. Stanowi pierwsze (licząc od północy) z wielu wypiętrzeń pasma i jedno z najwyższych. Jest zwornikiem bocznego grzbietu odgałęziającego się na północ, który przez Polanę i Spalony Horbek schodzi ku dolinie Wisłoka przy wsi Pastwiska i stanowi północne przedłużenie pasma.

Stoki po obu stronach grzbietu dość strome, miernie rozczłonkowane, zalesione, w większości dorodnymi buczynami. Południowe stoki grzbietu w rejonie szczytu, zwane dawniej Nad Budyskiem (jak i położonej ok. 0,9 km na południowy wschód Pańskich Łuk) obejmuje rezerwat przyrody Bukowica.

Łemkowie z Puław znali dawniej ten szczyt jako Skibci, natomiast mieszkańcy sąsiedniego Darowa mówili nań Wysoka Deber. Na mapach austriackich sprzed I wojny światowej figurował on jako Zrubań. Na współczesnych mapach nazwą Zrubań (Skibce) zazwyczaj oznaczany jest błędnie sąsiedni szczyt – Pańskie Łuki (778 m n.p.m.)^[1].

W okresie I wojny światowej góra była miejscem krwawych zmagań wojsk rosyjskich oraz wojsk austro-węgierskich i niemieckich. 7 maja 1915 wzgórze zostało ostatecznie zdobyte przez 11 bawarską dywizję piechoty^[2]. W 1943 postawiono w tym miejscu wieżę obserwacyjną^[3].

Grzbietem przez szczyt biegnie leśna dróżka, którą wiedzie czerwono znakowany szlak turystyczny: Puławy - Zrubań – Pańskie Łuki (778 m n.p.m.) – Tokarnia (778 m n.p.m.) – Przybyszów – Kamień (717 m n.p.m.) – Komańcza (Główny Szlak Beskidzki)

• Beskid Niski. Mapa turystyczna 1:50 000, wyd. Compass, Kraków 2004, ISBN 83-89165-54-6;
• Krukar Wojciech, Kryciński Stanisław, Luboński Paweł, Olszański Tadeusz A. i in.: Beskid Niski. Przewodnik, wyd. II poprawione i aktualizowane, Oficyna Wydawnicza "Rewasz", Pruszków 2002, ISBN 83-85557-98-9;
• Krygowski Władysław: Beskid Niski, Pogórze Ciężkowickie (część wschodnia) i Pogórze Strzyżowsko-Dynowskie (część zachodnia), wyd. II poprawione i uzupełnione, wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1977.