Zuni Folding-Fin Aircraft Rocket – Wikipedia, wolna encyklopedia
Pocisk Zuni | |
Państwo | |
---|---|
Producent | China Lake |
Rodzaj | powietrze-ziemia lub powietrze-powietrze |
Przeznaczenie | ogólnego przeznaczenia |
Data konstrukcji | 1950 |
Lata produkcji | od 1957 |
Operacyjność | 1971 – obecnie (wersja MK-71) |
Długość | MK-16 1,95 m (tylko silnik) |
Średnica | 130 mm |
Masa | MK-16 26,7 kg (silnik) |
Napęd | paliwo stałe |
Prędkość | 2600 km/h |
Zasięg | 8 km |
Naprowadzanie | niekierowany |
Typ głowicy | kumulacyjna, burząca, zapalająca, przeciw radarom, dymna |
Użytkownicy | |
USA, Ukraina |
Zuni Folding-Fin Aircraft Rocket (Zuni FFAR) – pocisk lotniczy o składanych stabilizatorach – niekierowany pocisk rakietowy klasy powietrze-ziemia, kalibru 127 mm (5 cali), używany przez siły zbrojne USA; następca pocisku HVAR. Może być wyposażony w różnorodne głowice, w tym zawierające metalizowane paski do zakłócania pracy radarów (ang. chaff). Pocisk Zuni najczęściej odpala się z wyrzutni LAU-10. Obecna wersja, MK 71, ma kaliber 130 mm (5,12 cala). Uwaga: nie ma stałego oznaczenia dla pocisku Zuni, numery wersji zazwyczaj oznaczają wersję silnika[1].
W 1967 przypadkowe (w wyniku zwarcia) odpalenie rakiety MK-32 Zuni spowodowało katastrofalny pożar na lotniskowcu USS „Forrestal”, w wyniku którego zginęło 134 marynarzy[1][2]. Jednym z ocalałych (uciekł z płonącego samolotu przeskakując nad rozlanym paliwem) był John McCain. Dwa lata później pożar na USS „Enterprise”, też spowodowany przez wadliwy pocisk Zuni, spowodował śmierć 27 ludzi[2].
Podczas inwazji Rosji na Ukrainę, na początku 2023 roku wyrzutnie rakiet Zuni zostały przekazane przez USA Ukrainie i zintegrowane z poradzieckimi samolotami Su-25[3]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Andreas Parsch: Air-Launched 5-Inch Rockets. [w:] Directory of U.S. Military Rockets and Missiles [on-line]. s. Appendix 4: Undesignated Vehicles. [dostęp 2014-05-31]. (ang.).
- ↑ Juliusz Sabak: Ukraiński Su-25 z amerykańskimi rakietami. defence24.pl, 2 maja 2023..