Zygmunt Hohenzollern (arcybiskup magdeburski) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zygmunt Hohenzollern

Data i miejsce urodzenia	2 grudnia 1538 Berlin
Data śmierci	14 września 1566
Arcybiskup Magdeburga
Okres sprawowania	1553-1566
Biskup Halberstadt
Okres sprawowania	1557-1566
Wyznanie	katolicyzm

Zygmunt Hohenzollern (ur. 2 grudnia 1538 w Berlinie, zm. 14 września 1566) – arcybiskup Magdeburga od 1552 roku i biskup Halberstadt od 1557 roku.

Był synem Joachima II, elektora brandenburskiego, i jego drugiej żony Jadwigi Jagiellonki, córki polskiego króla Zygmunta I Starego.

26 października 1552 roku został wybrany arcybiskupem Magdeburga; jako taki był następcą swojego przyrodniego brata Fryderyka. W 1554 roku otrzymał od papieża Juliusza III zgodę na objęcie arcybiskupstwa w tak młodym wieku.

W 1557 roku został biskupem Halberstadt.

Jego wuj Zygmunt II August, król Polski i wielki książę litewski, rozważał możliwość powierzenia mu korony po swojej śmierci. Zygmunt Hohenzollern zmarł jednak przed swoim wujem, przez co osadzenie go na polskim tronie pozostało jedynie w sferze planów.

• Duczmal M., Jagiellonowie. Leksykon biograficzny, Poznań - Kraków 1996, ISBN 83-08-02577-3, s. 299, 579.