Zygmunt Rajski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zygmunt Rajski

Zygmunt Rajski w 1930
Klub	TS Wisła Zakopane

Zygmunt Rajski (ur. ok. 1910, zm. ?) – polski narciarz klasyczny, wicemistrz Polski w biegu sztafetowym, uczestnik Mistrzostw Świata 1929 i trzech mistrzostw Polski w skokach, gdzie najwyższą pozycją była piąta w 1930.

Na marcowych Mistrzostwach Polski w skokach 1928 w Zakopanem zajął dziesiąte miejsce. W zawodach kombinacji norweskiej był czternasty^[1]. 31 grudnia zajął piąte miejsce w konkursie otwarcia skoczni w Nowym Targu^[1].

W styczniu 1929 wystąpił w mistrzostwach Krynicy – był piąty w biegu na 18 km, trzeci w otwartym konkursie skoków i drugi w kombinacji norweskiej. Przez dziennikarzy został uznany za „rewelację sezonu”. Na Memoriale Zbigniewa Wóycickiego zajął dziesiąte miejsce w biegu na 18 km i drugie w kombinacji. Na mistrzostwach Zakopanego był ponownie dziesiąty w biegu, piąty w klasie trzeciej skoków i piąty w kombinacji norweskiej. W konkursach mistrzostw Nowego Targu rozegranych w dniach 2-3 lutego był drugi w biegu na 12 km, zwyciężył dwubój i był drugi w skokach^[1].

Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 1929 w Zakopanem, odbywających się w dniach 5-9 lutego. W kombinacji norweskiej zajął 32. miejsce, a ósme wśród Polaków. W biegu na 18 km był 39^[1]. W skokach natomiast zajął 29. pozycję po skokach na 43 m i 42 m^[2] Dało mu to szóstą lokatę w mistrzostwach Polski^[3].

12 lutego zajął dziesiąte miejsce w zwyciężonym przez Sigmunda Ruuda międzynarodowym konkursie skoków w Krynicy. Podczas mistrzostw narciarskich Lwowa był czwarty w biegu na 18 km i w kombinacji norweskiej. W mistrzostwach Jordanowa był drugi. 24 marca w konkursie skoków TS Wisły zajął trzecie miejsce^[1].

W grudniu zdobył srebrny medal w mistrzostwach Polski w sztafetach. W styczniu 1930 w konkursie skoków TS Wisły był drugi, a w kolejnej edycji memoriału Wóycickiego zajął 19. miejsce w biegu. Na mistrzostwach Podhala zajął trzynaste miejsce w skokach i drugie w kombinacji norweskiej. Zwyciężył także zawody w Nowym Targu, a 9 lutego w Pucharze Nowego Targu stanął na najwyższym stopniu podium podczas konkursu skoków w Kowańcu, wygrywając też w biegu na 15 km^[1]. W Mistrzostwach Polski 1930 po skokach na 43 m i 45 m zajął piąte miejsce^[4]. W kombinacji uplasował się na trzynastej pozycji. Zwyciężył też konkursy mistrzostw Jordanowa w kombinacji i skokach. W marcu odbyły się międzynarodowe zawody w Zakopanem, gdzie zajął dziewiątą lokatę w skokach indywidualnych i drugą w drużynowych^[1][a].

W kwietniu 1930 podczas treningu oddawał swój 173. skok w sezonie. Stracił nartę w locie i upadł; złamał nogę^[5]. Po wypadku nie powrócił do dużych zawodów sportowych^[1].

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
29.	5 lutego	1929	Zakopane	Wielka Krokiew	K-55	ind.	43,0 m	42,0 m	171,9 pkt	55,3 pkt	Sigmund Ruud

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Nota	Strata	Zwycięzca
32.	5 lutego	1929	Zakopane	K-55 / 18 km	319,5 pkt	132,6 pkt	Hans Vinjarengen

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Czas	Strata	Zwycięzca
39.	7 lutego	1929	Zakopane	17 km stylem klasycznym	1:56.03	36.00	Veli Saarinen

• Mistrzostwa Polski w kombinacji norweskiej – 14. miejsce w 1928, 8. miejsce w 1929, 13. miejsce w 1930
• Mistrzostwa Polski w biegach narciarskich – srebrny medal w biegu sztafetowym w 1929

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
10.	18 marca	1928	Zakopane	Wielka Krokiew	K-55	ind.	?	?	?	?	Bronisław Czech
6.	10 lutego	1929	Zakopane	Wielka Krokiew	K-55	ind.	43,0 m	42,0 m	171,9 pkt	36,8 pkt	Bronisław Czech
5.	16 lutego	1930	Zakopane	Wielka Krokiew	K-55	ind.	43,0 m	45,0 m	14,958 pkt	1,7 pkt	Franciszek Cukier