Лендзяне — Википедия

На Юго-Востоке карты отражено приблизительное место расселения Лендзян

Лендзяне (также: Ляхи, Ледзяне, Лендзичи, Лензанины)[1][2][3] — западнославянское лехитское племя, которое жило у границы современных Украины и Польши.

Название племени

[править | править код]

Этноним Ледзяне происходит от праславянского и старопольского слова «леда», что означает «необработанное/невозделанное поле»[4][5]. В современном польском языке слово «ляд» означает «земля». Название племени, вероятно, берёт своё начало от подсечно-огневой системы земледелия[5]. Исходя из этого, «ледзянин» означало земледельца, который сжигает лес[6]. Название племени легло в основу экзоэтнонима для обозначения поляков и Польши в таких языках, как литовский (lenkai, Lenkija) и венгерский (lengyelek, Lengyelország).

Примечания

[править | править код]
  1. «Islandowie znali też Polaków, ale tylko pod nazwą ruską: Laesir», Lesir = Ljachen. [w:] Slavia occidentalis. Poznań, 1938 str. 250; «anonimowy utwór (Heimskringla) o królu norweskim Haraldzie Hardrade, który wspomina, że Harald walczył w młodości w służbie księcia kijowskiego Jarosława Wielkiego przeciw ludowi zwanemu Laesir» [w:] Kazimierz Śląski, Millennium of Polish-Scandinavian cultural relations, str. 36; «istnieje przekonanie, iż pod tą tajemniczą nazwą ukrywają się Lachowie» latopisów ruskich […]. Z tzw. Powieści dorocznej wiadomo o wojnie «polsko-ruskiej» w roku 1031 [w:] Gerard Labuda, Fragments of the history of Western Slavs, 2002. str. 472
  2. Mały jus, czyli Ѧ, odpowiadał samogłosce nosowej ę, w języku rosyjskim przeszedł w «ja», Я.
  3. Normańskie określenia Lachów nadsańskich z okresu wyprawy Haralda III, 1031 — znajdujące się w Sadze o Haraldzie Hardrada. [w:] Kwartalnik historyczny. t. 108, wyd. 1-3. Towarzystwo Historyczne 2001
  4. Henryk Łowmiański «Historia Polski», PWN, Warszawa 1964
  5. 1 2 Henryk Łowmiański «Studia nad dziejami słowiańszczyzny Polski i Rusi w wiekach średnich», UAM, Poznań 1986
  6. L. Krzywicki, «Spoleczeństwo pierwotne, jego rozmiary i wzrost», Warszawa 1937

Литература

[править | править код]