French
Deutschİdil Bulgar Devleti - Vikipedi
| 9.yy. sonu-1236 | |||||||||||
 | |||||||||||
| Tür | Türk Devleti | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Başkent | Bulgar (şehir) Bilär | ||||||||||
| Yaygın dil(ler) | İdil Bulgarcası | ||||||||||
| Resmî din | Tengrizm, daha sonra İslam (Almış Han'dan sonra) | ||||||||||
| Tarihçe | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
| Tataristan Tarihi |
|---|
 |
İdil Bulgar Devleti, 9. yüzyılda kurulmuş bir Türk Devleti. Büyük Bulgarya Hanlığı'nın Hazarlar tarafından dağıtılıp Ön Bulgarlar halkının bölünmesinden sonra meydana gelmiştir ve 13. yüzyılda Moğollar devleti yıkıncaya kadar ayakta kalmayı başaran bir devlet olmuştur. İslamiyeti kabul eden ilk müslüman Türk devletidir.[1]
Ön Bulgarların güneybatıya göç eden Tuna Ön Bulgarları bölümü 9. yüzyılda Hristiyanlığı, İdil Ön Bulgarları ise 922 yılında, Karahanlı Devletinden 2 yıl kadar önce,[2] İslam'ı devlet dini olarak kabul etti.[1][3]
İdil Ön Bulgarlarının kuzeyde kurdukları hanlık, bölgede önemli ticari güce sahip olmuştur. Sonradan bu devletin kültürel mirası, Cengiz Han'ın Altın Ordu'suna akmış ve en sonunda Kazan Tatarları tarafından sürdürülmüştür.
Kazan Tatarları 19. yüzyıla kadar kendilerine hala "Tatarlar" değil "Ön Bolgarlar" denilmesine önem vermişlerdir. Çuvaşlar da kendilerini İdil Ön Bulgarlarının torunları olarak görürler. Günümüzün milliyetçi Çuvaşları, hala ülkelerine "Çuvaş Cumhuriyeti" yerine "Bolgar Cumhuriyeti" adı verilmesi gerektiğini vurgularlar.
Tarih
[değiştir | kaynağı değiştir]| Makale serilerinden |
 |
Kubrat Han'ın kurduğu ilk Büyük Bulgarya Hanlığı'nın 668 yılında Hazarlar tarafından mağlup edilmesi sonucu Ön Bulgarlar iki büyük kola ayrılıp Karadeniz'in kuzeyindeki eski memleketlerini terk etmişlerdir. Kubrat'in oğlu Asparuh ile güneybatıya göç eden kol Balkanlar'da kurdukları Birinci Bulgar Devleti günümüz Bulgaristan'ının temeli olurken, Kotrak Han ile kuzeye göç edenler Volga Nehri'ne bitişik bir hanlık kurarak İdil Ön Bulgarlarını oluşturmuşlardır. Ön Bulgarların, Kubrat'ın diğer bir oğlu olan Batbayan'ın yanında kalan bölümü, Hazarların kontrolü altında yaşamayı kabul etmişlerdir. Bu yüzden Hazar Kağanlığı'nda kalanlara "Kara Bulgar" ve İdil Ön Bulgarlarına "Ak Bulgar" da denilir.
Büyük Bulgarya Hanlığı'nın parçalanması üzerine, İtil bölgesine göçen Ön Bulgar kabileleri, ilk zamanlar Hazarlarla dost geçindiler. Beş yüzyıllık tarihi ile sağlam siyasi ve askeri teşkilata sahip oldukları anlaşılmaktadır. Yerleştikleri toprakların verimli olması, ticareti iyi bilmeleri bu devlete güç kattı. Devletin başkenti olan “Bulgar” şehri, 11. ve 12. yüzyılda Avrupa'nın en önemli ticaret şehirlerinden biriydi.
İdil Bulgar tüccarlar Hazar ülkesinde, Müslüman tüccarlarla karşılaşmaları, İtil Ön Bulgarlarının 10. yüzyılda İslam dinini benimsemelerinde etkili olmuştur. Bulgar Hakanı Almuş; 920 yılında halife El-Muktedir’den ülkesine din adamları ile mescit inşası için mimarlar göndermesini istedi. İtil Ön Bulgarları, İslamiyeti kabul etmeye başladılar. Almış Han İslam dinini benimsedikten sonra Cäğfär bine Ğabdulla (جعفر ابن عبدالله, Ja'afar ibn Abdullah) ismini almıştır.
İdil Ön Bulgarları'nın bağımsız bir devlet kurmaları, Rus Çarı I. Svyatoslav 966 yılında Peçenekleri mağlup edip Hazar Kağanlığı'nı da dağıtmasına kadar beklemiştir.
İdil Ön Bulgarları 922 yılında, Almış Han'ın (Almuş, Almas, Alamuş) hükümdarlığı sırasında İslam'a geçmişlerdir.
Almış Han, bir kale yapımı içim Bağdat'taki Muktedir halifesinden yardım istemiş ve halife, kale mimarları ile birlikte din adamları da gönderip, İslam'a geçişini kale yapımı yardımı için şart kılmıştır. Böylece İdil Ön Bulgarları, daha Karahanlılardan bile önce toplu halde İslama geçerek, İslam'a topluca geçen Türk halkı olmuşlardır.[kaynak belirtilmeli] İdil Ön Bulgarlarının Müslüman olmasından dolayı, daha güneyde bulunan İslami halklarla iletişimleri ve alışverişleri artmış ve böylece arap ülkelerinden Ruslara giden lüks malların ticaretini kontrol etmeye başlamışlardır.
İdil Ön Bulgarları başarılı bir tarımcılık geliştirip, Bulgar, Bilär (2. başkentleri), Suar (Suvar), Kaşan, Çükätav (Juketav), Aşlı (Oshel), Tuxcın (Tukçın), İbrahim (Bryakhimov) ve Tavile gibi birçok kentler kurmuşlardır. Ayrıca birçok cami ve kervansaray inşa etmişlerdir. 10. yüzyıla kadar hala, en azından yaz aylarında tahta evleri terk edip çadırlarda oturmuş oldukları bilinir.
Ayrıca İdil Ön Bulgarları Kürk ticareti de yapmışlar ve Kürk Yolunu kullanmışlardır.
İdil Ön Bulgarları için en mühim komşuları, Hazar hanlığının 966 yılında yıkılmasından sonra Ruslar ve Peçenekler olmuşlardır. 11. yüzyılın ortalarında İdil Nehrinin güneyinde yaşamış olan Peçeneklerin yerini Kıpçaklar (ya da Kumanlar) almıştır.
1006 yılında İdil Ön Bulgarları, ticari amaçlardan dolayı ilk kez Ruslarla diplomatik bağlantılar kurmuşlardır. İbrahim Han döneminde (1006-1025) bu bağlantılar Horasan'a kadar uzanmıştır. 12. yüzyılda ama Rus prensleri İdil Bulgar tüccarlarının yolunu kestirip onları soydurdukları ve hatta onlara işkence ettirdikleri için, Ruslar ile aralarında ciddi sorunlar yaşanmıştır. 1117 yılında Prens Yuri Dolgoruki (hükümdarlık süresi: 1125-1157) ve Kıpçak Han'ı Ayepa arasında bir birleşme anlaşması gerçekleşmiştir. Ön Bulgarlar ama Ayepa Han'ı ve diğer Prensleri zehirleyerek bu anlaşmayı dağıtmayı başarmışlardır.
Andrei Bogoljubski (h. 1157-1174) hükümdarlık zamanında İdil Ön Bulgarlarına saldırmış ve devletlerini tekrar tehdit etmiştir. Ruslara karşı sürdürülen bu savaşların birisi Gadbulla Çalbir Han (h. 1178-1225) zamanında gerçekleşmiş ve bundan kısa süre sonra Moğollar Kalka'yı yağmalamalarından dönüşlerinde İdil Ön Bulgarları basmışlardır. Moğolların gücü artması devam sürdükçe İdil Ön Bulgarları devletinin sonu kaçınılmaz olmaya başlamıştır.
1236 yılının sonbaharında Batu Han gelmiştir; Volga Nehri'nin civarında Ruslara karşı saldırmak için toplanan dev ordusu İdil Bulgar kentini talan etmiştir. Böylece büyük bir katliam ile İdil Ön Bulgarları hanlığının sonu gelmiştir. Hayatta kalan İdil Ön Bulgarları Moğol ordusuna katılmaya zorunlu tutulmuşlardır. Cengiz Han'ın Altın Orda döneminde İdil Ön Bulgarları toprakları ve inşa ettikleri kentler Cengiz Han'ın aristokratları için bir merkez haline gelmiş ve 14. yüzyıla kadar bu önemini korumuştur.
1237 yılında Moğol hükümdarı Batuhan tarafından ortadan kaldırdılar. Yüksek medeniyete sahip olan Kazan Ön Bulgarları, Moğolların ve Altın Orda Devleti'nin Türkleşmesine neden oldu.
1399 yılında Rus istilasına uğrayan İdil Bulgar Devleti, Altın Orda Devleti yıkılınca 1437 yılından itibaren “Kazan Hanlığı” bünyesinde varlıklarına devam ettiler.
Demografik yapı
[değiştir | kaynağı değiştir]Tarihi kayıtlara göre İdil Bulgar Hanlığı Bulgarlar, Suvarlar, Bersulalar, Barancarlar, Burtaslar, Başgırtlar ve Eskiller gibi boylardan oluşmaktadır. Bunlardan Bolgar şehrinde yaşayan Bulgarlar, Suvar'da yaşayan Suvarlar, Bersulalar ve Barancarların Bulgarlarla aynı dili konuştuğu bilinirken, bir Göktürk boyu olan Eskiller ve Başgırtların Genel Türkçenin bir kolunu konuştuğu bilinmektedir. Burtaslar ise Fin-Ugor halkıdır.[4]
İdil Bulgar Devleti çok uluslu bir yapıya sahipti. Bulgarların yoğun olarak yaşadığı Bolgar şehri, devletin başkentiydi ve başka boyların boy beyleri buradaki Bulgar beyine bağlı idi. Bolgar şehrinde yoğun olarak Karadeniz'in kuzeyinden ve Kuzey Kafkasya'dan göç etmiş Bulgarlar yaşıyordu. Suvar şehrinde de Bulgarlar vardı. Bulgarların arasında Bulgar şehrinden biraz uzakta Baranka nehrinin yanında nüfusları 5000 olarak açıklanmış Barancarlar yaşamakta idi. Barancarlar Hazarların Balancar şehrinden göç etmiş bir Hazar kabilesiydi. Bir başka Hazar kabilesi Suvarlar ise, Hazarların Sabar olarak bilenen Türk topluluğuydu. Suvarlar Suvar şehrini merkez alarak yerleşmişti. Yine bir Hazar boyu olan Barsiller, Bezdna nehri ile Cavşir nehrinin arasındaydı. Batı Göktürk boyu olan Esgiller, Macarlarla Bulgarların arasında yaşıyordu. Başgırtlar Oğuz Yabguluğu ile İdil Bulgarlarının arasında kalıyordu. Bir kısmı İdil Bulgarlarına bağlıydı. Burtaslar İdil Bulgar Devleti'nin güneybatısındaydı.[4]
İdil Bulgar Hanları
[değiştir | kaynağı değiştir]Volga (İdil) Nehri boylarında kurulan İdil Bulgar Hanlığı 965 yılına dek Hazar Devleti'ne tâbi olmuş, anılan tarihten 1237'ye kadar bağımsız kalmıştır. Hanlar 922 yılında resmen Müslüman oldular. 1237'den itibaren Altın Orda Devleti'ni metbû olarak tanıyan İdil Bulgar Hanları döneminde devlet iyice küçüldü ve 15. yüzyılın hemen başında tamamen Altın Orda Devleti'ne ilhak olundu.
Tespit edilebilen hanları sırasıyla şu şekildedir:
- Tokı (770-)
- Aydar
- Zübeyr
- Şelkey Yaltavar (-900?)
- Almış Cafer Yaltavar (900?-925?)
- Mikâil (925?-930?)
- Ahmed (930?-948)
- Talib (948-958)
- Mümin (958-980)
- Hasan Yaltavar (980-)
- Muhammed
- Said (-1020?)
- Barak
- İbrahim (-1170?)
- Selim (1170?-)
- İlham (-1230?)
- Pulat Temür (1230?-)
- Abdullah I
- Hasan II (-1380?)
- Mahmud (1380?-)
- Abdullah II (-1400?)[5]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b Akinci, Meltem (31 Temmuz 2020). "MÜSLÜMAN TÜCCARLARIN ORTA İTİL'DEKİ İSLAMLAŞMAYA ETKİSİ". Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi. 21 (39): 1129-1153. doi:10.21550/sosbilder.703593. ISSN 2564-6834. 7 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2023.
- ^ Habertürk. "İslamiyet'i Kabul Eden İlk Türk Devleti Nedir? İlk Müslüman Türk Devleti İslamiyet'i Ne Zaman Kabul Etti?". Habertürk. 7 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2023.
- ^ Taşağıl, Ahmet (2000). "İdil Bulgar Hanlığı". İslam Ansiklopedisi. 21. ss. 472-474. 1 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ağustos 2021.
- ^ a b Koç, Dinçer. İdil Bulgarları. Selenge Yayınları. ss. 113-120. 6 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2023.
- ^ Öztuna, Yılmaz, "Devletler ve Hanedanlar" Cilt:1, Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara (1996), s.539
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Wolgabulgaren 15 Mayıs 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
- Волжские монеты Бунт Емельяна Пугачева 1773 - 1775 годов История Суваро Булгары 13 Şubat 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
