Aquavit - Vikipedi
Aquavit, İskandinavya'nın milli içkisi sayılan ve patatesten damıtılıp çeşitli otlarla tatlandırılan alkollü bir içkidir.
İçeriği
[değiştir | kaynağı değiştir]Aquavit, etil alkolün karavay likörü (Carum carvi L.) ile aromalandırılmasıyla elde edilen damıtılmış alkollü bir içkidir. Votka gibi patates yahut tahıldan damıtılır. Karavay dışında anason, dereotu, rezene, kişniş gibi otlar; zaman zaman da portakal, şeker hatta tuz da Aquavit'e aroma vermek için kullanılmaktadır. Elde edilen bu karışım, önceden sherry için kullanılmış 500 litrelik meşe fıçılarda üç beş yıl kadar bekletilmekte, böylece de sherry' nin tüm aromasını almaktadır. Hacmen alkol miktarı en az %37,5 olmak koşuluyla, ortalama olarak %40-45 alkol içerir.
Etimoloji
[değiştir | kaynağı değiştir]Aquavit, Akvavit yahut Akevitt, olarak da bilinir ve adını Latincedeki aqua vitae (hayat suyu) sözcüğünden almaktadır.
Tarihçe
[değiştir | kaynağı değiştir]İlk olarak 1804' te Drammen' de (Sommerfrydveien), kralın mısırdan sert içki yapılmayacağına dair çıkarttığı bir kararname sonucunda Johan Godtfried Schwencke adlı yerel bir tüccar tarafından üretildiği bilinmektedir. Aquavit, eski günlerde fıçılar içinde ekvatoru geçerek güney yarımküreye de taşınmıştı. Elde kalan içkiler (Linje Aquavit) yine gemilerle Norveç'e geri getirildi. Bu esnada da geri dönen fıçılardaki içkinin yolculuk ve uzun süre fıçıda bekleme gibi koşullar sayesinde lezzetlendiği fark edildi ve bu şişeler hayli yüksek rakamlarla satıldı. Günümüzde de Linje Aquavit markalı şişeler aynı hoş tadın yakalanabilmesi için ekvatoru gemilerle geçmektedir. Bu içkilerin şişesi üzerinde taşındıkları geminin adı, yaptıkları tur ve ne kadar süreyle denizde kaldıkları gibi bilgiler yazılıdır. Günümüzde Norveç' in Drammen kentinde Aquavit' in ilk kez üretildiği bu ev (sadece dışarıdan)görülebilir. (Aynı zamanda Drammen'de her yıl ağustos ayı sonunda en lezzetli Aquavit' in seçildiği ulusal Aquavit yarışması yapılmaktadır.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- Norway, Anthony Ham - Miles Roddis, Lonely Planet, 1999, sayfa 61, 97
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- www.britannica.com 23 Aralık 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.