Ara perde - Vikipedi

Ara Perde, geç ortaçağ kilise mimarisinde yaygın bir özelliktir. Tipik olarak, ahşap, taş veya dövme demirden yapılmış ana nefi doğu tarafında enine doğru kesen, yaklaşık 3 metre yüksekliğindeki süslü bir bölümdür.

Avrupa'nın birçok yerindeki kiliselerde bulunabilirler, ancak Katolik olan ülkelerde bunlar genellikle Karşı Reform sırasında kaldırılmışlardır. Bu yüzden ara perdeler daha ziyade Anglikan ve Lutheran kiliselerinde ve İskandinavya kiliselerinde günümüze ulaşabilmişlerdir. Doğu Hristiyan kiliselerindeki ikonostasis, görsel olarak benzer bir engel teşkil etmektedir.