Yaşamın Kıyısında (film, 2007) - Vikipedi
Auf der anderen Seite / Yaşamın Kıyısında | |
Yönetmen | Fatih Akın |
---|---|
Yapımcı | Anka Film (Türkiye), Corazon International (Almanya), Dorje Film (İtalya), Norddeutscher Rundfunk (NDR) (Almanya) |
Senarist | Fatih Akın |
Oyuncular | Nurgül Yeşilçay Baki Davrak Patrycia Ziolkowska Nursel Köse Tuncel Kurtiz Hanna Schygulla |
Müzik | Shantel |
Görüntü yönetmeni | Rainer Klausmann |
Kurgu | Andrew Bird |
Yapım yılı | 2007, Türkiye / Almanya |
Çıkış tarih(ler)i | 23 Mayıs 2007 26 Ekim 2007 |
Süre | 122 dakika |
Dil | Türkçe, Almanca, İngilizce |
Hasılat | 5.102.332 $ (Almanya, Türkiye, İtalya)[1] |
Yaşamın Kıyısında (Almanca: Auf der anderen Seite; İngilizce: The Edge of Heaven), 2007 Türk-Alman yapımı Fatih Akın filmidir. 27 Eylül'de Almanya'da, 26 Ekim 2007'de ise, Türkiye'de gösterime girdi. 2007 yılında Cannes Film Festivalinde, Fatih Akın'a en iyi senaryo ödülü kazandırdı. Ayrıca, Almanya tarafından, ülkeyi yabancı dilde en iyi film dalında temsil etmek üzere, 80. Akademi Ödüllerine gönderildi.[2] Akın filmdeki karakterleri yaratırken Crossing the Bridge-The Sound of Istanbul belgeselini çekerken İstanbul’a yaptığı gezilerde tanıştığı, dünyayı müzikle değiştirmeye çalışan insanlardan ilham aldığını belirtmiştir.[3]
Altı ana karakter (Ali, Yeter, Nejat, Ayten, Lotte, Susanne) etrafında geçen film, bu kişilerin birbiriyle iç içe geçen veya birbirine teğet geçen hikâyelerini, Almanya - Türkiye ekseninde ve anne-kız, baba-oğul ilişkilerini vurgulayarak anlatır. Üç bölümden oluşan filmin ilk bölümü Almanya'da, ikincisi önce Türkiye, sonra Almanya, sonra tekrar Türkiye'de, filmle aynı adı taşıyan son bölümü ise, baştan sona Türkiye'de geçer.
Konusu
[değiştir | kaynağı değiştir]Film üç bölümden oluşur:
Yeter'in ölümü: Almanya'da geçen bu bölüm, emekli bir dul olan Karadenizli Ali (Tuncel Kurtiz), âşık olduğu seks işçisi Yeter (Nursel Köse) ve Ali'nin oğlu profesör Nejat'ın (Baki Davrak) öyküsünü anlatır. Yeter'i çalıştığı yerde tanıyan ve onunla ilişki kuran Ali, bir süre sonra Yeter'e seks işçiliğinden kazandığı parayı vereceğini söyleyerek, kendisiyle yaşamasını teklif eder. Yaptığı iş yüzünden, Almanya'da yaşayan muhafazakâr Türklerin tacizleri nedeniyle teklifi kabul eden Yeter, Ali'nin, oğlu Nejat'la yaşadığı eve taşınır. Bu arada, Nejat'a, Türkiye'de Ayten adında bir kızı olduğunu; ancak, kızının onun seks işçiliği yaptığını bilmediğini söyler. Kızını çok özlediğini anlatarak Nejat'la dertleşir. Bu arada, Ali, Yeter'i Nejat'tan kıskanmaya başlar. Bir gün evde yalnız oldukları sırada Ali, Yeter ile Nejat'ın yakınlaştığını düşündüğü için Yeter'i döver ve Ali'nin attığı tokadın etkisi ile başını vuran Yeter ölür. Ali hapse girerken, Yeter'in cenazesi, memleketi Türkiye'ye yollanır. Yeter'i öldürdüğü için babasıyla bir daha görüşmek istemeyen Nejat, Türkiye'ye giderek Yeter'in ailesiyle konuşur ve Ayten'i bulmaya çalışır. Ancak aile de, Ayten'den uzun süredir haber almamıştır. Nejat, Almanca kitaplar satan bir kitapçıyı devralır; Türkiye'de yaşamaya ve Ayten'i aramaya başlar.
Lotte'nin ölümü: Sol bir örgütün üyesi olan Ayten (Nurgül Yeşilçay), 1 Mayıs eyleminde üzerindeki silahı, polisten kaçarken sığındığı bir apartmanın terasına saklar. Bu arada telefonunu düşürür ve telefonu bulan polis Ayten'in aynı evde kaldığı arkadaşlarını yakalar.Örgütün yardımıyla sahte pasaport çıkararak Almanya'ya kaçan Ayten, daha sonra örgüt üyeleriyle tartışır ve onların yanından ayrılır. Bir süre sokaklarda yaşadıktan sonra, en ucuz yemeği yiyebileceği yer olduğunu öğrendiği üniversitenin bahçesinde Lotte'yle (Patrycia Ziolkowska) tanışır. Lotte, Ayten'e yardım eder ve evine davet eder. Lotte'nin annesi Susanne'le (Hanna Schygulla) kaldığı eve yerleşen Ayten ile Lotte birbirlerine aşık olurlar. Bir yandan da annesi Yeter'i bulmaya çalışan Ayten'in pasaportunun sahte olduğu anlaşılır. Sığınma talebi de reddedilince, Türkiye'ye gönderilir. Lotte de, annesinin karşı çıkmasına rağmen ona yardım etmek için Türkiye'ye gider. Bu arada, Nejat'ın evinde kiralık bir odada kalmaya başlar. Ayten için bir avukat tutar ve hapishaneye onu ziyarete gider. Ayten ise, Lotte'ye silahı sakladığı binanın adresini vererek, onu almasını ister. Lotte aynı gün silahı alıp dönerken çantası tinerci çocuklarca çalınır. Uyuşturucunun etkisindeki çocuklardan biri, peşlerinden koşan Lotte'yi silahla vurarak öldürür. Cenaze Almanya'ya gönderilir. Lotte'nin annesi de İstanbul'a gelir ve Nejat'ı bularak, kızının odasında kalmaya başlar. Amacı, kızının yaptığı gibi Ayten'e yardım etmektir. Ayten için bir avukatla anlaşır ve örgütün tepkisine rağmen Ayten, pişmanlık yasasından yararlanarak hapisten çıkar.
Yaşamın Kıyısında: Ayten, hapisten çıktıktan sonra, Lotte'nin annesi Susanne'ı bulur. Önceden çok çatışmış olmalarına rağmen, birbirlerini anlamaya çalışırlar. Bu arada, Susanne, Nejat'la dost olur, zaman zaman dertleşirler. Öte yandan, Nejat, babası Ali'nin de hapisten çıkıp memleketi Trabzon'a döndüğünden habersizdir. Bunu daha sonra amcasının oğlundan (konuk oyuncu Erkan Can) öğrenir. Kurban Bayramının birinci günü Susanne'yle konuşur ve bayramın ne anlama geldiğini anlatırken babasını görmeye karar veren Nejat, arabasıyla Trabzon'a gider. Evine gittiğinde babasının balık tutmaya gittiğini öğrenince, deniz kıyısına gider, oturur ve babasının dönüşünü beklemeye başlar. Film, Nejat babasını beklerken sona erer.
Oyuncular ve canlandırdıkları karakterler
[değiştir | kaynağı değiştir]- Tuncel Kurtiz - Ali Aksu, Türk göçmen
- Baki Davrak - Nejat Aksu, Ali'nin Alman dili profesörü oğlu
- Nursel Köse - Yeter Öztürk, Türk göçmen ve seks işçisi
- Nurgül Yeşilçay - Ayten Öztürk, Yeter'in öğrenci olan kızı
- Patrycia Ziolkowska - Lotte Staub, Alman öğrenci
- Hanna Schygulla - Susanne Staub, Lotta'nın annesi
Konuk oyuncular
[değiştir | kaynağı değiştir]- Erkan Can - Nejat'ın amcasının oğlu
- Nejat İşler - Komiser
- Güven Kıraç - Komiser
- İdil Üner - Doktor
- Önder Çakar - Avukat
Çekim mekanları
[değiştir | kaynağı değiştir]Film, Almanya'nın Bremen ve Hamburg şehirleriyle, İstanbul'un Kadıköy ve Taksim bölgesi ve Trabzon kıyılarında çekildi.
Gösterim
[değiştir | kaynağı değiştir]Filmin ilk gösterimi, 23 Mayıs'ta Cannes Film Festivali'nde gerçekleşti. 44. Altın Portakal Film Festivali Ulusal Uzun Metraj Film Yarışmasına katılan filmin Türkiye'deki gala gösterimi, Antalya Kültür Merkezi’nde (AKM) yapıldı.[4] Film ayrıca, İspanya’nın Sevilla kentinde düzenlenen uluslararası film festivalinde gösterildi.[5] Filmin diğer ülkelerde gösterim tarihleri;
- Fransa 23 Mayıs 2007 (2007 Cannes Film Festivali)
- Finlandiya 15 Haziran 2007 (2007 Midnight Sun Film Festivali)
- Fransa 5 Temmuz 2007 (Paris Sinema Festivali)
- Fransa 7 Temmuz 2007 (La Rochelle Film Festivali)
- Tayland 25 Temmuz 2007 (Bangkok Uluslararası Film Festivali)
- Filipinler 8 Ağustos 2007 (Cinemanila Uluslararası Film Festivali)
- Kanada 7 Eylül 2007 (Toronto Film Festivali)
- Almanya 27 Eylül 2007
- Türkiye 26 Ekim 2007
- İtalya 9 Kasım 2007 (sınırlı gösterim)
- Belçika 14 Kasım 2007
- Fransa 14 Kasım 2007
- Çekya 15 Kasım 2007
- Hollanda 7 Şubat 2008
- Birleşik Krallık 15 Şubat 2008
Eleştiriler
[değiştir | kaynağı değiştir]Film eleştirmenlerden yüksek puanlarla pozitif yorumlar aldı. 61 incelemenin değerlendirildiği Rotten Tomatoes'ta 89%'luk bir ortalama yakaladı.[6] Metacritic'te 24 incelemenin değerlendirilmesiyle 100 üzerinden 86 puan alarak "evrensel beğeni" statüsüyle listelendi.[7]
Atilla Dorsay film ile ilgili;
“ | “Yaşamın Kıyısında” Akın’ın “Duvara Karşı” filmi gibi insanı çarpan bir film değil ama uzun süre etkisini hissedeceğimiz, Türkiye ile ilgili, Almanya ile ilgili, dünyanın içinde bulunduğu bunalımla ilgili, yükselen ve düşen değerlerle ilgili çok önemli saptamaların bulunduğu bir film.[8] | „ |
ifadelerini kullandı.
Fatih Özgüven ise, filmin kimi yerlerini, özellikle "Sade, sakin ama gülle gibi." cümlesiyle söz ettiği ilk bölümü dokunaklı bulmakla birlikte, karakterlerin hikâyelerinin birbirleriyle olan simetrisini eleştirerek, bununla ilgili olarak,
“ | Bu fazlasıyla 'denk düşen denklemler' dünyasına tam da bu kolaycı denklikler yüzünden pek inanamıyoruz.[9] | „ |
yorumunu yaptı.
En iyi 10 listeleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Film aşağıdaki eleştirmenlerin 2008'in en iyi on filmi listesinde yer aldı.[10]
|
|
Ödüller
[değiştir | kaynağı değiştir]Film 60. Cannes Film Festivali’nde Altın Palmiye için yarıştı ve En İyi Senaryo dalında ödüle layık görüldü.[12] Ayrıca festival dahilinde Hristiyan dini kuruluşları tarafından, 1974’ten beri verilen, Ekümenik Jüri Ödülü'nü de kazandı.[13] Avrupa Film Ödülleri’nde üç dalda aday gösterildi.[14] En İyi Senaryo” dalında Avrupa Film Ödülü aldı.[15] Avrupa Parlamentosu’nun bu yıl ilk kez verdiği sinema ödülü “Le Prix Lux” ödülünüde kazandı. Ödülü filmin Alman oyuncusu Hanna Schygulla aldı. Film böylelikle, 22 dile çevrilmek için Avrupa Parlamentosu’ndan destek alacak.[16] Ayrıca, Kuzey Almanya Film Ödülü’ne layık görüldü.[17] Bunun dışında, Türkiye'de yapılan 2007 Antalya Altın Portakal Film Festivali'nde yarıştı ve Dr. Avni Tolunay Jüri Özel Ödülü kazandı. Filmdeki rolleri ile Nursel Köse En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu, Tuncel Kurtiz ise En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu ödülünü kazandı. En İyi Kurgu ödülünü Andrew Bird alırken, Fatih Akın En İyi Yönetmen Ödülü'nün sahibi oldu.[18] Nurgül Yeşilçay bu filmdeki ve Adem'in Trenleri'ndeki oyunlarıyla 15.Çağdaş Sinema Oyuncuları Derneği tarafından En İyi Kadın Oyuncu ödülüne layık görüldü.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ (Türkçe) Box Office 27 Ocak 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ "'Yaşamın Kıyısında' Almanya'nın Oscar adayı". NTV.com. 20 Eylül 2007. 8 Kasım 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2007.
- ^ "Dünyayı değiştirmek için Cannes'da". NTV.com. 28 Mayıs 2007. 25 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2007.
- ^ "'Yaşamın Kıyısında', Türk izleyici ile buluştu". NTV.com. 30 Ekim 2007. 26 Kasım 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2007.
- ^ "'Yaşamın Kıyısında', Sevilla'da gösterildi". NTV.com. 10 Kasım 2007. 9 Kasım 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2007.
- ^ "The Edge of Heaven Movie Reviews, Pictures - Rotten Tomatoes". Rotten Tomatoes. 16 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2008.
- ^ "Edge of Heaven, The (2008): Reviews". Metacritic. 9 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2008.
- ^ "Fatih Akın'ın şansı büyük". NTV.com. 24 Mayıs 2007. 11 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2007.
- ^ O kıyıdan bu kıyıya... 9 Kasım 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Radikal Gazetesi. Erişim tarihi: 5.12.2007.
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p "Metacritic: 2008 Film Critic Top Ten Lists". Metacritic. 24 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2009.
- ^ Hornaday, Ann (27 Aralık 2009). "Best of the decade: Film". The Washington Post. 9 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2009.
- ^ "Ödülü kazandıran Fatih Akın'ın insancıl bakışı". NTV.com. 30 Mayıs 2007. 11 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2007.
- ^ "Altın Palmiye'yi '4 ay, üç hafta, 2 gün' kazandı". NTV.com. 30 Mayıs 2007. 11 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2007.
- ^ "'Yaşamın Kıyısında', Avrupa Film Ödülleri adayı". NTV.com. 10 Kasım 2007. 13 Kasım 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2007.
- ^ "Fatih Akın'a en iyi senaryo ödülü". NTV.com. 4 Aralık 2007. 3 Aralık 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2007.
- ^ "Avrupa Parlamentosu Sinema Ödülü de Akın'a". NTV.com. 27 Ekim 2007. 26 Kasım 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2007.
- ^ "Fatih Akın ödüle doymuyor". NTV.com. 20 Ekim 2007. 13 Kasım 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2007.
- ^ "Altın Portakal 'Yumurta'nın". NTV.com. 2 Kasım 2007. 30 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Kasım 2007.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Resmi sitesi 2 Kasım 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- NDR (alamanya)