Christian de Duve - Vikipedi

The Viscount de Duve
de Duve, Ekim 2012'de ökaryotik hücrenin kökenini anlatıyor
Doğum	Christian René Marie Joseph de Duve 2 Ekim 1917(1917-10-02) Thames Ditton, Surrey, UK
Ölüm	4 Mayıs 2013 (95 yaşında) Grez-Doiceau, Belçika
Vatandaşlık	Belçikalı
Mezun olduğu okul(lar)	Onze-Lieve-Vrouwecollege Catholic University of Leuven
Tanınma nedeni	Hücre Organelleri
Evlilik	Janine Herman (e. 1943; ö. 2008)
Çocuk(lar)	2 oğlan, 2 kız: Thierry de Duve Alain de Duve Anne de Duve Françoise de Duve
Ödüller	Francqui Prize (1960) Gairdner Foundation International Award (1967) Dr H.P. Heineken Prize for Biochemistry and Biophysics (1973) Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü (1974) ForMemRS (1988)[1] E. B. Wilson Medal (1989)
Kariyeri
Dalları	Tıp Endokrinoloji Biyokimya Hücre biyolojisi
Çalıştığı kurum	Catholic University of Leuven Université catholique de Louvain Rockefeller Üniversitesi Washington University School of Medicine

Christian René de Duve (d. 2 Ekim 1917 - ö. 4 Mayıs 2013), sitolog ve biyokimyacıdır. De Duve Thames-Ditton, İrlanda'da, Belçikalı göçmen bir ailenin oğlu olarak dünyaya geldi. 1920'de Belçika'ya döndüler. De Duve, kendisinin daha sonra 1947'de profesör olacağı Leuven Katolik Üniversitesi'nde okumaya başlamadan önce Anvers'te Onze-Lieve-Vrouwecollege okulunda Cizvitler tarafından eğitildi. Hücre biyokimyasında ve hücre biyolojisinde uzmanlaştı ve hücre organelleri olan peroksizomları ve lizozomları keşfetti.

Diğer maddelerin yanı sıra De Duve, rate-zonal santrifüjü kullanarak fare karaciğer hücrelerinde enzimlerin dağılımı üzerinde çalıştı.

1960'ta De Duve'e Biyoloji ve Tıp Bilimleri alanında Francqui Ödülü verildi. 1974'te Albert Claude ve George E. Palade ile beraber biyolojik hücrelerde organellerin yapılarını ve işlevlerini tanımladıkları için Fizyoloji ve Tıp alanında Nobel Ödülünü kazandı. Daha sonraki yıllarda daha çok, kendisinin hala tartışmalı bir saha olduğunu söylediği yaşamın kökeni konusunda çalışmalar gerçekleştirdi. (Bakınız tiyoester)

Çalışması endosimbiyotik teorinin doğru olduğu yönünde büyüyen fikir birliğine bir katkı oldu; bu düşünceye göre mitokondri, kloroplast ve belki ökaryotik hücrelerin diğer organelleri, ökaryotik hücrelerin içinde doğan aslında prokaryot endosimbiyontlardır.

De Duve peroksizomların Dünya atmosferinde artan oranlardaki serbest moleküler oksijene direnmesini sağlayan ilk endosimbiyontlar olabileceğini ileri sürmektedir. Peroksizomların kendine ait bir DNA'ları olmadığı için bu iddia mitokondri ve kloroplastlar için yapılan benzer iddialardan daha az desteğe sahiptir.

4 Mayıs 2013 tarihinde ötanazi ile hayatına son vermiştir.

• A Guided Tour of the Living Cell (1984) ISBN 0-7167-5002-3
• Blueprint For a Cell: The Nature and Origin of Life (1991) ISBN 0-89278-410-5
• Vital Dust: Life As a Cosmic Imperative (1996) ISBN 0-465-09045-1
• Life Evolving: Molecules, Mind, and Meaning (2002) ISBN 0-19-515605-6
• Singularities: Landmarks on the Pathways of Life (2005) ISBN 978-0-521-84195-5

• Autobiography5 Temmuz 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Christian de Duve's Life Story on Peoples Archive
• Free to view video interview with Christian de Duve12 Haziran 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. provided by the Vega Science Trust.