French
DeutschEsma Deniz - Vikipedi
Esma Deniz | |
|---|---|
| Doğum | 1902 Kavala |
| Ölüm | 21 Temmuz 1997 İstanbul |
| Meslek | hemşire |
| Tanınma nedeni | Türkiye’nin ilk kadın hemşiresi olması |
Esma Deniz (1902, Kavala[1] - 21 Temmuz 1997, İstanbul), Türkiye'nin ilk kadın hemşiresidir.
Yaşamı
[değiştir | kaynağı değiştir]1924 yılında Amerikan Bristol Hemşirelik Yüksekokulu'nu bitirmesinin ardından Amerika'ya giderek New York'ta Columbia Üniversitesi Teachers College'a başladı ve eğitim gördü. 1929 yılında mezun olduktan sonra bir yıl Amerika'da çalışmış ve ardından Türkiye'ye dönerek mesleğine devam etti. 73 yıl boyunca hemşirelik yapan Esma Deniz, 21 Temmuz 1997 tarihinde, 95 yaşındayken öldü.
1943 yılında açılan Türk Hemşire Derneği'nin kurucularından olup, bu derneğin 18 yıl süreyle başkanlık görevini üstlendi. Türk hemşirelerini Uluslararası Hemşireler Birliği'nde temsil eden Esma Deniz, Türkiye'de 'toplum sağlığı hemşiresi' unvanına sahip olan ilk kadındır. Kızılay Özel Hemşirelik Lisesinin organizasyonunda görev aldı. Florence Nightingale Hemşirelik Okulunun kurulmasına da katkılarda bulunan Deniz, hayatı boyunca birçok hemşirelik okulunun kuruluşuna yardım etti. 1973'te Kızılay Hemşire Okulu'ndan emekli oldu.[2]
Esma Deniz Hatıra Parası
[değiştir | kaynağı değiştir]Darphane ve Damga Matbaası Genel Müdürlüğü tarafından "Kadın İlklerimiz" serisinin 5. gümüş hatıra parası olarak 2015 yılında basılmıştır. Nominal değeri 20 Türk lirası olan madeni paralar 925 ayar gümüşten yapılmıştır. Ön yüzünde Esma Deniz'in portresi bulunur ve 'ilk kadın hemşiremiz' yazar. Ayrıca doğum ve ölüm yılları belirtilmiştir.
Deniz, Türkiye'nin Toplum Sağlığı Hemşiresi unvanına sahipti. Kızılay Özel Hemşirelik Lisesinin organizasyonunda görev aldı. Florence Nightingale Hemşirelik Okulunun kurulmasına da katkılarda bulunmuştu.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Esma Deniz ile sözlü tarih görüşmesi". sozlutarih.org. 27 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "70 yıllık beyaz melek - Türkiye'nin ilk hemşiresi". Milliyet. 30 Eylül 1994. s. 4. 10 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Haziran 2021.