French
DeutschHenri Victor Regnault - Vikipedi
Victor Regnault | |
|---|---|
 Regnault, 1860'lar | |
| Doğum | Henri Victor Regnault 21 Temmuz 1810 Aix-la-Chapelle, Fransa |
| Ölüm | 19 Ocak 1878 (67 yaşında) Paris, Fransa |
| Eğitim | École Polytechnique |
| Çocuk(lar) | Henri Regnault |
| Ödüller |
|
| Kariyeri | |
| Dalı | Termodinamik |
| Etkilendikleri | Justus von Liebig |
| Etkiledikleri | William Thomson |
Henri Victor Regnault (21 Temmuz 1810 - 19 Ocak 1878), en çok gazların termal özelliklerini dikkatli ölçümleriyle tanınan bir Fransız kimyager ve fizikçidir. Erken dönem bir termodinamikçi ve 1840'ların sonlarında William Thomson'un akıl hocasıdır. İlk adını asla kullanmadı ve hayatı boyunca Victor Regnault olarak biliniyordu.
Hayatı
[değiştir | kaynağı değiştir]1810'da Aix-la-Chapelle'de (günümüzde Aachen, Almanya ve o zamanlar Fransız yönetimi altında) doğmuş, ailesinin ölümünün ardından sekiz yaşında Paris'e taşınmıştır. Orada on sekiz yaşına kadar bir döşeme firmasında çalışmıştır. 1830'da École Polytechnique'e kabul edilmiş ve 1832'de École des mines'ten mezun olmuştur.
Giessen'de Justus von Liebig'in altında çalışan Regnault, birkaç klorlu hidrokarbonu (örneğin vinil klorür,[1] poliviniliden klorür, diklorometan) sentezleyerek yeni ortaya çıkan organik kimya alanında adını duyurmuş ve Lyon Üniversitesi'ne kimya profesörü olarak atanmıştır. 1840'ta Ecole Polytechnique'in kimya kürsüsüne atanmış ve 1841'de Collège de France'da Fizik profesörü olmuştur.
1843'ten başlayarak, buharın özellikleri hakkında kapsamlı sayısal tablolar derlemeye başlamıştır. Bunlar 1847'de yayınlanmış ve Charles Algernon Parsons'a buhar türbinini geliştirmesi için ilham vermiştir.[2] Regnault, Royal Society'den Rumford Madalyası almış ve Maden Baş Mühendisi olarak atanmıştır. 1851'de İsveç Kraliyet Bilimler Akademisi'ne yabancı üye olarak seçilmiştir. 1854'te Manufacture nationale de Sèvres olan Sevr'de porselen işlerinin müdürü olarak atanmıştır. 1855'te Amerikan Felsefe Topluluğu'na seçilmiştir.[3]
Sevr'de maddenin ısıl özellikleri üzerine çalışmaya devam etmiştir. Hassas termometreler, higrometreler, hipsometreler ve kalorimetreler tasarlamış ve birçok maddenin özgül ısılarını ve gazların termal genleşme katsayısını ölçmüştür. Bu çalışma sırasında, ısıtıldığında tüm gazların eşit şekilde genleşmediğini ve Boyle yasasının, özellikle bir maddenin kaynama noktasına yakın sıcaklıklarda yalnızca yaklaşık bir değer olduğunu keşfetmiştir.
Regnault aynı zamanda hevesli bir amatör fotoğrafçıdır. Gelişen bir ajan olarak pirogallik asit kullanımını tanıtmıştır. Kâğıt negatifleri kullanan ilk fotoğrafçılardan birisidi. 1854'te Société française de photographie'nin kurucu başkanı olmuştur.
1871'de Fransa-Prusya Savaşı sonucu olarak hem Sevr'deki laboratuvarı yıkıldı hem de oğlu Alex-Georges-Henri Regnault öldürüldü. Ertesi yıl bilimden emekli oldu ve bu kayıplarını asla geri getiremedi.
Mirası
[değiştir | kaynağı değiştir]Ay'daki Regnault krateri, onun adını almıştır ve Eyfel Kulesi'nde yazılı 72 isimden biridir. Bazıları ideal gaz sabiti için R sembolünün de onun adından geldiğini öne sürmüşlerdir.[4]
Société française de photographie'nin ilk başkanlığını yapmıştır.
1913 ile 1924 yılları arasında inşa edilen Fransız Lagrange sınıfı denizaltı Regnault, onun adını almıştır.[5]
Çalışmaları
[değiştir | kaynağı değiştir]- Regnault-Strecker's kurzes Lehrbuch der Chemie. Vieweg, Braunschweig 1851 Dijital edisyon, Düsseldorf Üniversite ve Eyalet Kütüphanesi
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Regnault, H.V. (1835) Sur la Composition de la Liqueur des Hollandais et sur une nouvelle Substance éthérée. Annales de Chimie et de Physique, Gay-Lussac & Arago, Vol. 58, Paris, Crochard Libraire, 301–320 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k6569005x/f307.item.texteImage 11 Temmuz 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ Bill Hammack (8 Kasım 2021). "Reclaiming Engineering in the Minds of the Public" (PDF). s. 14. 9 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
- ^ "APS Member History". search.amphilsoc.org. 2 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2020.
- ^ Jensen, William B. (July 2003). "The Universal Gas Constant R" (PDF). Journal of Chemical Education. 80 (7). s. 731. Bibcode:2003JChEd..80..731J. doi:10.1021/ed080p731.
- ^ Gardiner, Robert; Gray, Randal (1985). Conway's All the World's Fighting Ships 1906–1921. Londra: Conway Maritime Press. s. 212. ISBN 978-0-85177-245-5.
| Otorite kontrolü |
|
|---|
