Jacquerie Ayaklanması - Vikipedi

Jacquerie Ayaklanması, Fransa'nın kuzeydoğusunda, köylülerin soylulara karşı 1358'de giriştiği ayaklanma. Adını soyluların köylülerden küçümsemeyle Jacques ya da Jacques Bonhomme biçiminde söz etme alışkanlığından alır. Orta Çağın geç döneminde, feodal egemenliğin zayıflaması temelinde patlak veren halk ayaklanmalarının en önemlileri arasında yer alır.

Ayaklanma Yüz Yıl Savaşları'nın (1337-1453) kritik bir anında patlak verdi. Kral II. Jean'ın İngilizlere tutsak düştüğü Poitiers Muharebesi (Eylül 1356) Fransız soylularının saygınlığını sarsan yenilgiler dizisine bir yenisini eklemişti. Çarpışmayı izleyen mütareke döneminde İngiliz kuvvetlerindeki paralı askerlerden oluşan büyük bölükler bazen soyluların da kışkırtmasıyla kırsal bölgeleri yağmalamaya başladılar. Bu sırada soyluların vergileri artırmaya çalışması ve veliaht Charles (sonradan V. Charles) köylülerden baskıcı soyluların şatolarını yeniden tahkim etmelerini istemesi, köylüleri daha da öfkelendirdi.

21 Mayıs 1358'de Compiègne yakınlarında başlayan başkaldırı hareketi kısa sürede bütün kırsal kesime yayıldı. Köylüler birçok şatoyu yıkarak içindeki insanları kılıçtan geçirdiler. Başlarında Guillaume Cale (Carle) olmak üzere Etienne Marcel'in yönettiği Parisli isyancılarla birleştiler. Parisliler 9 Haziran'da Foix kontu III. Gaston (Gaston Phébus) ve Grailly'li III. Jean'ın karşısında Meaux'da, Cale ise ertesi gün Navarre'lı II. Charles karşısında Clermont-en-Beauvaisis'de(fr) yenildi. Bu yenilgilerin ardından ayaklanmacılara karşı kitlesel bir kıyıma girişildi.