Küçük yeşil adamlar (Rusya-Ukrayna Savaşı) - Vikipedi

Rus "Kibar İnsanlar" yaması

Küçük yeşil adamlar (Rusçaзелёные человечки, romanizezelyonye çeloveçki; Ukraynacaзелені чоловічки, romanizezeleni çoloviçkı; Lehçezielone ludziki) 2014'teki Rusya-Ukrayna Savaşı sırasında rütbesiz yeşil ordu üniformaları giyen ve silah ve teçhizat taşıyan Rusya Federasyonu'nun maskeli askerleridir.[1]

Terim ilk olarak Kırım'ın Rusya Federasyonu tarafından işgali sırasında, bu güçlerin Simferopol Uluslararası Havalimanı'nı,[2] Kırım'daki çoğu askerî üssü[3] ve Simferopol'daki parlamentoyu işgal edip ablukaya aldığı 2014 yılının şubat ayı sonundan mart ayına kadarki dönemde ortaya çıktı. Terim bazen Donbas'taki savaş sırasında savaşan Rus birliklerine atıfta bulunmak için de kullanılıyordu çünkü Kremlin bu birliklerinin bölgedeki resmî katılımını veya varlığını reddediyordu ve bu birlikler ya rütbesiz üniformalar giyiyor ya da Rusya yanlısı ayrılıkçı Ukrayna vatandaşları kılığına giriyorlardı.[4][5]

Bu birlikler, içe kapanık oldukları ve çoğunlukla sivil hayata müdahale etmedikleri için "terbiyeli davranışlarından dolayı" Rus medyası tarafından kibar insanlar[6][7] (Rusçaвежливые люди, romanizevejlivye lüdi) örtmecesiyle anılmışlardır.[8]

Başlangıçta bunların Rusya askerî güçleri olduğunu Rus yetkililer tarafından reddedilse de 17 Nisan 2014'te Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin nihayet birliklerin Rus ordusu ile ilişkilerini varlığını doğruladı.[9][10] Ayrıca Rus devlet medyası da dahil olmak üzere çok sayıda kaynak, "küçük yeşil adamların" Özel Harekât Kuvvetleri ve diğer çeşitli Spetsnaz GRU birimlerinden ajanların bir karışımı olduğunu doğruladı. Birlik muhtemelen VDV'nin 45. Muhafız Spetsnaz Tugayı paraşütçülerini[11][12][13] ve Wagner Group askerî desteklerini de içeriyordu.[14][15]

Rus hükûmetinin emri altında hareket eden birlikler oldukları Rus yetkililer tarafından bir zamana kadar inkâr edilse de bu birliklerin milliyetleri hiçbir zaman reddedilmemişti. Tek taraflı bağımsızlığını ilan eden Donetsk Halk Cumhuriyeti'nin Başbakanı Aleksandr Boroday, Ağustos 2015'e kadar 50.000 Rus vatandaşının Donbas'ta savaştığını belirtti ve bu vatandaşların da Rusya'nın diğer savaş gazileri ile aynı yardımları almaları gerektiğini savundu.[16]

  1. ^ Schreck, Carl (26 Şubat 2019). "From 'Not Us' To 'Why Hide It?': How Russia Denied Its Crimea Invasion, Then Admitted It". rferl.org. Radio Free Europe/Radio Liberty. 30 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2023. 
  2. ^ "Ukraine crisis: 'Russians' occupy Crimea airports". BBC News (İngilizce). 28 Şubat 2014. 21 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2023. 
  3. ^ Shevchenko, Vitaly (11 Mart 2014). ""Little green men" or "Russian invaders"?". 29 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2023. 
  4. ^ "For now, a tense quiet in Ukraine's east". america.aljazeera.com. 13 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2023. 
  5. ^ Buckley, Neil; Olearchyk, Roman; Jack, Andrew; Hille, Kathrin (16 Nisan 2014). "Ukraine's 'little green men' carefully mask their identity". Financial Times. 6 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2023. Yerel halk, Novoazovsk'un manşet haberine tam olarak ne olduğunun belirsizliğini koruduğunu söyledi, ancak askerî uzmanlar, Rus birliklerinin ve askerî teçhizatın sınırı geçtikten kısa bir süre sonra kuzeye, isyancıların kontrolündeki bölgeye ilerlemiş olabileceğine inanıyor. Bazıları şehrin yaklaşık 10 mil dışında konuşlanmış tanklar ve diğer askerî araçlar gördüklerini söylerken, diğerleri şubat ayı sonlarında Kırım Yarımadası'nda ortaya çıkanlar gibi “yeşil adamlar” gördüklerini söyledi. 
  6. ^ ""Вежливые люди" из бронзы появились в Симферополе". BBC News Русская служба (Rusça). 11 Haziran 2016. 24 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2023. 
  7. ^ "Russia Unveils Monument To 'Polite People' Behind Crimean Invasion". Radio Free Europe/Radio Liberty (İngilizce). 7 Mayıs 2015. 20 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2023. 
  8. ^ Oliphant, Roland (2 Mart 2014). "Ukraine crisis: 'Polite people' leading the silent invasion of the Crimea". The Daily Telegraph. 11 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Eylül 2017. (abonelik gereklidir)
  9. ^ Путин: в Крыму действовали российские военные [Putin: Kırım'da Rus ordusu faaliyet gösteriyor]. rferl.org (Rusça). Radio Free Europe/Radio Liberty. 17 Nisan 2014. 19 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2023. 
  10. ^ Lally, Kathy (17 Nisan 2014). "Putin's remarks raise fears of future moves against Ukraine". The Washington Post. 20 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2023. 
  11. ^ Synovitz, Ron (4 Mart 2014). "Russian Forces in Crimea: Who Are They And Where Did They Come From?". rferl.org. Radio Free Europe/Radio Liberty. 16 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2023. 
  12. ^ Reeves, Shane R.; Wallace, David (2015). "The Combatant Status of the "Little Green Men" and Other Participants in the Ukraine Conflict". International Law Studies. 91: 393. 14 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2023. 
  13. ^ Pulkki, Arto (3 Mart 2014). "Krimillä on Venäjän asevoimien ensilinjan joukkoja" [Kırım, Rus silahlı kuvvetlerinin birinci hat birliklerine sahip]. Suomen Sotilas (Fince). 12 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2023. 
  14. ^ "Revealed: Russia's 'Secret Syria Mercenaries'". Sky News (İngilizce). 25 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2023. 
  15. ^ "Russian Mercenaries in Syria". Warsaw Institute (İngilizce). 22 Nisan 2017. 2 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2023. 
  16. ^ "Former Ukraine rebel head starts support group for Russian fighters". Yahoo News (AFP) (İngilizce). 27 Ağustos 2015. 14 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2023.