Lothlórien - Vikipedi
Lothlórien | |
---|---|
J. R. R. Tolkien'in kurgusal Orta Dünya evreninde yer | |
Diğer adları | Lórien, Laurelindórinan, Altın Orman, Saklı Diyar, Lindórinand, Lórinand |
Özellik | Elflerin sığınağı |
Coğrafî konumu | Dumanlı Dağlar'ın doğusunda, Kuyutorman'ın güneybatısında |
Süresi | Kuruluşu yaklaşık İkinci Çağ 1350, Terkedilişi Dördüncü Çağ 119 |
Kurucu | Silvan elfleri (önceleri "Nandor elfleri" olarak bilinirlerdi) |
Yönetici | Amroth ve Nimrodel, sonraları Galadriel ve Celeborn |
Bahsedildiği kitap(lar) | Yüzüklerin Efendisi Kayıp Öyküler Kitabı |
Lothlórien, J. R. R. Tolkien’in hayalî Orta Dünya evreninde, Orta Dünya’da yaşayan elflerin en sihirli orman ülkesi.
Ülke Yüzüklerin Efendisi’nde, elflerin Sauron’a karşı direniş merkezi olarak önemli bir yer tutar. Ayrıca ülke, burada yaşayan ve burayı ziyaret eden kişiler için ’’zamanın asılı kaldığı” bir dinlenme imkânı sunan bir çeşit savunma sihriyle büyülenmiştir.
İsimler
[değiştir | kaynağı değiştir]Tolkien, bölgeye birçok isim vermiştir:
İsim | Anlamı | Kökeni |
---|---|---|
Lindórinand | Şarkıcılar Ülkesi Vadisi | Nandor elfleri tarafından eskiden bölgeye verilen isim |
Lórinand | Altın Vadi | Mallorn ağaçlarını tanıdıktan sonra Nandor elfleri tarafından verilen isim |
Laurelindórinan | Altın Şarkı Vadisi | Mallorn ağaçlarını tanıdıktan sonra Sindar elfleri tarafından verilen isim |
Lothlórien | Düş Çiçeği | Üçüncü Çağ’da Sindar elfleri tarafından verilen isim |
Lórien | Düş Diyarı | Aman’daki Lórien’in Bahçeleri’nin adına ithafen Lothlórien’in adından kısaltmadır |
Lórinand ismi Quenya’ya Laurenandë, Sindarin’e Glornan ve Nan Laur olarak geçmiştir, hepsi de aynı anlama gelir. Çok sonraları Rohirric dilinde Dwimordene (’’hayalet’’ anlamına gelen ’’dwimor’' sözcüğünden, elflerde gördükleri büyücülüğe kinaye olarak), Ortak Lisan'da ise Altın Orman olarak adlandırıldı.
Tarih
[değiştir | kaynağı değiştir]İlkçağ'ın başlarında Eldar'dan bazıları Büyük Yürüyüş'ten ayrıldı ve Dumanlı Dağlar'ın doğusuna yerleşti. Bu elfler önceleri Nandor, daha sonraları ise Silvan Elfleri olarak bilindi. İkinci Çağ 1200'de Galadriel, Lindórinand olarak bilinen –ve daha sonraları Lothlórien ismini alacak olan- bir Nandorin krallığı ile irtibata geçti ve bu ülkeye -Tar Aldarion'un Gil-galad'a hediye ettiği- mallorn ağaçlarından dikti.
Silvan elflerinin kültürü ve ilmi Sindarin elflerinin dağların batısından doğuya gelmesi ile belirgin bir şekilde zenginleşti ve hatta Silvan dilinin yerini daha az kullanılmasından dolayı aşama aşama Sindarin dili almaya başladı. Ülkeye gelenler arasında -topluluğun ilk kralı olacak olan- Amdír ve kendisi ile birlikte –Elfler ve Sauron Savaşı sonunda harap olan Eregion'dan göçerek- güneydeki Nandorine katılmak için Anduin'den karşıya geçen Celeborn ile Galadriel de vardı. Sonraları Amdír İnsanların ve Elflerin Son İttifakı'na katılmak üzere –kuzeydeki Silvan elflerinin kralı Oropher'in de katıldığı ve Sauron'un yenildiği savaşa- ordusunu bizzat sevketti. Sonrasında kuzey ve güney orman krallıklarının varlığı güçlendi
Sauron'un kötülüğünün nüfûzu Yeşil Orman'ın güneyinde aşama aşama arttıkça, kuzeydeki kral Oropher oğlu Thranduil daha da kuzeye çekilerek halkını kötülükten korumaya çalıştı. Aynı zamanda, ormanın güneyindeki kral Amdír oğlu Amroth halkı ile beraber tamamen Anduin'in batısına çekilerek kendisini doğudaki kötülükten korumaya çalıştı. Daha sonra Amroth, sevgilisi Nimrodel'i aramak üzere Ak Dağlar'a gitti ve geri dönmedi.
Daha sonraları, Galadriel'in parmağındaki güç yüzüğünün tesiri ile ülkenin bitki örtüsü bozulma ve ölmeye karşı korundu ve kullandığı güç yüzüğü ile Galadriel bütün ormanı her türlü kötü yaratıktan koruyan bir sihirle büyüledi, öyle ki Mordor’un ormanı fethetmesinin tek yolu Yüzüklerin Efendisi Sauron tarafından yönetilen bir ordunun bizzat gelerek bu büyülü korumayı yıkmasıydı.
Dördüncü Çağ başında Galadriel’in Valinor’a yelken açmak üzere ormanı terk etmesiyle beraber ormanın tek yöneticisi olarak Celeborn bir süre daha Lothlórien’in halkını idare etti. Celeborn, Amon Lanc merkezli yeni ve batıdakinden daha geniş bir ülke (Doğu Lórien’i) kurmak üzere halkını Anduin’den karşıya geçirdi. Celeborn ve Galadriel’in torunu Kraliçe Arwen’in ölümünden sonra Lothlórien ıssız hale geldi.
Coğrafya
[değiştir | kaynağı değiştir]Lothlórien, Moria’nın doğusunda Dumanlı Dağlar ile Anduin arasında yer alır. Ülkenin merkezi Şerit halinde uzanan ormanlık bir bölgeyi güneyde bırakarak Anduin ile Gümüşdamarı ırmakları arasında kalır. Ülkenin bu kısmına elfler tarafından Naith denir (S. mızrak ucu), Ortak Lisan’daki adı ise Üçgen’dir. Caras Galdhon şehri Naith’in en dar kısmında, iki nehrin bir araya geldiği, Egladil ya da Köşe denilen yerde inşa edilmiştir.
Lothlórien’in Gerçek Dünyadaki Etkileri
[değiştir | kaynağı değiştir]Lothlórien, fantastik kurgu edebiyatının en çok bilinen mekânlarından birisidir ve birçok kişiyi etkilemiştir.
Etkileri
[değiştir | kaynağı değiştir]Yüzüklerin Efendisi’nde geçen bu mekân birçok kişide ya cemiyetlerine ya da mülklerine Lothlórien ismini verme arzusunu doğurmuştur, bazı örnekleri aşağıdadır:
- İskoçya’nın güneyinde akrabalık bağlarına dayanan bir Hristiyan cemaati[1]
- ABD’nin Indiana eyaletinde neopagan bir rehabilitasyon etkinliği[2]
- ABD’de USCA'da tamamı vejetaryenlerden oluşan bir öğrenci evi ve birliği[3]
- Şarkıcı bestekâr Tori Amos, kızının adını Lothlórien’e ithafen Natashya Lórien Hawley koyduğunu belirtti.[4]
Uyarlamalar
[değiştir | kaynağı değiştir]Orta Dünya rol yapma oyunu’nun ’’Lórien ve Elf Demircilerinin Salonları’'(Iron Crown Enterprises, 1986) ekinde, Lórien topluluğu çeşitli gruplara ayrılıyor ve bu gruplar bir alanda uzmanlaşıyor (Örn; fırıncılık, dokumacılık, avcılık gibi). Mekânın gizlilik doğası Nenya yüzüğünün ve elftaşının etkisinden kaynaklanıyor. Her ikisi de zamanın etkilerini yavaşlatıyor. Mekânın Dumanlı Dağlar tarafından korunan coğrafi özellikleri ve mallorn ağaçlarının –hiçbir zaman yaprakları dökülmediği için senenin her vakti doğal bir barınak sağlamasından dolayı- çevreye yaptığı etki mekânın mevsimlerin etkisinden uzak kalmasına sebep gösteriliyor.
Notlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Ryan, Eilish. Rosemary Haughton: Witness to Hope s.54 1997 Rowman & Littlefield, ISBN 1-55612-860-6
- ^ Blain, Jenny vd. Researching Paganisms s.98, 2004, Rowman Altamira, ISBN 0-7591-0523-5
- ^ Brenneman, Richard Judge Orders Hearing for Suit Against UC, (01-12-07) Berkeley Daily Planet,link 3 Aralık 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ "The Independent on Sunday dergisinin röportajı. 16, Nov 2003". 1 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2008.