Naftalin - Vikipedi

Naftalin
Skeletal formula and numbering system of naphthalene
Skeletal formula and numbering system of naphthalene
Ball-and-stick model of naphthalene
Ball-and-stick model of naphthalene
Spacefill model of naphthalene
Unit cells of naphthalene
Adlandırmalar
Naphthalene[1]
naftalen, hekzalen
Tanımlayıcılar
3D model (JSmol)
1421310
ChEBI
ChEMBL
ChemSpider
ECHA InfoCard 100.001.863 Bunu Vikiveri'de düzenleyin
EC Numarası
  • 214-552-7
3347
KEGG
RTECS numarası
  • QJ0525000
UNII
  • InChI=1S/C10H8/c1-2-6-10-8-4-3-7-9(10)5-1/h1-8H 
    Key: UFWIBTONFRDIAS-UHFFFAOYSA-N 
  • InChI=1/C10H8/c1-2-6-10-8-4-3-7-9(10)5-1/h1-8H
    Key: UFWIBTONFRDIAS-UHFFFAOYAC
  • c1c2ccccc2ccc1
Özellikler
Kimyasal formül C10H8
Molekül kütlesi 128,17 g mol−1
Görünüm beyaz katı kristaller
Yoğunluk 1.145 g/cm3 (15.5 °C)[3]
1.0253 g/cm3 (20 °C)[4]
0.9625 g/cm3 (100 °C)[3]
Erime noktası 782 °C (1.440 °F; 1.055 K)
8.026 °C (14.479 °F; 8.299 K)
at 760 mmHg[4]
Kaynama noktası 21.797 °C (39.267 °F; 22.070 K)
at 760 mmHg[3][4]
Çözünürlük (su içinde) 19 mg/L (10 °C)
31.6 mg/L (25 °C)
43.9 mg/L (34.5 °C)
80.9 mg/L (50 °C)[4]
238.1 mg/L (73.4 °C)[5]
Çözünürlük alkoller, sıvı amonyak, karboksilik asitler, benzen, kükürt dioksit,[5] karbon tetraklorür, karbon disülfür, toluen ve anilinde çözünür[6]
Çözünürlük (etanol içinde) 5 g/100 g (0 °C)
11.3 g/100 g (25 °C)
19.5 g/100 g (40 °C)
179 g/100 g (70 °C)[6]
Çözünürlük (asetik asit içinde) 6.8 g/100 g (6.75 °C)
13.1 g/100 g (21.5 °C)
31.1 g/100 g (42.5 °C)
111 g/100 g (60 °C)[6]
Çözünürlük (kloroform içinde) 19.5 g/100 g (0 °C)
35.5 g/100 g (25 °C)
49.5 g/100 g (40 °C)
87.2 g/100 g (70 °C)[6]
Çözünürlük (hekzan içinde) 5.5 g/100 g (0 °C)
17.5 g/100 g (25 °C)
30.8 g/100 g (40 °C)
78.8 g/100 g (70 °C)[6]
Çözünürlük (bütirik asit içinde) 13.6 g/100 g (6.75 °C)
22.1 g/100 g (21.5 °C)
131.6 g/100 g (60 °C)[6]
log P 3.34[4]
Buhar basıncı 8.64 Pa (20 °C)
23.6 Pa (30 °C)
0.93 kPa (80 °C)[5]
2.5 kPa (100 °C)[7]
0.42438 L·atm/mol[4]
-91.9·10−6 cm3/mol
Isı iletkenliği 98 kPa:
0.1219 W/m·K (372.22 K)
0.1174 W/m·K (400.22 K)
0.1152 W/m·K (418.37 K)
0.1052 W/m·K (479.72 K)[2]
Kırınım dizimi (nD) 1.5898[4]
Akmazlık 0.964 cP (80 °C)
0.761 cP (100 °C)
0.217 cP (150 °C)[8]
Yapı
Monoclinic[9]
P21/b[9]
C52h[9]
a = 8.235 Å, b = 6.003 Å, c = 8.658 Å[9]
α = 90°, β = 122.92°, γ = 90°
Termokimya
165.72 J/mol·K[4]
Standart molar entropi (S298)
167.39 J/mol·K[4][7]
Standart formasyon entalpisi fH298)
78.53 kJ/mol[4]
Gibbs serbest enerjisi fG)
201.585 kJ/mol[4]
Standart yanma entalpisi cH298)
-5156.3 kJ/mol[4]
Tehlikeler
İş sağlığı ve güvenliği (OHS/OSH):
Ana tehlikeler Flammable, sensitizer, possible carcinogen.[11] Dust can form explosive mixtures with air
GHS etiketleme sistemi:
Piktogramlar GHS02: AlevlenirGHS07: ZararlıGHS08: Sağlığa zararlıGHS09: Çevreye zararlı[10]
İşaret sözcüğü Danger
Tehlike ifadeleri H228, H302, H351, H410[10]
Önlem ifadeleri P210, P273, P281, P501[10]
NFPA 704
(yangın karosu)
NFPA 704 four-colored diamondSağlık 2: Yoğun veya sürekli ancak kronik olmayan maruziyet geçici iş göremezliğe veya olası kalıcı hasara neden olabilir. Örnek: KloroformYanıcılık 2: Tutuşmanın gerçekleşebilmesi için orta derecede ısıtılması veya nispeten yüksek ortam sıcaklığına maruz bırakılması gerekmektedir. Alevlenme noktası 38 ila 93 °C arasındadır (100 ila 200 °F). Örnek: Dizel yakıtıKararsızlık 0: Genellikle yangın maruziyeti koşullarında dahi normalde kararlıdır ve su ile reaksiyona girmez. Örnek: Sıvı azotÖzel tehlikeler (beyaz): kod yok
2
2
0
Parlama noktası 80 °C (176 °F; 353 K)[10]
525 °C (977 °F; 798 K)[10]
Patlama sınırları 5.9%[10]
10 ppm[4] (TWA), 15 ppm[4] (STEL)
Öldürücü doz veya konsantrasyon (LD, LC):
LD50 (medyan doz)
1800 mg/kg (rat, oral)
490 mg/kg (rat, intravenous)
1200 mg/kg (guinea pig, oral)
533 mg/kg (mouse, oral)[13]
NIOSH ABD maruz kalma limitleri:
PEL (izin verilen) TWA 10 ppm (50 mg/m3)[12]
REL (tavsiye edilen) TWA 10 ppm (50 mg/m3) ST 15 ppm (75 mg/m3)[12]
IDLH (anında tehlike) 250 ppm[12]
Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
Bilgi kutusu kaynakları
Naftalin

Naftalin veya naftalen,[14] kapalı kimyasal formülü C10H8 olan, aromatik hidrokarbondur.

Maden kömürünün damıtılmasıyla elde edilen orta ve ağır yağlardan ayrıştırılır. Beyaz pulcuklar biçiminde, billur yapılı bir katıdır. Keskin ve kendine özgü bir kokusu vardır. Yoğunluğu 1,15 olup, 80 °C'de erir, 217 °C'de kaynamaya başlar. Suda çözünmez, alkolde ise, sıcaklıkla doğru orantılı olarak artan bir yoğunlukta çözünür. Atmosfer ortamında kolaylıkla buharlaştığından haşere (böcek türleri) ile mücadelede kullanılır. Güveleri uzaklaştırdığından yünlü kumaş ve kürkleri korumakta kullanılır. Sanayide eritici, yakıt ve boya hammaddesi olarak; eczacılık ve parfümeride ise ara madde olarak kullanılır. Ayrıca lavaboların temizlenmesinde büyük rol oynar. Naftalin katı halden gaz hâle sıvılaşmadan geçer. Buna süblimleşme denir.

1866'da Alman kimyager Emil Erlenmeyer tarafından onarılmış olan açık formülü, ortaklaşmış iki karbon atomu içeren iki bitişik benzen halkası gösterir: Naftalen, benzen gibi, yer değiştirme ve katılma tepkimelerine yatkındır. Tetralin, dekalin, naftoller, naftilaminler ve stalik anhidrit üretiminde, ayrıca güve öldürücü olarak kullanılır.

İnsan sağlığına etkileri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Büyük miktarlarda naftaline maruz kalınması alyuvarlara zarar verebilir ve hatta yok edebilir.

Uluslararası Kanser Araştırmaları Ajansı (IARC)[15] tarafından naftalin, insanlarda ve hayvanlarda kansere neden olma şüphesi bulunan bir madde olarak sınıflandırılmıştır (Grup 2B).

Güve ilacı olarak üretilen naftalin topları ve naftalin içeren diğer ürünler AB içerisinde 2008 yılından itibaren yasaklanmıştır.[16][17]

  1. ^ Nomenclature of Organic Chemistry: IUPAC Recommendations and Preferred Names 2013 (Blue Book). Cambridge: The Royal Society of Chemistry. 2014. ss. 13, 35, 204, 207, 221-222, 302, 457, 461, 469, 601, 650. doi:10.1039/9781849733069-FP001. ISBN 978-0-85404-182-4. 
  2. ^ "Thermal Conductivity of Naphthalene". DDBST GmbH. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2014. 
  3. ^ a b c "Ambient Water Quality Criteria for Naphthalene" (PDF). United States Environmental Protection Agency. 23 Nisan 2014. 6 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 21 Haziran 2014. 
  4. ^ a b c d e f g h i j k l m n Lide, David R., (Ed.) (2009). CRC Handbook of Chemistry and Physics (90th bas.). Boca Raton, Florida: CRC Press. ISBN 978-1-4200-9084-0. 
  5. ^ a b c Anatolievich, Kiper Ruslan. "naphthalene". chemister.ru. 22 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2014. 
  6. ^ a b c d e f Seidell, Atherton; Linke, William F. (1919). Solubility of Inorganic and Organic Compounds (2. bas.). New York: D. Van Nostrand Company. ss. 443-446. 
  7. ^ a b Naphthalene in Linstrom, Peter J.; Mallard, William G. (eds.); NIST Chemistry WebBook, NIST Standard Reference Database Number 69, National Institute of Standards and Technology, Gaithersburg (MD) (24 Mayıs 2014 tarihinde erişilmiştir)
  8. ^ "Dynamic Viscosity of Naphthalene". DDBST GmbH. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2014. 
  9. ^ a b c d Douglas, Bodie E.; Ho, Shih-Ming (2007). Structure and Chemistry of Crystalline Solids. New York: Springer Science+Business Media, Inc. s. 288. ISBN 978-0-387-26147-8. 
  10. ^ a b c d e f Sigma-Aldrich Co., Naphthalene.
  11. ^ Naphthalene carcinogenicity
  12. ^ a b c NIOSH Pocket Guide to Chemical Hazards. "#0439". National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH). 
  13. ^ "Naphthalene". Immediately Dangerous to Life or Health Concentrations (IDLH). Ulusal İş Sağlığı ve Güvenliği Enstitüsü (NIOSH). 
  14. ^ Tarihî olarak batı dillerinde önce naftalin olarak adlandırılmış, sonra kimyasal adlandırma kuralları gereği son eki "-en" olarak değiştirilmiştir.
  15. ^ "IARC Monographs on the Evaluation of Carcinogenic Risks to Humans". Monographs on the Evaluation of Carcinogenic Risks to Humans, Some Traditional Herbal Medicines, Some Mycotoxins, Naphthalene and Styrene, Vol. 82 (2002) (p. 367). 25 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2008. 
  16. ^ Alderson, Andrew (15 Kasım 2008). "Holy straight bananas – now the Eurocrats are banning moth balls". The Telegraph. 3 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2013. 
  17. ^ Gray, Kerrina (17 Kasım 2013). "Council warned against use of poisonous moth balls". Your Local Guardian. Newsquest (London) Ltd. 2 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Kasım 2012.