Oportünizm, fırsatçılık ya da çıkarcılık, olaylardan bencil avantajlar edinen bilinçli politika ve uygulamadır. Prensiplere ve diğer bireylerin karşılaşacağı sonuçlara asgari önem verir. Fırsatçı eylemler öz ilgi alanınca güdülenir. Terim: insan bireyleri, yaşayan organizmalar, gruplar, topluluklar, stiller, davranışlar ve gündemlere uygulanabilir. Oportünizm ya da oportünist davranış biyoloji, ekonomi, oyun teorisi, etik, psikoloji, sosyoloji ve politika da önemli bir kavramdır. Fırsatçılık, koşullardan yararlanma veya fırsat varken kişisel çıkarları diğer çıkarların önüne koymaya yönelik bilinçli bir politika veya uygulamadır. Fırsatçılık olumsuz olarak görülebileceği gibi, daha iyi bir genel sonuç elde etmek için bazı ilkelerden bilerek ödün verilebileceği, sorun çözmeye yönelik pratik bir yaklaşım olarak da görülebilir. Fırsatçılık, insanların kendileri için en az maliyetle en fazla kazancı elde edebilecekleri, davranışları üzerinde ilgili kontrollerin bulunmadığı veya seçim yapmaları ve hareket etmeleri için baskı altında oldukları durumlarda ortaya çıkabilir. Ancak fırsatçılık, fırsat aramak veya fırsatları değerlendirmek ile karıştırılmamalıdır. Fırsatçılık, fırsatlara karşı kendi çıkarını gözeten ve bazen de etik olmayan bir tepki vermeyi içerir.[1]
French
Deutsch
