Pino Caruso - Vikipedi

Pino Caruso
Caruso, 1975'te The Sunday Woman adlı filmde
Doğum12 Ekim 1934(1934-10-12)
Palermo, İtalya
Ölüm7 Mart 2019 (84 yaşında)
Roma, İtalya
Milliyetİtalyan
MeslekOyuncu ve komedyen
Etkin yıllar1957-2019
EvlilikMarilisa Ferzetti

Giuseppe Caruso (bilinen adıyla : Pino Caruso ; 12 Ekim 1934; Palermo – 7 Mart 2019; Roma), İtalyan oyuncu ve komedyendir.[1] [2]

Yaşamı ve kariyeri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Caruso 12 Ekim 1934'te Palermo, Sicilya'da doğdu ve 1957'de kendi kasabasında tiyatro oyuncusu olarak kariyerine başladı. 1965'te Roma'ya taşındı ve "Il Bagaglino" adlı tiyatro ekibine girerek oyunlarda yer aldı.[3] 1970'lerde İtalyan RAİ kanalında yayınlanan bazı yapımlardaki komedi şovlarıyla dikkat çeken oyyuncunun yer aldığı yapımlar arasında; Che domenica amici (1968), Gli amici della domenica (1970), Teatro 10 (1971),Dove sta Zazà (1973), Mazzabubù (1975) ve Due come noi (1979) sayılabilir.[4][5]

İtalyan oyuncu ve komedyen Pino Caruso 7 Mart 2019'da Roma'da 84 yaşında ölmüştür.

Filmografi (seçme)

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • La più bella coppia del mondo (1968) - Carmelo Miccichè
  • La main (1969) - Marco - le cycliste
  • Gli infermieri della mutua (1969) - Dr. Borselli
  • Atlantic Wall (1970) - Friedrich
  • Quella piccola differenza (1970) - Marino Marini
  • Gli amici degli amici hanno saputo (1973) - Vincenzino Cipolla
  • Malicious (1973) - Don Cirillo
  • Seduction (1973) - Alfredo
  • La governante (1974) - Enrico Platania
  • The Common Man (1975) - Vigorelli
  • L'ammazzatina (1975) - Mimì Galluzzo
  • Lips of Lurid Blue (1975) - Don Gino
  • The Sunday Woman (1975) - Police Commissioner De Palma
  • Dimmi che fai tutto per me (1976) - The Police Commissioner
  • Il marito in collegio (1977) - Barone Filippo Pancaldi
  • Il... Belpaese (1977) - Ovidio Camorrà
  • Ride bene chi ride ultimo (1977) - Giuseppe Tarluto (segment "Sedotto e violentato")
  • Gegè Bellavita (1978) - The Duke Attanasi
  • Il ficcanaso (1980) - Commissioner
  • L'esercito più pazzo del mondo (1981) - Capitano Parabellum
  • Canto d'amore (1982)
  • Scugnizzi (1989) - The judge
  • La strategia della maschera (1998) - Don Ciccio Bova
  • La matassa (2009) - Don Gino
  • Abbraccialo per me (2016) - Don Pino

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • L'uomo comune, 1985, Novecento
  • I delitti di via della Loggia, 1991, Novecento
  • Il diluvio universale. Acqua passata, 1995, Novecento
  • L'uomo comune (edizione rinnovata), 2005, Marsilio
  • Il silenzio dell'ultima notte, 2009, Flaccovio editore
  • Appartengo a una generazione che deve ancora nascere (aforismi storie, personaggi e ragionamenti sullo stato attuale del mondo), 2014, ERI-RAI (Mondadori)
  • 'Il senso dell'umorismo è l'espressione più alta della serietà" (aforismi storie, personaggi e ragionamenti sullo stato attuale del mondo), 2017, Alpes editore
  • 'Se si scopre che sono onesto, nessuno si fiderà più di me" (aforismi storie, personaggi e ragionamenti sullo stato attuale del mondo),1017, Alpes editore
  1. ^ Fumarola, Silvia (17 Haziran 1989). "L'accordo con la Rai è fatto ma divide il sindacato attori". La Repubblica. 22 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2011. 
  2. ^ Di Mauro, Nicola. "Il teatro è un museo, la televizyon è senza qualità". Il Nostro Tempo. 2 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2011. 
  3. ^ Laura, Nobile (30 Mart 2001). "Caruso, il gran ritorno a 'Palermo di scena'". La Repubblica. 3 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2011. 
  4. ^ "La pagina di PINO CARUSO". Antonio Genna. 5 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2011. 
  5. ^ Fabio Vento, Lucia Russo (4 Nisan 2011). "La Palermo Vegetariana intervista Pino Caruso". La Palermo Vegetariana. 21 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2011. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]