Sıbyan mektebi - Vikipedi
Sıbyan mektebi, Osmanlı İmparatorluğu'nda ilköğretim kurumlarına verilen genel ad. Çoğunlukla cami ve mescitlerin yanında yapılırdı. İsteyen hayırseverler de sıbyan mektebi açtırabilirdi ve yönetimini vakıf eliyle sağlayabilirdi. Selatin camilerinde, külliye özelliği taşıyan yerlerde veya diğer önemli insanların yaptırdığı ibadet yerlerinde de bu mektepler bulunurdu. Mektebin öğretmenleri medrese eğitimi almış kişilerden seçilirdi. Öğrenme çağına gelen 4-5 yaşındaki çocuklar "Âmin Alayı" töreniyle okula başlardı. Bu okulun amacı çocuklara okuma yazmayı, dört işlemi ve dinin gerektirdiği temel bilgileri öğretmekti.[1]