Yeni Şafak - Vikipedi

Yeni Şafak
TürGünlük gazete
FormatBerliner
SahibiAlbayrak Medya Grubu
Kuruluş tarihi19 Eylül 1994
Siyasi görüşüSosyal muhafazakâr, İslamcı
DilTürkçe
Tirajartış 109.053
(7 Eylül - 13 Eylül 2015)[1]
Slogan"Türkiye'nin birikimi"
Resmî siteYeni Şafak

Yeni Şafak, sosyal muhafazakâr ve İslamcı bir günlük gazete. Yayın hayatının ilk dönemlerinde İslamcı ve liberal yazarların bir arada bulunmasıyla öne çıkan gazetedir. Albayrak Medya Grubu grubu bünyesinde yer alan gazete, 23 Ocak 1995 yılında yayın hayatına başlamıştır.

23 Ocak 1995 tarihinde yayınlanan 16 sayfalık ilk sayı, “Türkiye’nin önü aydınlık” manşetiyle çıktı, editör yazısının başlığı “Türkiye’nin birikimi” şeklindeydi. “Türkiye’nin birikimi” başlığı sonraki dönemde gazetenin sloganı oldu.

Gazetenin, Genel Yayın Yönetmenliğini, geçmiş yıllarda Mehmet Ocaktan, 61. 62. 63. 64. Türkiye Hükûmetleri'nde Milli Eğitim Bakanlığı ve 65. Türkiye Hükûmeti'nde Kültür ve Turizm Bakanı olarak görev alan Nabi Avcı,[2] Akif Emre, Yusuf Kaplan, Selahattin Sadıkoğlu, Mustafa Karaalioğlu, Yusuf Ziya Cömert ve İbrahim Karagül üstlenmiştir. Gazetenin Genel Yayın Yönetmenliğini 31 Aralık 2020’den beri Hüseyin Likoğlu yapmaktadır.

Tarihçe

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yeni Şafak gazetesi 19 Eylül 1994 tarihinde, Hekimler Birliği Vakfı Başkanı Dr. Yakup Yönten ve Tufan Mengi'nin öncülüğünde kurulmuştur. Vakıf, gazeteyi 1,5 ay çıkardıktan sonra ekonomik zorluklar nedeniyle yayına ara verilmiş, daha sonra gazete dönemin Ensar Vakfı Başkanı Ahmet Şişman tarafından satın alınmış ve 23 Ocak 1995 tarihinde farklı bir kimlikle yayına başlanmıştır. Gazetenin kuruluş yıl dönümü olarak satın alınma tarihi esas alınmaktadır.

Gazeteye daha sonra Mahmut Kış ortak olmuş, ilerleyen zamanlarda Kış ailesi gazetenin tek başına sahibi olmuştur. Gazetenin şu anki sahibi Albayrak Grubu adına Ahmet Albayrak'tır. İcra Kurulu Başkanı olarak da aynı aileden kardeşi Mustafa Albayrak bulunmaktadır.

Yeni Şafak İcra Kurulu Başkanı Mustafa Albayrak 13 Eylül 2001’de gözaltına alınıp tutuklandı. Albayrak kendisine İstanbul emniyetinde gözaltındayken işkence yapıldığını iddia etti.[3][4] Gazete'nin İstanbul'da bulunan binasına 5 Ocak 2002’de emniyet güçleri tarafından operasyon gerçekleştirildi. Dönemin İstanbul Valisi Erol Çakır Türkiye Büyük Millet Meclisi 28 Şubat Darbesi Araştırma Komisyonu'nda 10 Ekim 2012 tarihinde verdiği ifadede, operasyon'nun bilgisi dışında yapıldığını, baskının nedeni ile ilgili olarak Yeni Şafak’ın, siyasetçilerin de adının karıştığı hayali ihracat operasyonu ile ilgili olarak yayınlayacağını duyurduğu “Cumhuriyet Tarihinin En Büyük Vurgunu: Örümcek Ağı” başlıklı yazı dizisi olduğunu iddia etti.[5] Baskın ertesi günkü gazetede, “Gazetemize örümcek baskını” başlığıyla manşette yer aldı.[6]

İbrahim Karagül'ün yönetime gelmesinden sonra AKP ve Recep Tayyip Erdoğan'a eleştiriler yönelten Kürşat Bumin gibi liberal isimler gazeteden uzaklaştırılmış ve daha fazla İslamcı yazar kadroya katılmıştır.[7]

Olaylar

[değiştir | kaynağı değiştir]

15 Temmuz darbe girişimi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yeni Şafak yaptığı ilk haberde bugünkü adıyla, 15 Temmuz Şehitler köprüsünün tanklar tarafından kapatıldığını duyurdu.[8] 15 Temmuz 2016’da gazete, Twitter ve Facebook hesabından, “Vatan haini paralel subaylar çıldırdı: Komuta Kademesini ele geçirmeye çalıştılar!” başlığı ile girişimi duyurdu.[9] Haberde, “FETÖ üyesi askerler Genelkurmay Komuta Kademesini ele geçirmeye kalkıştı. Emniyet birimleri teyakkuzda, ihanet girişiminde bulunan askerlerin gözaltına alınması için operasyon başlatıldı. Genelkurmay Başkanlığı etrafında hareketli saatler yaşanıyor. Genelkurmay Başkanlığı önüne çok sayıda güvenlik ve sağlık ekibi sevk edilirken, savaş uçaklarının da uçuş yaptığı görüldü”[10] iddia edildi.

28 Şubat süreci

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kuruluşundan bir süre sonra Refahyol hükûmetine son veren 28 Şubat süreci yaşandı. Sürece aleyhinde yayın yapan medya kuruluşlarından olan Yeni Şafak,[11] 28 Şubat sürecine karşıtlığı ile bilinen[12][13] Ali Bayramoğlu, Cengiz Çandar, Mehmet Barlas ve Nazlı Ilıcak gibi yazarları bünyesine katarak dönemin etkin gazetelerinden biri haline geldi.

Noam Chomsky röportajı

[değiştir | kaynağı değiştir]

26 Ağustos’ta Yeni Şafak gazetesinde Burcu Bulut imzası ile yayımlanan Prof. Dr. Noam Chomsky söyleşisine ilişkin olarak, Chomsky’nin Facebook sayfasından bir açıklama yayımlanmış ve Chomsky, 13 Ağustos tarihinde e-posta yolu ile kendisi ile iletişime geçildiğini belirterek, sorulara verdiği yanıtlara sadık kalınmadan çeviri yapıldığını, söylemediği şeylerin röportajda yer aldığını ifade etmiştir.[14] Yeni Şafak tarafından yayımlanan ‘Zorunlu açıklama!’ başlıklı metinde, “söyleşiyi yapan Burcu Bulut sadece üç cümleyi konunun akışına bağlı olarak kendisi eklemiştir. Ancak ekleme yapmanın doğru olmadığı da bir gerçektir” denilirken, açıklamada Chomsky’nin söylediği ‘iddia edilen’ cümlelere de yer verilmiştir.[15] Ancak ünlü bir dil bilimci olan Chomsky’nin ‘İngilizce dil bilgisi hataları’ sosyal medyada gündem olmuştur.[16] Ardından, Yeni Şafak gazetesi bir özür metni yayınlayarak söyleşiyi sitelerinden kaldırmıştır.[17]

Atatürk zehirlendi iddiası

[değiştir | kaynağı değiştir]

6 Nisan 2015 tarihli Yeni Şafak gazetesinde, Mustafa Kemal Atatürk’ün İsmet İnönü tarafından zehirlendiği iddia edilmiştir.[18] Bu iddiaya dayanak olarak ise, hangi arşivden elde edildiği bilgisi yer almayan üç adet mektup gösterilmiştir.[19] Ancak, 1962 tarihli olduğu belirtilen bir mektupta yazım karakteri olarak 2009'da piyasaya sürülen Windows 7 Tahoma italic yazı tipi kullanılması, belgelerin gerçekliği hakkında kuşku uyandırmıştır.[20] Belgelerdeki yazım dilinin 1930′ların dilinden daha çok günümüzde kullanılan Türkçe’ye benziyor olması, belgelerin gerçekliğini sorgulatan diğer bir etken olmuştur.[21] İsmet İnönü ve Kasım Gülek'in aileleri, Yeni Şafak gazetesi hakkında "suç duyurusunda bulunacaklarını" açıklamışlardır.[22] Ayrıca, ünlü tarihçi İlber Ortaylı söz konusu haberi "deli saçması" olarak nitelemiştir.[23]

Fethullah Gülen'in Mason olduğu iddiası

[değiştir | kaynağı değiştir]

30 Mart 2015 tarihli Yeni Şafak gazetesinde, Fethullah Gülen'in Mason olduğu iddia edilmiştir ve çeşitli belgeler yayınlanmıştır.[24] Ancak bu belgelerin sahte olduğu, haberde geçen mason derneğinin adının gazetede verilen belgedekinden farklı olduğu ve haberde görseli paylaşılan belgenin eski gözükmesi için bir işleme tabi tutulduğu ancak siyah mürekkepli kısımların çelişkili bir şekilde deforme olmadığı iddia edilmiştir.[25][26]

Nefret söylemi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Hrant Dink Vakfı tarafından 2015 yılında yayımlanan bir rapora göre, Yeni Şafak nefret söylemine en fazla rastlanan ulusal gazeteler arasında yer almaktadır.[27][28][29] Yeni Şafak gazetesi, ünlü entelektüel Noam Chomsky ile gerçekleştirdikleri röportajın bazı kısımlarının sahte olduğunun anlaşılmasıyla birlikte dünya gündeminde yer almıştır.[14][15]

Gezi olayları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Hrant Dink Vakfı tarafından hazırlanan Medyada Nefret Söylemi ve Ayrımcı Dil raporuna göre, Yeni Şafak gazetesi 110 içerikle Gezi protestocularından 'düşman yaratma'da birinci olmuştur.[28] Söz konusu raporda, "En yüksek sayıda düşman oluşturan ve hedef gösteren içeriklere sahip Yeni Şafak gazetesinde yabancı düşmanlığına; yabancı devletleri, istihbarat servislerini, uluslararası yatırımcıları ve basını hedef olarak ön plana çıkaran ve Gezi Olayları'nın uluslararası kaynaklarına vurgu yapan içeriklerde rastlanmıştır. Bunun yanı sıra; ülke içi siyasetin geçmiş ve şimdiki dinamiklerinden yararlanan ve toplumsal farklılıkları ayırıcı nitelikler olarak vurgulayan kutuplaştırıcı söyleme, gruplar arasında karşılaştırmalar yaparak ve makbul olanı belirterek hiyerarşi kuran ayrımcı dile ve son olarak Gezi Olayları'nın Türkiye ekonomisine verdiği zararı vurgulayan, yani ekonomik kaygılardan beslenen ayrımcı dile rastlanmıştır. Sonuç olarak düşman oluşturan ayrımcı söylem; hem yurt içinde Gezi Olayları sırasında öne çıkan toplumsal grupları iç düşman olarak hedeflemekte hem de Gezi Olayları'nın kimi zaman kaynağı kimi zaman ise kışkırtıcısı olarak gördüğü yabancı kişi ve kuruluşları Türkiye'nin bütünlüğünü tehdit ettikleri iddiasıyla dış düşman olarak göstermektedir." denilmektedir.[30]

Kabataş'ta başörtülü bir kadının saldırıya uğradığı haberi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Zehra Develioğlu isimli başörtülü bir kadın, 1 Haziran 2013 tarihinde Kabataş, İstanbul'ta Gezi eylemcileri tarafından fiziksel saldırıya uğradığını iddia etmiştir ve bu olaya diğer Hükûmet yanlısı gazetelerde olduğu gibi Yeni Şafak gazetesinde de yer verilmiştir. Subat 2014 tarihinde yayınlanan görüntülerde ise, saldırı veya taciz olmadığı ortaya çıkmıştır.[31] Buna rağmen, Yeni Şafak gazetesi, Zehra Develioğlu'nun ifadelerine dayandırdığı 'Önce tekmelediler sonra taciz ettiler' başlıklı bir haber yayımlayarak olayın doğruluğu konusunda ısrar etmiştir.[32] Haberde, “Bugün akşam saatlerinde basın tarafından servis edilen görüntüler olay sırasında sanki hiçbir şey olmamış görüntüsü verilmeye çalışıldı. Fakat mağdurun verdiği polisteki ifadeler insanlık dışı olayların yaşandığını bir kez daha gün yüzüne çıkarttı” denilmiştir.[33]

Dolmabahçe Camii'nde içki içildiği haberi

[değiştir | kaynağı değiştir]

4 Haziran 2013 tarihinde, Yeni Şafak gazetesi protestocuların sığındıkları Dolmabahçe Camii'nde içki içtiklerini iddia etmiştir.[34] Başbakan Recep Tayyip Erdoğan'ın da sık sık gündeme getirdiği bu iddia, caminin müezzini Fuat Yıldırım tarafından yalanlanmıştır.[35] Daha sonra, caminin müezzini ve imamı başka yerlere atamışlardır.[36] Recep Tayyip Erdoğan'ın yayımlanacağı konusunda söz verdiği görüntüler ise hiçbir zaman yayımlanmamıştır.

Miraç gecesinde sokakları karıştırma planı haberi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Aynı tarihte, Yeni Şafak gazetesi Miraç gecesinde sokakları karıştırma planı başlıklı bir haber yayınlamıştır.[37] Ancak iddia ettikleri türden eylemler yapılmamıştır.[kaynak belirtilmeli]

Hedef gösterme

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yine aynı tarihli bir başka haberde, Yeni Şafak gazetesi bazı sosyal medya ve reklam ajanslarını 'eyleme sponsor olmakla' suçlamış ve açık bilgilerini yayınlayarak hedef göstermiştir.[38]

Houston'dan ölüm emri haberi

[değiştir | kaynağı değiştir]

6 Haziran 2013 tarihinde, Yeni Şafak gazetesi Houston'dan ölüm emri başlıklı bir haber yayınlamış, göstericilerin kullandıkları Zello isimli aplikasyonun Houston'daki bir kaynak tarafından gösterilerden hemen önce Türkiye'deki gruplara açıldığını ve bu kaynaktan emir aldıklarını iddia etmiştir.[39]

Gezi Olayları'nının Mi Minör oyununda prova edildiği haberi

[değiştir | kaynağı değiştir]

10 Haziran 2013 tarihinde, Yeni Şafak gazetesi İstanbul'da sahnelenen Mi Minör oyununun İngiltere merkezli bir ajansın desteği ile sahnelendiğini ve bu oyunda aylarca eylemlerin provası yapıldığını iddia etmiştir.[40]

Gezicilerin muslukları açık bırakarak İstanbul'u susuz bırakacak haberi

[değiştir | kaynağı değiştir]

16 Temmuz 2013 tarihinde, Yeni Şafak gazetesi Gezicilerin Korkunç İstanbul Planı başlıklı bir haber yayımlamış ve gezi eylemcilerinin musluklarını açık bırakarak İstanbul'u susuz bırakmayı hedeflediklerini iddia etmiştir.[41] İddia sosyal medyada büyük bir alay konusu olunca, söz konusu haber gazetenin internet sitesinden kaldırılmıştır.[42]

Antisemitizm

[değiştir | kaynağı değiştir]

11 Haziran 2014 tarihinde, Yeni Şafak yazarı İbrahim Sancak, Fethullah Gülen eleştirisi adı altında Yahudileri düşman konumuna yerleştirmiş ve hedef göstermiştir.[43]

11 Temmuz 2014 tarihinde, Yeni Şafak yazarı Yusuf Kaplan, tüm Yahudilere hakaret etmiş, düşman konumuna yerleştirmiş ve hedef göstermiştir.[44]

23 ve 30 Temmuz 2014 tarihlerinde, Yeni Şafak yazarı İbrahim Tenekeci, tüm Yahudileri düşman konumuna yerleştirmiş ve hedef göstermiştir.[45][46]

Anti-LGBT

[değiştir | kaynağı değiştir]

6 Haziran 2012 tarihinde, Yeni Şafak yazarı A. Fuat Erdoğan, eşcinselliği “fıtrata aykırı bir sapma”, “derhal tedavi edilmesi gereken korkunç bir hastalık” ve “sapkınlık” şeklinde tanımlamış ve yazısı boyunca eşcinsellere yönelik aşağılama, hakaret ve ötekileştirme içeren ifadeler kullanmıştır.[47]

11 Kasım 2014 tarihinde, Yeni Şafak yazarı Yusuf Kaplan, heteroseksüellik dışındaki cinsel yönelimleri sapma olarak değerlendirdiği bir yazı kaleme almış ve LGBT bireyleri 'insan türünün sonunu getirecek bir felaket' olarak göstermiştir.[48]

15 Mart 2015 tarihinde, Yeni Şafak yazarı Hayrettin Karaman, eşcinselliği "sapıklık ve ahlaksızlık" olarak nitelendirmiş ve toplumun "eşcinsellere kötü bakmasının" bir hak olduğunu ifade etmiştir.[49]

21 Haziran 2015 tarihinde, Yeni Şafak yazarı Hayrettin Karaman, "LGBT Onur Haftası"nı hedef almış ve "eşcinseller kendilerini açıklayarak namuslu ve onurlu insanların aralarına katılamazlar, yaptıkları kabahat yüz kızartıcı bir fiil olarak tiksinti ile karşılanır" diyerek eşcinsellere karşı nefret söylemine başvurmuştur.[50]

Erasmus programı aleyhinde yorum

[değiştir | kaynağı değiştir]

11 Kasım 2014 tarihinde, Yeni Şafak yazarı Yusuf Kaplan, Erasmus programı karşıtı 'Erasmus değil, "Orgasmus" projesi!' başlıklı bir yazı kaleme almıştır.[51] Daha sonra, Yusuf Kaplan’ın kızının Erasmus programıyla Paris’e gittiği ortaya çıkmıştır.[52]

Gazetecilere yönelik tehditler

[değiştir | kaynağı değiştir]

12 Ekim 2014 tarihinde, Yeni Şafak yazarı Cem Küçük, Ahmet Hakan ve Fatih Altaylı'nın 'İhanetleri için büyük bir bedel ödeyecekleri' tehdidinde bulunmuştur.[53]

11 Kasım 2014 tarihinde ise, Yeni Şafak yazarı Cem Küçük, Aydın Doğan yazar Ahmet Hakan'ı Hürriyet'ten kovmadığı takdirde bazı planlanmış inşaat projelerini gerçekleştiremeyeceğini iddia etmiş ve 'Aydın Doğan'ın kaderinin kendi ellerinde olduğunu' söylemiştir.[54]

Şubat 2014 tarihinde, Milliyet gazetesi yazarı Kadri Gürsel, Yeni Şafak yazarı Cem Küçük hakkında İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı’na şikâyette bulunmuştur ve TCK’nın 125’inci maddesine göre yayın yoluyla hakaret fiilinden dolayı soruşturma açılmasını talep etmiştir. Gürsel, sebep olarak Cem Küçük'ün kendisi hakkında yazdığı "eleştiri sınırlarını aşan, tahkir edici, hakaret içeren, sövgü dolu ve kamuoyu nezdinde düşmanlık yaratmaya dönük, hedef gösteren" yazıları göstermiştir.[55]

Oy ve Ötesi hareketinin hedef gösterilmesi

[değiştir | kaynağı değiştir]

4 Haziran 2015 tatihli Yeni Şafak gazetesinde, gönüllülerden oluşan ve seçimlerin adil ve şeffaf olmasını hedefleyen "Oy ve Ötesi" oluşumu hedef gösterilmiştir.[56] "Şaibe Çetesi" olarak nitelenen oluşum Avrupa ve ABD fonlarından maddi destek aldığı için suçlanmış, oluşuma destek veren Türkiye Barolar Birliği, İstanbul Barosu, Antalya Barosu, Muğla Barosu, İstanbul Hepimizin, Babıhayal ve Denge ve Denetleme Ağı, Gazeteci ve Yazarlar Vakfı (GYV), P24 - Bağımsız Gazetecilik Platformu, Asuri Süryani Derneği, Cem Vakfı, Cumhuriyetçi Eğitim ve Kültür Vakfı Yenibosna Merkez Şubesi, Hebun LGBT Derneği / Varoluş (Hebun) Toplumsal Cinsiyet Cinsiyet Kimliği ve Cinsel Yönelim Çalışmaları Derneği, Hrant Dink Vakfı, İHD / İnsan Hakları Derneği, KAGİDER / Türkiye Kadın Girişimciler Derneği, Yeni Anayasa Girişimi, Türkiye Gazeteciler Sendikası gibi dernekler ise "dikkat çekici" olarak nitelendirilmiştir. Haberde hiçbir kanıta dayanılmadan "Oy ve Ötesi" oluşumunun "gelişmeleri manipüle ederek sosyal medya ağları ile paylaşacakları", "her türlü itiraz ve tartışmaların işbirliği içerisindeki medyaya servis edecekleri", "tüm stratejilerini HDP'nin barajı geçmesi üzerine kurdukları, sandıklar açılır açılmaz bu yönde propaganda yapacakları", "seçim sabahı sandık kurullarına kendi elemanlarını müşahit olarak sokmaya çalışacakları" iddia edilmiştir.

PYD'nin Kobani katliamı haberi

[değiştir | kaynağı değiştir]

4 Haziran 2015 tarihli Yeni Şafak gazetesinde manşetten yayınlanan "PYD'nin Kobani katliamı" başlıklı haberde, PYD’nin Kobani’deki Mıştenur Hastanesi’ni IŞİD’ten geri alırken büyük bir katliam yaptığı ve hastanede bulunan 19 doktor, 28 hemşire ve 100'ü aşkın hasta hayatını kaybettiği iddia edilmiştir.[57] Bölgede görev yapan Sınır Tanımayan Doktorlar ekibi tarafından yapılan açıklamada ise bu iddia yalanlanmıştır ve "25 Haziran’daki saldırıda, Kobani'de bulunan Miştenur hastanesi henüz yapım aşamasındaydı. Saldırı sırasında, tesis tam olarak faaliyette değildi. Sabahın ilk saatlerinde tesis, IŞİD güçleri tarafından işgal edildiğinde içeride tıbbi ekip veya hasta bulunmuyordu. Bu saldırı boyunca MSF ekibinden hiç kimse yaralanmamış veya öldürülmemiştir” denilmiştir.[58]

Bulmaca ekinde terör kurbanına yer vermesi

[değiştir | kaynağı değiştir]

26 Ekim 2024 tarihinde çıkarılan gazetenin bulmaca ekindeki çengel bulmacada 2024 TUSAŞ saldırısında öldürülen Zahide Güçlü Ekici'nin fotoğrafını kullanmıştır. Olay sosyal medyada tepkiyle karşılanmıştır.[59]

Köşe yazarları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynak:[60][61]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "7 Eylül-13 Eylül 2015 Haftaları Arası Tiraj Tablosu". 29 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Eylül 2015. 
  2. ^ "Yeni Şafak'ın ilk Genel Yayın Yönetmeni Nabi Avcı: Yeni Şafak'ın bir ferdi sayılırım". 3 Mayıs 2019. 3 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ "Albayrak'a 28 Şubat sürecinde 'yalan beyan' teklifi". 28 Şubat 2017. 7 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya". 26 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2020. 
  5. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 13 Eylül 2020. 
  6. ^ "Yeni Şafak'a operasyon kararını bu üçlü verdi". 10 Ekim 2012. 11 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  7. ^ "Kürşat Bumin: Yeni Şafak'tan, İnsan Kaynakları telefonuyla ihraç edildim!". 3 Temmuz 2013. 28 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  8. ^ Şafak, Yeni (19 Ekim 2016). "Medyanın Durumu - 15 Temmuz'un Dijital Kütüphanesi". Yeni Şafak. 24 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  9. ^ "#SonDakika". 18 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  10. ^ Şafak, Yeni (15 Temmuz 2016). "Paralel subaylardan ihanet girişimi". Yeni Şafak. 2 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2021. 
  11. ^ "28 Şubat: En kısa bin yıl". Yeni Şafak. 1 Mart 2015. 1 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2020. 
  12. ^ Şafak, Yeni (19 Ocak 2001). "28 Şubat yazarları". Yeni Şafak. 1 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2020. 
  13. ^ Şafak, Yeni (3 Mayıs 2019). "Siyaset tarihinin kara lekesi: 28 Şubat". Yeni Şafak. 3 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  14. ^ a b "Chomsky: Yeni Şafak söyleşisinde söylemediğim şeylere yer verildi". 30 Ağustos 2013. 17 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  15. ^ a b "Sosyal medya 'milk port' ile çalkalanıyor". 1 Eylül 2013. 4 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  16. ^ "Yeni Şafak'ın Chomsky açıklamasında 'sütliman' nasıl 'milk port' oldu?". 1 Eylül 2013. 12 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  17. ^ "Düzeltme ve özür". 1 Eylül 2013. 19 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  18. ^ "Atatürk'ü böyle zehirlediler". 6 Nisan 2015. 7 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  19. ^ "Yeni Şafak: Atatürk'e zehirle yapılan suikastı İsmet İnönü tezgâhladı!". 6 Nisan 2015. 8 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  20. ^ "Yeni Şafak, 1962'nin belgesini 2009'da çıkan Windows karakteriyle yazdı". 6 Nisan 2015. 6 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  21. ^ "Yeni Şafak'tan yeni skandal!". 6 Nisan 2015. 7 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  22. ^ "Yeni Şafak'ın 'bomba' manşetine İnönü ve Gülek ailesinden tepki". 6 Nisan 2015. 8 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  23. ^ "İlber Ortaylı'dan Yeni Şafak'a sert yanıtlar: Gidin gazete okuyun biraz". 8 Nisan 2015. 10 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  24. ^ "İşte Fethullah Gülen'in Masonluk belgeleri". 28 Temmuz 2016. 31 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  25. ^ "Arşivlenmiş kopya". 16 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2015. 
  26. ^ "Yeni Şafak: Gülen, Masonluk yemini etti". 30 Mart 2015. 1 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  27. ^ "Medyada kara tablo: Nefretle yaşıyorlar". 31 Aralık 2014. 6 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  28. ^ a b "Nefret Söylemi Raporu: Yeni Şafak 'Gezi'den düşman yaratmada birinci". 5 Aralık 2013. 7 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  29. ^ "Arşivlenmiş kopya". 9 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2015. 
  30. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 28 Aralık 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2015. 
  31. ^ "İşte Kabataş görüntüleri". 14 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  32. ^ "Yeni Şafak'tan Kabataş yüzsüzlüğü". 14 Şubat 2014. 1 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  33. ^ "ABD'li komutan: İran'la Türkiye'yi birbirinden ayrı tutuyorum!". 13 Eylül 2017. 2 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  34. ^ "Sığındıkları camide içki içtiler!". Yeni Şafak. 3 Haziran 2013. 5 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2014. 
  35. ^ "Müezzin Fuat Yıldırım'dan açıklamalar". 22 Ekim 2013. 25 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  36. ^ "Dolmabahçe Camisi'nin imam ve müezzini gitti". 21 Eylül 2013. 22 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  37. ^ "Mirac gecesinde sokakları karıştırma planı". Yeni Şafak. 3 Haziran 2013. 5 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2014. 
  38. ^ "Ajanslar eyleme sponsor". Yenisafak.com.tr. 4 Haziran 2013. 8 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  39. ^ "Houston'dan ölüm emri". Yenisafak.com.tr. 6 Haziran 2013. 9 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  40. ^ "Bu ne tesadüf". 10 Haziran 2013. 9 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  41. ^ "Arşivlenmiş kopya". 9 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2015. 
  42. ^ "Yeni Şafak'ın haberi alay konusu oldu". 16 Temmuz 2014. 20 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  43. ^ "Yeni çağın ilk büyük imtihanı". nefretsoylemi.org. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2015. 
  44. ^ "Frankenstein ruhlu adamlar, Tanrı'yı kıyamete zorluyorlar". nefretsoylemi.org. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2014. 
  45. ^ "Bir iman meselesi". nefretsoylemi.org. 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2014. 
  46. ^ "İnsanlar ve Yahudiler". nefretsoylemi.org. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2014. 
  47. ^ "Kürtah yasağı özgürlük kısıtlaması mıdır?". nefretsoylemi.org. 29 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2014. 
  48. ^ "Üçüncü cinsel Devrim: Geliyorum diyen felaket". nefretsoylemi.org. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2015. 
  49. ^ "Ateist ve eşcinsele kötü bakış". 15 Mart 2015. 24 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  50. ^ "İbadet açık, kabahat gizli olacaktır". 21 Haziran 2015. 24 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  51. ^ "Erasmus değil, "Orgasmus" projesi!". 28 Eylül 2014. 28 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  52. ^ "Kızı hem Boğaziçili hem Erasmus yaptı". 23 Aralık 2014. 24 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  53. ^ "Cem Küçük'ten Ahmet Hakan ve Fatih Altaylı'ya tehdit: Julian Assange'lar bedel ödeyecek!". 12 Ekim 2014. 13 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  54. ^ "İşi bitik bir kukla ve tetikçi portresi". Yeni Şafak. 24 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2014. 
  55. ^ "Gazeteciliği öldürmek". 19 Şubat 2015. 19 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  56. ^ "Şaibe çetesine Soros desteği". 4 Haziran 2015. 11 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  57. ^ "Kobani katliamı". 30 Haziran 2015. 2 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  58. ^ "Yeni Şafak'ın 'YPG, Kobanê'de doktor ve hemşireleri katletti' haberine Sınır Tanımayan Doktorlar'dan yalanlama". 1 Temmuz 2015. 2 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  59. ^ "Yeni Şafak'ın bulmaca ekinde TUSAŞ'ta şehit olan Zahide Güçlü Ekici'yi sormasına tepki yağdı: "İnsanların acıları üzerinde tepiniyorlar"". 
  60. ^ "Yazarlar". 21 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2014. 
  61. ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2016. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Yeni_Şafak&oldid=34166116" sayfasından alınmıştır