Zilan Katliamı - Vikipedi

Zilan Katliamı
Zilan Deresi Katliamı
Zilan Deresi Kırımı
13 Temmuz 1930 tarihli Cumhuriyet gazetesinin manşeti "Temizlik başladı" şeklindeydi.
BölgeZilan Deresi, Erciş, Van
TarihTemmuz 1930
ÖlüKaynaklara göre 5.000–15.000 arasında değişmekte
İşleyenlerTürk Silahlı Kuvvetleri 9. Kolordusu

Zilan Katliamı,[1][2][3] diğer adlarıyla Zilan Deresi Katliamı[4][5] veya Zilan Deresi Kırımı[6] (Kürtçe: "Komkujiya Zîlan"[7] veya "Komkujiya Geliyê Zîlan"[8][9][10]), 1930 yılının Temmuz ayında[not 1][not 2] Ağrı Dağı İsyanları sırasında "Ferîk" Salih Omurtak komutasındaki 9. Kolordu tarafından Üçüncü Ağrı Harekâtı başlatılmadan önce, Van ilinin Erciş ilçesinde yer alan Zilan Deresi'ne (günümüzde "Hatun Çukurovası" olarak da bilinir) sığınan Kürt sivillere yönelik gerçekleştirilen katliamdır.[11][12] 16 Temmuz 1930 tarihli Cumhuriyet gazetesine göre 15.000 kişi,[13][14][15] bizzat Ağrı İsyanları'nda da yer alan Kürt yazar Hesen Hîşyar Serdî'ye göre Ademan, Sipkan, Zilan ve Hesenan aşiretlerden oluşan 18 köyden 47.000 köylü,[16] Ermeni araştırmacı Garo Sasuni'e göre ise 5.000 kadın, çocuk ve yaşlı öldürülmüştür.[17] Almanya merkezli Berliner Tageblatt gazetesi, 3 Ekim 1930 tarihli sayısında olayları "Türkler, Zilan bölgesinde 220 köyü imha etti ve 4.500 kadın ve yaşlıyı katletti." şeklinde aktarmıştır.[18] Sovyetler Birliği Bilimler Akademisi ise "Zilan Bölgesi vadilerinden birinde 1.550 kişi kesildi, Erciş bölgesinde 200 köy yakıldı, Patnos sahasında yakılıp yıkılmayan tek köy kalmadı. Türk askerleri, Kürtlerin hayvanlarını da alıp aşırdılar." şeklinde iddialarda bulunmuştur.[19]

Arka plan

[değiştir | kaynağı değiştir]
Ana maddeler: Ağrı ayaklanmaları ve Ağrı Cumhuriyeti
Ağrı Cumhuriyeti topraklarını (yeşil) gösteren bir harita. 1927'de kurulan bu cumhuriyet, 1931 yılına kadar varlığını sürdürdü.

1926–1930 yılları arasında Ağrı Dağı ve civarı ile İran topraklarının da dâhil olduğu coğrafyada çeşitli Kürt ayaklanmaları meydana geldi. "Ağrı İsyanı" veya "Ararat İsyanı" diye bilinen bu isyanlar sırasında, Hoybun Merkez Komitesi tarafından İhsan Nuri Paşa'nın önderliğinde 1927 yılında "Ağrı Cumhuriyeti" ilan edildi.[20]

Türkiye'nin hazırlıkları

[değiştir | kaynağı değiştir]

9 Mayıs 1928 tarihinde Türkiye, direnişçileri vazgeçirmek için af çıkardı.[21] Daha önce Türk şair ve bürokrat Süleyman Nazif, "Vaaz ve nasihat veya re'fet ve şefkat zamanı çoktan geçti. Eline silah almış olan her asinin eli, başıyla birlikte kesilmelidir." demişti.[22] Direnişçiler dağdan inmelerine rağmen, İran'da faaliyetlerini sürdürdükleri için sonuçta Süleyman Nazif'in isteği uygulanmış oldu.

Türkiye müzakerede inisiyatif elde edemeyince İhsan Nuri Paşa ile doğrudan müzakere etmeye karar verdi, fakat bu da sonuç vermedi.[23] Cumhurbaşkanı Mustafa Kemal Atatürk başkanlığında, Genelkurmay Başkanı Fevzi Çakmak ve Birinci Umumî Müfettişi İbrahim Talî Öngören'in de hazır bulunduğu Bakanlar Kurulu toplantısında 29 Aralık 1929 tarihli ve 8692 sayılı kanun hükmünde bir kararname çıkarıldı. Burada Haziran ayında Ağrı'ya yönelik harekât öngörüldü.[24]

Bakanlar Kurulu, çıkarılan kararname doğrultusunda 7 Ocak 1930'da Genelkurmay Başkanlığı 9. Kolordu komutanlığına; Bulakbaşı ile Şıhlı köyü arasında asilerle meskûn olan köyler ile sığınılan yerler ele geçirilerek asilerin geçim üssünden yoksun bırakacağına, bölge eşkıyadan temizlendikten sonra Ağrı tepeleri hattına doğru takip edileceğine ve bölgede jandarma alayları için lazım olan yerlerden başka meskûn yer bırakılmayacağına dair emir verdi.[24][25]

Üçüncü Ağrı Harekâtı'nın ertelenmesi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Mart 18 1930 tarihinde Salih Omurtak 9. Kolordu Komutanlığına atandı (8 Mayıs 1934'e kadar).[26] 11 Haziran 1930 tarihinde Türk tarafının Ağrı direnişçilerine karşı silahlı muhalefeti başladı. Hoybun bütün Kürdistan'a yönelik yardım çağrısında bulundu. Bundan dolayı geniş cephede direnişçilerin cevap alma endişesine kapılan Türkiye 800-1500 silanlı olduğu tahmin edilen[27] Ağrı Dağı'ndaki direnişi kırmak için hazırlanan saldırıdan geçici olarak vazgeçti.[21]

Katliam

[değiştir | kaynağı değiştir]

Türk Ordusu iki kolordu (7. Kolordu ve 9. Kolordu) ve 80 uçaktan oluşan hava gücü kullandı.[28] Cumhuriyet gazetesi özel muhabiri Yusuf Mazhar'ın aktardığına göre, isyana katılan bütün köyler yakılırken 15.000[13][29] kadar kişi Zilan Deresi'nde öldürüldü.[5][22][30] Sağ kalanların bir kısmı ise İran'a kaçıp katliamdan kurtulmayı başardılar.[31]

Cumhuriyet gazetesi 16 Temmuz 1930 tarihinde bu olayı "Ağrı Dağı tepelerinde tayyarelerimiz şakiler üzerine çok şiddetli bombardıman ediyorlar. Ağrı Dağı daimi olarak infilak ve ateş içinde inlemektedir. Türk’ün demir kartalları asilerin hesabını temizlemektedir. Zilan Deresi ağzına kadar ceset dolmuştur." şeklinde duyurmuştur.[22][30] Aynı gün çıkan Akşam gazetesinde ise ölü sayısı 3000 olarak verilmektedir.[32]

Birleşik Krallık Dışişleri Bakanlığına ait rapor; Erciş ve Zilan yakınlarında isyancıları bertaraf etmek üzere çarpışan Türk Ordusu'nun elde ettiği başarıyı, birkaç silâhlı adama ve büyük çoğunluğu savaşçı olmayanlara karşı kazanıldığı şeklinde manipüle ederek küçültmeye çalışmıştır.[33]

Sonraları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Katliamın ardından bölge halkının tüm mallarına el konuldu, 1950 yılında Erciş Asliye Ceza Mahkemesi'ne mallarını geri almak için başvuran köylüler, herhangi bir sonuç alamadı ve 2012 yılında konu Avrupa İnsan Hakları Mahkemesine taşındı. Söz konusu dava kabul edilmiştir, davacılardan Mehmet Gürbüz, dedesinden kalma altı bin dönüm arazisine el konulduğunu ve o dönemden kalma tapu kayıtlarının kabul edilmediğini belirtti.[5]

Kültürel etkiler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yaşar Kemal 1950'li yıllardaki röportajlarında "Zilan Deresi Katliamı"nı öğrenip çok etkilendiğini belirtmiştir.[4] Daha sonra Deniz Küstü adlı romanında katliamdan söz etti.[34] Romanın başkahramanlarından biri Selim Balıkçı, Ağrı harekâtlarına katılmış ve yüzünden yaralanarak Cerrahpaşa Hastanesi'ne kaldırılmıştır.[35]

Oktay Candemir ve Ercan Öksüz'ün davası

[değiştir | kaynağı değiştir]

2007 yılında DİHA Van muhabirleri Oktay Candemir ve Ercan Öksüz, Zilan deresi katliamı tanıklarından 94 yaşındaki Kakil Erdem'in tanık olduğu olayları konu alan "Zilan Katliamı'nın Tanığı Konuştu" başlıklı bir röportaj yayınladılar. Röportajın ardından iki muhabir hakkında "halkı kin ve düşmanlığa tahrik veya aşağılama" iddiasıyla dava açıldı.[36] 9 Eylül 2008'de Van 2. Asliye Ceza Mahkemesinde görülmeye başlanan dava neticesinde iki muhabir birer buçuk yıl hapse mahkûm oldu.[37]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Mehmet Şevket Eygi, "Zilan katliamı" 19 Ağustos 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Millî Gazete, 17 Kasım 2009, URL erişim tarihi: 16 Ağustos 2010.
  2. ^ Felit Özsoy, Tahsin Eriş, Öncesi ve Sonrasıyla 1925 Kürt Direnişi (Palu-Hanî-Genç), Pêrî Yayınları, 2007, ISBN 978-975-9010-57-7, s. 271.
  3. ^ Nazan Sala, "Devlet Zilan Katliamı ile yüzleşm" 10 Ekim 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Gündem, 8 Ekim 2009, URL erişim tarihi: 18 Ağustos 2010.
  4. ^ a b Cengiz Çandar, "“Kürt açılımı”nı Ararat-Süphan ekseninde izlerken..." 4 Ağustos 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Radikal, 31 Temmuz 2009, URL erişim tarihi: 16 Ağustos 2010.
  5. ^ a b c Zilan Deresi Katliamı AİHM'de 27 Nisan 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. haberi, Evrensel Gazetesi, İdris Yılmaz (24.04.2012).
  6. ^ Kemal Burkay, Anılar, belgeler, Cilt 1, Deng Yayınları, 2000, p. 8. 2 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  7. ^ "Hovîtiya Artêşê şermezar dikin" 16 Temmuz 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Azadiya Welat, 15 Temmuz 2010, URL erişim tarihi: 16 Ağustos 2010. (Kürtçe)
  8. ^ "Geliyê Zîlan bir rojeva parlemenê". Yeni Özgür Politika (Kürtçe). 11 Şubat 2010. 21 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2010. 
  9. ^ "Şahidên komkujiyê axivîn". HABER DIYARBAKIR (Kürtçe). 26 Haziran 2009. 10 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2010. 
  10. ^ "Helebce jibîr nabe!". Nasname (Kürtçe). Nisan 15, 2009. 16 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2010. 
  11. ^ Altan Tan, Kürt sorunu, Timaş Yayınları, 2009, ISBN 978-975-263-884-6, s. 275. 3 Ekim 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  12. ^ Pınar Selek, Barışamadık, İthaki Yayınları, 2004, ISBN 978-975-8725-95-3, s. 109. 3 Ekim 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  13. ^ a b Yusuf Mazhar, Cumhuriyet, 16 Temmuz 1930, ... Zilan harekatında imha edilenlerin sayısı 15.000 kadardır. Zilan Deresi ağzına kadar ceset dolmuştur...
  14. ^ Ahmet Kahraman, ibid, p. 211, Karaköse, 14 (Özel muhabirimiz bildiriyor) ...
  15. ^ Ayşe Hür, "Osmanlı'dan bugüne Kürtler ve Devlet-4" 1 Şubat 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Taraf, October 23, 2008, Retrieved August 16, 2010.
  16. ^ M. Kalman, Belge, tanık ve yaşayanlarıyla Ağrı Direnişi 1926-1930, Pêrî Yayınları, İstanbul, 1997, ISBN 975-8245-01-5, p. 105.
  17. ^ Ahmet Kahraman, ibid, pp. 207-208.
  18. ^ "Der Krieg am Ararat" (Telegramm unseres Korrespondenten) Berliner Tageblatt, October 3, 1930, ... die Türken in der Gegend von Zilan 220 Dörfer zerstört und 4500 Frauen und Greise massakriert. (Almanca)
  19. ^ Sovyetler Birliği Bilimler Akademisi Doğu Bilimleri Enstitüsü ile Ermenistan Sovyet Soyalist Cumhuriyeti Bilimleri Akademisi Doğu Bilimleri Enstitüsü Kürt Komisyonu (Çev. M. Aras), Yeni ve Yakın Çağda Kürt Siyaset Tarihi, Pêrî Yayınları, İstanbul, 1998 (orijinal baskısı: 1986), ISBN 975-8245-06-6, p. 179
  20. ^ Naci Kutlay, "Cumhuriyet ve Kürtler", Toplumsal Tarih, Sayı: 160, Nisan 2007, s. 27-28.
  21. ^ a b Paul J. White, Primitive rebels or revolutionary modernizers?: the Kurdish national movement in Turkey, Zed Books, 2000, ISBN 978-1-85649-822-7, p. 78. (İngilizce)
  22. ^ a b c Ayşe Hür, Osmanlı’dan bugüne Kürtler ve Devlet-4 17 Aralık 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 23 Ekim 2008 tarihli Taraf gazetesi.
  23. ^ Wadie Jwaideh, The Kurdish national movement: its origins and development, Syracuse University Press, 2006, ISBN 978-0-8156-3093-7, p. 212. (İngilizce)
  24. ^ a b Mehmet Köçer, "Ağrı İsyanı (1926-1930)", Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 14, Sayı: 2, s. 385. 2 Eylül 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  25. ^ Cemşid Bender, Genelkurmay Belgelerinde Kürt İsyanları, C. 2, Kaynak Yayınları, 1992, s. 93-94.
  26. ^ T.C. Genelkurmay Harp Tarihi Başkanlığı Yayınları, Türk İstiklâl Harbine Katılan Tümen ve Daha Üst Kademelerdeki Komutanların Biyografileri, Genkurmay Başkanlığı Basımevi, Ankara, 1972, s. 232.
  27. ^ Osman Pamukoğlu, Unutulanlar dışında yeni bir şey yok: Hakkari ve Kuzey Irak dağlarındaki askerler, Harmoni Yayıncılık, 2003, ISBN 975-6340-00-2, s. 16.
  28. ^ Yönetim Zamandizini 1930 yılı, Türkiye Cumhuriyeti İdare Tarihi Araştırması (TİDATA), Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Kamu Yönetimi Araştırma ve Uygulama Merkezi: 2, Ankara, 2007, s. 180 (Pdf dosyasının 78 sayfası 10 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  29. ^ Ahmet Kahraman, Kürt İsyanları: Tedip ve Tenkil, Evrensel Basım Yayın, ISBN 978-975-6525-48-7, s. 211., Karaköse, 14 (Özel muhabirimiz bildiriyor) ...
  30. ^ a b Başka Dersim'ler Var mı? 6 Ocak 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. haberi, Zaman gazetesi, Mustafa Armağan (04.12.2011)
  31. ^ Christopher Houston, Islam, Kurds and the Turkish nation state, 2003, sayfa 102 (İngilizce)
  32. ^ "Akşam". 16 Temmuz 1930. 13 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2022. 
  33. ^ The conviction here is that the Turkish succcess near Ergish and Zilan were realy gained over a few armed men and a large percentage of non-combatants., Robin Leonard Bidwell, Kenneth Bourne, Donald Cameron Watt, Great Britain Foreign Office, British documents on foreign affairs: reports and papers from the foreign office confidential print. From the first to the the second world war. Turkey, Iran, and the Middle-East, 1918-1939. The Turkish revival, 1921-1923, University Publications of America, 1997, ISBN 978-0-89093-603-0, s. 106.
  34. ^ Yashar Kemal, çev. Thilda Kemal (Serrero), The sea-crossed fisherman, Braziller, 1985, ISBN 978-0-8076-1122-7, p. 58, (Salih Pasha )......Every time one of his soldiers was killed by the Kurds, he'd go mad with rage and order the nearest Kurdish village to be set on fire and all its men shot. (İngilizce)
  35. ^ Yashar Kemal, ibid, p. 57, 58, 149 etc. (İngilizce)
  36. ^ "2008 Raporu: TCK madde 125 - 220 Davaları" 11 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., TİHV raporları, URL erişim tarihi: 20 Ağustos 2010.
  37. ^ "Üç Ayda 190 Düşünce Suçlusu!" 28 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Bianet, 06 Kasım 2009, URL erişim tarihi: 20 Ağustos 2010.

Dipnotlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Katliamın gerçekleştirildiği tarih genelde 13 Temmuz 1930 olarak anılmasına karşın Cumhuriyet gazetesi özel muhabiri Yusuf Mazhar, 12 Temmuz 1930 tarihli telefon görüşmesinde Süphan Dağı ve Zeylân havalisindeki "temizliğin" tamamen bittiğini aktarmıştır: "Temizlik başladı: Zeylân deresindekiler tamamen imha edildi. Bunlardan tek bir kişi kurtulmamıştır. Ağrı'da harekât devam ediyor." Ankara 12 (Telefonla) --- "Son malûmata göre Erciş, Süphan Dağı ve Zeylân havalisinde temizlik tamamen bitmiş..."
  2. ^ Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Türkiye Cumhuriyeti İdare Tarih Araştırması'nın hazırladığı Yönetim Zamandizini'nde olaylar, "8 Temmuz 1930'da Ağrı'daki eşkıya üzerine iki kolordu asker ve 80 uçaktan oluşan hava gücü harekâta başladı. 12 Temmuz'da Zeylan deresi civarındaki eşkıya imha edildi." şeklinde aktarılmaktadır. [Yönetim Zamandizini 1930 yılı, Türkiye Cumhuriyeti İdare Tarihi Araştırması (TİDATA), Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Kamu Yönetimi Araştırma ve Uygulama Merkezi: 2, Ankara, 2007, s. 180 (Pdf dosyasının 78 sayfası 10 Mart 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Zilan_Katliamı&oldid=34129730" sayfasından alınmıştır