Belarus mədəniyyəti — Vikipediya

Belarus mədəniyyəti, bir sıra müxtəlif amillərin təsiri altında minillik inkişaf məhsuludur. Bunlara fiziki mühit; Belarus xalqlarının etnoqrafik mənşəyi; erkən köçənlərin və onların ev sahiblərinin bütpərəstliyi; Şərq ortodoks xristianlığı; ölkənin təbii sərhədlərinin zəif olması; bölgədəki dinlərin müxtəlifliyi (Katolik, Pravoslav, İudaizm və İslam) daxildir. ^[1]

Belarus tərəfindən ilk böyük musiqi əsəri, Antoni Radziwiłl tərəfindən yazılmış Faust operası idi. 17-ci əsrdə Polşa bəstəkarı Stanislav Monyuşko Minskdə yaşayarkən bir çox opera musiqi parçaları bəstələmişdir. Burada yaşadığı zamanı Belorus şairi Vintent Dunin-Martsinkyeviçlə işləmiş və Sialianka (Kəndli qadın) operasını yaratmışdır. 19-cu əsrin sonunda Belarusun böyük şəhərləri öz opera və balet şirkətlərini yaratdılar. M. Kroşnerin Nightingale baleti Sovet dövründə tərtib edilmişdir. Böyük Vətən müharibəsindən sonra yazılan musiqilər Belarus xalqının çətinliklərinə və ya vətəni müdafiə etmək üçün silah çəkənlərə yönəldi. Bu, "Polşa Virjin Meşəsi " (ing. 'In Polesia Virgin Forest') operasının yaradıcısı Anatoli Bogatyrev Belarus bəstəkarlarının "müəllimi" kimi xidmət etdiyi dövr idi. Minskdə Milli Akademik Balet Teatrı, 1996-cı ildə dünyanın ən yaxşı balet mərkəzi olaraq Prix Benois de la Danse ilə mükafatlandırıldı.^[2]
Tanınmış Sovet Belarus musiqiləri, Belarus xalq musiqisini ifa edən bir çox görkəmli bəstəkarlar tərəfindən yaradılırdı. 1969-cu ildə gitaraçı Vladimir Mulyavin tərəfindən yaradılan Folk rock act Pesniary, Sovet İttifaqının ən populyar Folk-musiqi qrupu oldu və tez-tez Avropa ölkələrinə səyahət edirdi. Belarusda folk rok musiqi ənənəsi bu gün Stary Olsa, Vicious Haçlı və Gods Tower tərəfindən davam etdirilir.
Belarus rok musiqisi Perestroika dövründən başladı. Bi-2 (hazırda Rusiyada yaşayan), Lyapis Trubetskoy, Krama və ULIS kimi qruplar 1980-ci illərin sonlarında və ya 1990-cı illərin əvvəllərində yaradılıb. Son illərdə rok musiqisinin populyarlığının artmasına baxmayaraq, Belarus hökuməti, müxtəlif hüquqi və iqtisadi mexanizmlər vasitəsilə xalq musiqisinin inkişafına təzyiq göstərir. Qoyulmuş qadağalara görə, bir çox Belarus musiqi qrupları Rusiyada qeydiyyatdan keçmiş və Rusiya və ya Ukraynada çıxış etməyi üstün tuturlar. 2004-cü ildən bəri Belarus, sənətçilərini Eurovision Mahnı Müsabiqəsinə göndərir. ^[3]

Ənənəvi iki hissəli Belarus geyimi Kiyev –Rus dövründən ilhamlanmış və hazırda bir çox hallarda işlədilir. Belarusun sərin iqlimi səbəbindən paltarlar örtük və istilik təmin edən parçalardan hazırlanmışdır. Onlar müxtəlif rənglərlə toxunmuş və ya rəmzi bəzəklərlə bəzədilmişdir.Şəxsi fabriklərə sahib olan Belarus zadəganlarının seçdiyi rənglər qırmızı, mavi, yaşıl idi. Kişilər bir köynək və bir kəmər ilə bəzədilmiş şalvar, qadınlar isə uzun köynək, ʻPaniovaʼ adlandırılan enli ətək və baş örtükləri geyinirdi. Geyimlər, həmçinin Polşa, Litva, Latviya və digər Avropa ölkələrinin paltarlarından təsirlənmiş və paltar hazırlamaq üçün istifadə edilən texnikanın təkmilləşdirilməsi nəticəsində vaxt keçdikcə dəyişmişdir.Naxış Belarusun ənənələrində mühüm rol oynayır.

Belarusun dörd Dünya İrsi var. Onlardan ikisi Belarus və qonşu ölkələr arasında bölüşdürülür. Mir Niasvizh qalası, Białowieża meşəsi (Polşa ilə paylaşır), Struve Jeodezik Arkı (Estoniya, Finlandiya, Latviya, Litva, Norveç, Moldova, Rusiya, İsveç və Ukrayna ilə paylaşır).

Belorus ədəbiyyatı, XI-XIII əsrdə dini yazılarla başladı; 12-ci əsrin yazarı Kiril Turovskinin işi ilə təmsil olunur. Bu işin əsasını qafiyə təşkil edirdi, hansı ki, Belarus, Latın, Polşa və Slavyan Kilsə dillərində yazılmışdı . XVI əsrdə Polotsk sakini Francis Skarna Müqəddəs Kitabı Belarus dilinə tərcümə etmişdir. 1517-ci ildən 1525-ci ilə qədər Praqada və Vilnüsdə nəşr edilmiş və bu, Belarusda və ya Şərqi Avropada hər hansı bir yerdə çap olunmuş ilk kitabdır. Belarus ədəbiyyatının müasir dövrü 19-cu əsrin sonlarında başlamışdır; önəmli yazıçı Yanka Kupala idi. Uładzimir Žyłka, Kazimir Svayak, Yakub Kolas, Źmitrok Biadula və Maksim Haretski kimi bir çox yazıçılar Belarusun qəzeti Nasha Niva üçün yazırdılar və bu Vilnüsdə dərc olunurdu. Belarus ölkəsi Sovet İttifaqına daxil edildikdən sonra hökumət Belarus mədəniyyətini nəzarətə götürdü və 1939-cu ilə qədər ədəbiyyatın azad inkişafı yalnız Polşaya (qərbi Belarus) daxil edilmiş ərazilərdə baş verdi. Müharibə ədəbiyyatında əsas mövzu xüsusilə II Dünya müharibəsi (Belarusda Böyük Vətəndaş müharibəsi kimi tanınır) idi və Vasil Bıkov , Ales Adamovich yaradıcılığına daxil idi. Belarus ədəbiyyatında əsas canlanma Vasil Bıkov və Vladimir Korotkeviçin əsərləri ilə olmuşdur.^[4]

Belarus teatrı, 1900-cü illərin əvvəllərində məşhurlaşmağa başladı. Belarusun ən məşhur oyunlarından biri olan Paulinkanı (Yanka Kupala tərəfindən yazılmışdır), Sibirə göndərilən Belaruslar ifa edirdi. Belarus xalq musiqisinin sənədləşməsi XV əsrə qədər uzanır. Bundan əvvəl skomoroklar musiqiçilər üçün əsas peşə idi.^[5]
Hal-hazırda Belarusda 27 peşəkar teatr qrupu, 70 orkestr və konsertlərin təşviqi ilə məşğul olan 15 agentlik var. 2005-ci ildə yazıçı Nikolay Khalezin və Natalya Kolyada Belarus hökuməti tərəfindən təzyiq və senzuraya müqavimət göstərən bir yeraltı teatr layihəsi olan Belarus Free Theatre ( Belarus Pulsuz Teatrı) qurdu. Qrup özəl mənzillərdə çıxış edir və ən azı bir dəfə belə çıxış Belarus polisinin xüsusi qüvvələri tərəfindən pozulurdu. Belarus Free Theatre, Tom Stoppard, Edvard Bond, Vatslav Havel, Artur Kopit və Harold Pinter kimi məşhur Qərb yazıçılarından dəstək görürdü.

Belaruslar öz mədəniyyətini XX əsrdə dünyaya nümayiş etdi. Görkəmli Belarus şairləri Yanka Kupala, Maksim Bahdanovič, Vasil Bıkov və Vladimir Korotkeviç idi. Belarus dilində müasir nitqin fonetikasını tam şəkildə təmsil etmək üçün çox sayda islahatlar edilmişdir. Hazırda rus dili rəsmi biznesdə və Belarus cəmiyyətinin digər bölmələrində istifadə olunur.

Belarus hökuməti bir çox illik mədəni festivallara sponsorluq edir: Slavyan Bazarı ; "Minsk Baharı"; "Slavyan Teatr Görüşləri"; Beynəlxalq Caz Festivalı; Milli məhsuldarlıq festivalı; "Uşaqlar və gənclər üçün incəsənət"; Gənclərin müxtəlif İncəsənət müsabiqələri; "Mir Qalası"; Belarus Mahnı və Şeirinin Milli Festivalı. Müasir milliyyətçilər, sponsorluq edilən bu festivalların əksəriyyətinin ümumiyyətlə mədəniyyətlə bağlı olmadığını, Belarus mədəniyyəti ilə heç bir əlaqəsi olmadığını iddia edirlər, halbuki bütün bu festivallar Belarus Mədəniyyət Nazirliyinin ekspertizasına tabedir. Festivalların çoxu Vitebskdə və ya Minskdə keçirilir.

1952-ci ildə keçirilən Helsinki Oyunlarından, Sovet dövrünün sonuna qədər, Belarus, Olimpiya Oyunlarında, Sovet Olimpiya heyətinin tərkibində yarışdı. Belarus Milli Olimpiya Komitəsinə 1997-ci ildən prezident Aleksandr Lukaşenko rəhbərlik edir.^[6] O, dünyada bu mövqeyi tutan yeganə dövlət başçısıdır.
Milli futbol komandası heç vaxt əsas turnirdə iştirak etməmişdir; Ancaq BATE Borisov Çempionlar Liqasında oynayıb. Hökumətdən sponsor dəstəyi alan, buz xokeyi, ölkənin ən məşhur idman növüdür. Darya Domracheva 2014-cü il qış Olimpiadasında üç qızıl medal qazanmış aparıcı biatlondur. Tenisçi Viktoriya Azarenko 2012-ci ildə Avstraliya Open-də Grand Slam birinciliyi qazanan ilk Belarus oldu.^[7] Digər tanınmış Belarus idmançı 2015-ci il Road World Time Trial Çempionatını qazanan velosipedçi Vasil Kiryienka və 2015-ci ildə 800 metrlik Atletizm Dünya Çempionatında qızıl medal qazanan orta məsafə atleti Marına Arzamasavadır. Belarus həmçinin güclü bədii gimnastları ilə tanınır. 2008-ci il Pekin Olimpiadasında gümüş qazanan İnna Jukova, 2012 London Olimpiadasında bürünc qazanan Liubov Charkashyna və 2015 Dünya Çempionatının bürünc Medalçısı Melitina Staniouta ölkəni təmsil edən tanınmış gimnastlardır.

• Beynəlxalq teatr incəsənət formu
• Belarus Mədəniyyət Nazirliyi Arxivləşdirilib 2010-11-25 at the Wayback Machine