امامزاده سید حمزه (کاشمر) - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
حمزه بن حمزه بن موسی کاظم | |
---|---|
مدفن | کاشمر شهرستان کاشمر |
همسر(ها) | میحان بنت عبدالله |
فرزندان | یوسف ، علی اکبر ، عبدالله ، محمد ، انیس ، الهام ، اسیه . |
والدین |
|
امامزاده سیدحمزه یا باغمزار نام کهنترین مسجد در کاشمر است، که دربرگیرندهٔ آرامگاه منسوب به حمزه بن حمزه بن موسی کاظم، باغ و گورستان میباشد و نزد شیعیان بهعنوان یک امامزاده گرامی داشته میشود. این اثر مربوط به دورهٔ صفوی بوده و در تاریخ ۱۰ خرداد ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۸۷۳۸ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.[۱]
ساختار[ویرایش]
ساختمان این مسجد دارای گنبدی بلند با کاشیکاری سبز رنگ و ایوان آینهکاری شده و ۲ گلدسته است. نمای درون گنبد و اطراف رواق نیز آینهکاری شدهاست و در باغ آن، سروهای کهن برپاست. مجموعهٔ باغمزارِ کاشمر، حدود هشت هکتار مساحت دارد و در مرکز شهر جای گرفتهاست. ساختمان و بارگاه امامزاده سیدحمزه بر سکویی مرتفع قرار گرفته و تزئینات آن شامل کاشیکاری معرق، آینهکاری و دیگر عناصر تزئینی میشود. بازسازی بنای فعلی امامزاده با تلاس مهندس فتحی بوده که با سرمایهٔ خود آن را نوسازی کردهاست. بیشترین تغییرات ساختمان، از سال ۱۳۹۹ قمری است، صحن و غرفههای آن در فاصلهٔ سالهای ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۶ با تلاش ادارهٔ اوقاف کاشمر احداث شد که با سنگ مرمریت طوسی گسترده و دیوارها با کاشیکاری لعابی آرایش شدهاست.[۲]
نگارخانه[ویرایش]
- نمای آرامگاه
- نمای آرامگاه
- نمای آرامگاه
- فرح پهلوی در امامزاده سیدحمزه کاشمر
- داخل آرامگاه
- داخل آرامگاه
- نمای بیرونی
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ «پرونده ثبتی امامزاده سیدحمزه کاشمر در فهرست آثار ملی ایران». وزارت راه و شهرسازی. دریافتشده در ۲۸ ژوئن ۲۰۲۱.
- ↑ «امامزاده سیدحمزه کاشمر؛ پناهگاه مسافران دیار خورشید». iqna. ۲۶ مرداد ۱۳۹۵.
منابع[ویرایش]
- ایرج سعادتمند توندری (۱۳۸۴)، ترشیز ۱ - (نگاهی به تاریخ و جغرافیای شهرستان کاشمر)، مشهد: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی ضریح آفتاب، ص. ۲۹۶