امپراتوری سیک - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
امپراتوری سیک Sarkar-e-Khalsa ਸਿੱਖ ਸਲਤਨਤ سیک راج | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۱۷۹۹–۱۸۴۹ | |||||||||||||||||
سرود: دیگ و تیغ و فتح | |||||||||||||||||
امپراتوری سیک رانجیت سینگ | |||||||||||||||||
پایتخت | لاهور | ||||||||||||||||
زبان(های) رایج |
| ||||||||||||||||
دین(ها) | سیک | ||||||||||||||||
حکومت | پادشاهی فدرال | ||||||||||||||||
مهاراجه | |||||||||||||||||
• ۱۸۰۱–۱۸۳۹ | رانجیت سینگ | ||||||||||||||||
• ۱۸۳۹ | Kharak Singh | ||||||||||||||||
• ۱۸۳۹–۱۸۴۰ | Nau Nihal Singh | ||||||||||||||||
• ۱۸۴۰–۱۸۴۱ | Chand Kaur | ||||||||||||||||
• ۱۸۴۱–۱۸۴۳ | Sher Singh | ||||||||||||||||
• ۱۸۴۳–۱۸۴۹ | Duleep Singh | ||||||||||||||||
وزیر | |||||||||||||||||
• ۱۷۹۹–۱۸۱۸ | Jamadar Khushal Singh[۱] | ||||||||||||||||
• ۱۸۱۸–۱۸۴۳ | Dhian Singh Dogra | ||||||||||||||||
• ۱۸۴۳–۱۸۴۴ | Hira Singh Dogra | ||||||||||||||||
• ۱۸۴۴–۱۸۴۵ | Jawahar Singh Aulakh | ||||||||||||||||
دوره تاریخی | دوره اولیه مدرن | ||||||||||||||||
• فتح لاهور به دست رانجیت سینگ | ۷ ژوئیه ۱۷۹۹ | ||||||||||||||||
• پایان جنگ دوم انگلستان-سیک | ۲۹ مارس ۱۸۴۹ | ||||||||||||||||
مساحت | |||||||||||||||||
[ابزار تبدیل: invalid number] | |||||||||||||||||
جمعیت | |||||||||||||||||
• برآورد سال ۱۸۴۹ | ۳ میلیون[۲] | ||||||||||||||||
واحد پول | ناناکشاهی | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
امروز بخشی از | هند چین پاکستان افغانستان |
امپراتوری سیک از قدرتهای عمده در شبهقاره هند که تحت رهبری رانجیت سینگ که این امپراتوری را پیرامون منطقه پنجاب تأسیس کرد ظهور کرد. این امپراتوری از ۱۷۹۹ با تسخیر لاهور به دست رانجیت سینگ شروع شد و تا ۱۸۴۹ ادامه داشت. این امپراتوری بر بنیان خالصه از تجمیع مثلهای سیک شکل گرفت.[۳][۴] این امپراتوری در اوج خود از تنگه خیبر در غرب تا غرب تبت در شرق و از میتانکوت در جنوب تا کشمیر در شمال وسعت داشت. این امپراتوری به چهار استان تقسیم میشد: لاهور که پایتخت سیکها شد؛ مولتان؛ پیشاور، کشمیر. امپراتوری سیک دارای تنوع مذهبی، با جمعیت تخمینی ۴٫۵ میلیون نفر در سال ۱۸۳۱ بود. امپراتوری سیک آخرین منطقهٔ مهم شبه قاره بود که توسط بریتانیاییها فتح شد.
تأسیس این دولت با تصرف لاهور از زمان شاه درانی آغاز شد. رانجیت سینگ در ۱۲ آوریل ۱۸۰۱ (مصادف با ویساخی) به عنوان مهاراجه پنجاب اعلام شد و یک دولت سیاسی واحد ایجاد کرد. صاحِب سینگ بِدی، از نوادگان گورو ناناک، مراسم تاجگذاری را انجام داد. تشکیل این دولت با اخراج تدریجی افغانها از پنجاب با بهرهگیری از افول افغانها در جنگهای افغان-سیک و اتحاد فرقههای جداگانه سیک دنبال شد. رانجیت سینگ با استفاده از آخرین آموزشها و همچنین سلاحها و توپخانه شروع به مدرن سازی ارتش خود کرد. پس از مرگ مهاراجه رانجیت سینگ، امپراتوری توسط کمپانی بریتانیایی هند شرقی تضعیف شد و به اختلافات داخلی و سوء مدیریت سیاسی دامن زده شد. سرانجام، در سال ۱۸۴۹، این دولت پس از شکست در جنگ دوم انگلیس و سیک منحل شد.[۵]
منابع
[ویرایش]- ↑ Grewal, J.S. (1990). The Sikhs of the Punjab. Cambridge University Press. p. 107. ISBN 0 521 63764 3. Retrieved 15 April 2014.
- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref>
غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامHeath2005
وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ Encyclopædia Britannica Eleventh Edition, (Edition: Volume V22, Date: 1910–1911), Page 892.
- ↑ Grewal, J. S. (1990). The Sikhs of the Punjab, Chapter 6: The Sikh empire (1799–1849). The New Cambridge History of India. Cambridge University Press. ISBN 0 521 63764 3.
- ↑ "Sikh Empire". Wikipedia (به انگلیسی). 2023-12-27.