بنگسانگ - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
بنگسانگ | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
تهوانگ | |||||||||
پادشاه گوگوریو | |||||||||
سلطنت | ۲۹۲ - ۳۰۰ میلادی(۸ سال) | ||||||||
تاجگذاری | ۲۹۲ میلادی | ||||||||
پیشین | سوچون | ||||||||
جانشین | میچون | ||||||||
ولیعهد گوگوریو | |||||||||
ولیعهدی | نامشخص - مارس ۲۹۲ میلادی | ||||||||
تاجگذاری | نامشخص | ||||||||
پیشین | یاگرو | ||||||||
جانشین | سایو | ||||||||
زاده | سانگبو نامشخص گونگنهسونگ | ||||||||
درگذشته | سپتامبر ۳۰۰ میلادی گونگنهسونگ | ||||||||
آرامگاه | بنگسانگ وون | ||||||||
| |||||||||
خاندان | گو | ||||||||
دودمان | گوگوریو | ||||||||
پدر | سوچون | ||||||||
مادر | ملکه یوسو | ||||||||
پیشه | پادشاه |
فهرست پادشاهان گوگوریو |
---|
بخشی از مجموعهٔ |
---|
تاریخ کره |
گاهشمار تاریخ کره |
سه پادشاهی |
---|
۱- پادشاهی شیلا ۵۷ پ.م. — ۹۳۵ م. |
پادشاه بنگسانگ(هانگول:봉상 با زادنام، سانگبو هانگول:상부) (سلطنت ۲۹۲ - ۳۰۰ میلادی)، چهاردهمین امپراتور گوگوریو، شمالیترین در میان سه پادشاهی کره، بود.
گفته شدهاست، که او از دوران جوانی آدم بسیار متکبر و فاسدی بوده، به دیگران اطمینان نداشته و بسیار حسود بودهاست. به محض رسیدن به سلطنت، بنگسانگ عموی معروفش، «دالگا» (شاهزاده آنگوگ)، را متهم به خیانت کرد و او را کشت. بر طبق کتاب سامگوک ساگی، خشونت او مردم را آشفته و ناراحت کرد.
اقدامات
[ویرایش]در هشتمین ماه از سال ۲۹۳ میلادی، قبیله ژیانبی، به رهبری مورونگهوی به گوگوریو حمله کرد و بنگسانگ به کوههای شینسونگ فرار کرد. از شمال سوهیونگ، شخصی به نام گو نوجا با هدایت ۵۰۰ سواره نظام به ملاقات پادشاه رفت، و سپس برای مقابله با نیروهای ژیانبی رهسپار شد. پادشاه به «گونوجا» لقب «تهيونگ» را اعطا کرد، پنجمین رتبه در دربار، و «گونگنیم» را به عنوان پاداش به او بخشید.
در پیروی همان ماه، پادشاه از ترس اینکه برادر کوچکترش، دولگو نقشه خیانتی علیه او طرح ریزی کرده باشد، او را مجبور به خود کشی کرد. پسر دولگو، فرمانروای بعدی، پادشاه میچون، فرار کرد و زندگی خود را نجات داد. در هشتمین ماه از سال ۲۹۶ میلادی، مورونگهوی یک بار دیگر به گوگوریو حمله کرد، اما حمله او دفع گردید.
پیروی همان ماه، یخبندان شدید و فر ریختن تگرگ سبب شد تا محصولات کشاورزی نابود گردد، اما پادشاه به بازسازی و تجدید بنای قصر ادامه داد، بهطوری که مردم به صورت بزرگ و عمده اعتراض کردند. پادشاه بنگسانگ، به توصیه وزیرانش گوش نداد، و به مردم توجه نکرد.
مرگ و جانشین
[ویرایش]در پایان، در طی کودتایی که وزیرانش در هشتمین ماه از سال ۳۰۰ انجام دادند، بنگسانگ و دو پسرش مجبور به خودکشی شدند. او در در "بنگسانگوون" دفن گردید.
وزیرانش، شاهزاده فراری را پیدا کردند، و او را به عنوان پادشاه میچون به سلطنت رساندند.
پانویس
[ویرایش]- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «King Bongsang of Goguryeo». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲ فروردین ۱۳۸۸.