سوچون - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
پادشاه سوچون (به کرهای: 서천태왕)،(سلطنت: ۲۷۰~۲۹۲ میلادی)؛ سیزدهمین امپراتور گوگوریو، شمالیترین در میان سه پادشاهی کره، بود.[۱] او دومین پسر امپراتور جونگچون بود، سوچون در سال ۲۵۵ میلادی به عنوان ولیعهد معرفی گردید.[۲][۳] او در سال ۲۷۰ میلادی پس از فوت پدرش به سلطنت رسید. دراولین ماه سال ۲۷۱ میلادی، او «ملکه اوسو»، دختر «تهساجا» از قبیله «سونو» را به عنوان ملکه خود انتخاب کرد.
سوچون 서천 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
تهوانگ | |||||||||
پادشاه گوگوریو | |||||||||
سلطنت | اکتبر ۲۷۰ - ۲۹۲ میلادی | ||||||||
تاجگذاری | اکتبر ۲۷۰ میلادی | ||||||||
پیشین | جونگچون | ||||||||
جانشین | بنگسانگ | ||||||||
ولیعهد گوگوریو | |||||||||
ولیعهدی | اکتبر ۲۵۵ - ۲۷۰ میلادی | ||||||||
تاجگذاری | اکتبر ۲۵۵ میلادی | ||||||||
پیشین | یونبول | ||||||||
جانشین | سانگبو | ||||||||
زاده | گو یاگرو/یاگوو نامشخص گونگنهسونگ | ||||||||
درگذشته | ۲۹۲ میلادی گونگنهسونگ | ||||||||
آرامگاه | سوچون وون | ||||||||
شهبانو | بانو اوسو | ||||||||
فرزند(ان) | سانگبو دولگو | ||||||||
| |||||||||
خاندان | گو | ||||||||
دودمان | گوگوریو | ||||||||
پدر | جونگچون | ||||||||
مادر | ملکه یوانا | ||||||||
پیشه | پادشاه |
سوچون | |
هانگول | 서천왕, 서양왕 |
---|---|
هانجا | 西川王, 西壤王 |
لاتیننویسی اصلاحشده | Seocheon-wang, Seoyang-wang |
مککیون–ریشاور | Sŏch'ŏn-wang |
نام تولد | |
هانگول | 고약로, 약우 |
هانجا | 高藥盧, 若友 |
لاتیننویسی اصلاحشده | Go Yak-ro, Yak-u |
مککیون–ریشاور | Ko Yangno |
فهرست پادشاهان گوگوریو |
---|
بخشی از مجموعهٔ |
---|
تاریخ کره |
گاهشمار تاریخ کره |
سه پادشاهی |
---|
۱- پادشاهی شیلا ۵۷ پ.م. — ۹۳۵ م. |
حکومت
[ویرایش]در سال ۲۸۰ میلادی، قوم سوشن، حمله کردند و پادشاه سوچون برادر کوچکتر خود، «دالگا»، را برای مقابله با آنها فرستاد. دالگا، سرزمین دالو سونگ را تصرف کرد و فرمانروای آن را کشت، او حدود ۶۰۰ خانوار سوشن را به جنوب بویو منتقل کرد.[۴] پادشاه سوچون، به دالگا عنوان شاهزاده صلح (آنگوگ گون) را اعطا کرد و به او کنترل ارتش و قبایل سوشن و یانگمک را سپرد.
در سال ۲۸۶ میلادی، برادرهای کوچکتر سوچون، «ایلو» و «سوبال» شورش کردند، اما شورشیان شکست خوردند و کشته شدند.
مرگ و جانشینی
[ویرایش]پادشاه سوچون، در سال ۲۹۲ میلادی، بعد از ۲۳ سال حکومت مرد. او در سوچون وو، دفن گردید. از اینرو نام معبد سوچون را دریافت نمود.
بعد از او پسرش بنگسانگ به پادشاهی رسید.
خانواده
[ویرایش]- پدر: پادشاه جونگچون
- پدربزرگ: پادشاه دونگچون
- مادر: ملکه یوانا
- همسر: ملکه اوسو، از قبیله سونو؛ دختر تهساجا.
- پسر: شاهزاده سانگبو (پادشاه بنگسانگ)
- پسر: شاهزاده دولگو (مرگ ۲۹۳ میلادی) - متهم به خیانت و مجبور به خودکشی شد، پدر پادشاه میچون
منابع
[ویرایش]- ↑ "King Seocheon". KBS Radio. Korean Broadcasting System. Retrieved 31 January 2016.
- ↑ "서천왕". KOCCA. Korea Creative Contents Agency. Retrieved 31 January 2016.
- ↑ Kim, Bushik (1145). Samguk Sagi(三國史記 卷第十七 髙句麗本紀 第五) (به کرهای). Retrieved 31 January 2016. 八年, 立王子藥盧爲王太子, 赦國内.
- ↑ Kim, Bushik (1145). Samguk Sagi(三國史記 卷第十七 髙句麗本紀 第五) (به کرهای). Retrieved 31 January 2016. 十一年, 冬十月, 肅愼來侵, 屠害邊民, 王謂羣臣曰, “寡人以眇末之軀, 謬襲邦基, 德不能綏, 威不能震, 致此鄰敵猾我疆域. 思得謀臣猛將, 以折遐衝, 咨爾群公, 各舉竒謀異略才堪將帥者.” 羣臣皆曰, “王弟逹賈, 勇而有智略, 堪爲大將.” 王於是, 遣逹賈徃伐之. 逹賈出竒掩擊, 拔檀盧城, 殺酋長, 遷六百餘家於扶餘南烏川, 降部落六七所, 以爲附庸. 王大恱, 拜逹賈爲安國君, 知内外兵馬事, 兼統梁貊·肅愼諸部落.