سوچون - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پادشاه سوچون (به کره‌ای: 서천태왕)،(سلطنت: ۲۷۰~۲۹۲ میلادی)؛ سیزدهمین امپراتور گوگوریو، شمالی‌ترین در میان سه پادشاهی کره، بود.[۱] او دومین پسر امپراتور جونگچون بود، سوچون در سال ۲۵۵ میلادی به عنوان ولیعهد معرفی گردید.[۲][۳] او در سال ۲۷۰ میلادی پس از فوت پدرش به سلطنت رسید. دراولین ماه سال ۲۷۱ میلادی، او «ملکه اوسو»، دختر «ته‌ساجا» از قبیله «سونو» را به عنوان ملکه خود انتخاب کرد.

سوچون
서천
ته‌وانگ
پادشاه گوگوریو
سلطنتاکتبر ۲۷۰ - ۲۹۲ میلادی
تاج‌گذاریاکتبر ۲۷۰ میلادی
پیشینجونگچون
جانشینبنگسانگ
ولیعهد گوگوریو
ولیعهدیاکتبر ۲۵۵ - ۲۷۰ میلادی
تاج‌گذاریاکتبر ۲۵۵ میلادی
پیشینیونبول
جانشینسانگبو
زادهگو یاگرو/یاگوو
نامشخص
گونگنه‌سونگ
درگذشته۲۹۲ میلادی
گونگنه‌سونگ
آرامگاه
سوچون وون
شهبانوبانو اوسو
فرزند(ان)سانگبو
دولگو
نام سلطنت
سویانگ ته‌وانگ
نام پسامرگ
سوچون ته‌وانگ
خاندانگو
دودمانگوگوریو
پدرجونگچون
مادرملکه یوانا
پیشهپادشاه
سوچون
هانگول
서천왕, 서양왕
هانجا
西川王, 西壤王
لاتین‌نویسی اصلاح‌شدهSeocheon-wang, Seoyang-wang
مک‌کیون–ریشاورSŏch'ŏn-wang
نام تولد
هانگول
고약로, 약우
هانجا
高藥盧, 若友
لاتین‌نویسی اصلاح‌شدهGo Yak-ro, Yak-u
مک‌کیون–ریشاورKo Yangno
سه پادشاهی

۱- پادشاهی شیلا ۵۷ پ.م. — ۹۳۵ م.
۲- امپراتوری گوگوریو ۳۷ پ.م. — ۶۶۸ م.
۳- پادشاهی بکجه ۱۸ پ.م. — ۶۶۰ م.

حکومت

[ویرایش]

در سال ۲۸۰ میلادی، قوم سوشن، حمله کردند و پادشاه سوچون برادر کوچکتر خود، «دالگا»، را برای مقابله با آنها فرستاد. دالگا، سرزمین دالو سونگ را تصرف کرد و فرمانروای آن را کشت، او حدود ۶۰۰ خانوار سوشن را به جنوب بویو منتقل کرد.[۴] پادشاه سوچون، به دالگا عنوان شاهزاده صلح (آنگوگ گون) را اعطا کرد و به او کنترل ارتش و قبایل سوشن و یانگ‌مک را سپرد.

در سال ۲۸۶ میلادی، برادرهای کوچکتر سوچون، «ایلو» و «سو‌بال» شورش کردند، اما شورشیان شکست خوردند و کشته شدند.

مرگ و جانشینی

[ویرایش]

پادشاه سوچون، در سال ۲۹۲ میلادی، بعد از ۲۳ سال حکومت مرد. او در سوچون وو، دفن گردید. از اینرو نام معبد سوچون را دریافت نمود.

بعد از او پسرش بنگسانگ به پادشاهی رسید.

خانواده

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. "King Seocheon". KBS Radio. Korean Broadcasting System. Retrieved 31 January 2016.
  2. "서천왕". KOCCA. Korea Creative Contents Agency. Retrieved 31 January 2016.
  3. Kim, Bushik (1145). Samguk Sagi(三國史記 卷第十七 髙句麗本紀 第五) (به کره‌ای). Retrieved 31 January 2016. 八年, 立王子藥盧爲王太子, 赦國内.
  4. Kim, Bushik (1145). Samguk Sagi(三國史記 卷第十七 髙句麗本紀 第五) (به کره‌ای). Retrieved 31 January 2016. 十一年, 冬十月, 肅愼來侵, 屠害邊民, 王謂羣臣曰, “寡人以眇末之軀, 謬襲邦基, 德不能綏, 威不能震, 致此鄰敵猾我疆域. 思得謀臣猛將, 以折遐衝, 咨爾群公, 各舉竒謀異略才堪將帥者.” 羣臣皆曰, “王弟逹賈, 勇而有智略, 堪爲大將.” 王於是, 遣逹賈徃伐之. 逹賈出竒掩擊, 拔檀盧城, 殺酋長, 遷六百餘家於扶餘南烏川, 降部落六七所, 以爲附庸. 王大恱, 拜逹賈爲安國君, 知内外兵馬事, 兼統梁貊·肅愼諸部落.