دریای شرقی چین - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

رونویسی‌ها
دریای شرقی چین
	The East China Sea, showing surrounding regions, islands, cities, and seas
نام چینی
نویسه‌های چینی ساده‌شده	1. 东海; 2. 东中国海
نویسه‌های چینی سنتی	1. 東海; 2. 東中國海
پین‌یین
رونویسی‌ها
چینی استاندارد
پین‌یین	1. Dōng Hǎi; 2. Dōng Zhōngguó Hǎi
Bopomofo	1. ㄉㄨㄥㄏㄞˇ; ㄉㄨㄥㄓㄨㄥㄍㄨㄛˊ ㄏㄞˇ
وو
Romanization	1. ton平 he上; 2. ton平 tson平 koh入 he上
هاکا
Romanization	1. dung24 hoi31; 2. dung24 dung24 gued2 hoi31
زبان کانتونی معیار
جیوت‌پینگ	1. dung1 hoi2; 2. dung1 zung1 gwok3 hoi2
مین نان
هاکین POJ	1. tong-hái; 2. tong tiong-kok hái
زبان مین دونگ
Fuzhou BUC	1. dĕ̤ng-hāi; 2. dĕ̤ng dṳ̆ng-guók hāi
نام کره‌ای
هانگول	동중국해; 동지나해
هانجا	東中國海; 東支那海; (literally "East Shina Sea")
لاتین‌نویسی اصلاح‌شده
رونوشت
لاتین‌نویسی اصلاح‌شده	dongjungguk-hae; dongjina-hae
مک‌کیون–ریشاور	dongjungguk.hae; tongjina.hae
نام ژاپنی
کانجی	東シナ海; 東支那海 (formerly); (literally "East Shina Sea")
کانا	ひがしシナかい
لاتین‌نویسی
آوانویسی
لاتین‌نویسی	Higashi Shina Kai

دریای چین شرقی^[۱] ( به چینی سنتی: 東海، به چینی ساده: 东海، پین یین: Dong Hai، وید جایلز: Tung Hai) بخشی از آب‌های غربی اقیانوس آرام است^[۲] که در حدود ۱٬۲۴۳٬۲۰۰ کیلومتر مربع مساحت دارد و در بین کشورهای چین در غرب، تایوان در جنوب و جزایر ریوکو و کیوشو در شرق واقع شده‌است.^[۳] این دریا از طریق تنگه تایوان به دریای چین جنوبی می‌پیوندد^[۳] و مشترکاً با آن دریای چین را تشکیل می‌دهد.^[۴] این دریا همچنین از طریق تنگه کره به دریای ژاپن راه دارد و در شمال خود نیز به دریای زرد باز می‌شود.^[۳] رود یانگ‌تسه کیانگ به این دریا می‌ریزد و بنادر مهمی که بر کرانه‌های آن واقعند شامل شانگهای، هانگژو، نینگبو، و فوژو در چین و بندر چیلونگ در تایوان می‌شود.^[۳]

بخش زیادی از دریای چین شرقی کم‌عمق است به‌نحوی که تقریباً سه چهارم آن ژرفایی کمتر ار ۲۰۰ متر (۶۵۰ پا) دارد و میانگین عمق آن تنها ۳۵۰ متر (۱٬۱۴۵ پا) است.^[۴] بخش‌های عمیق‌تر این دریا در نزدیکی جزایر ریوکیو ژاپن واقع شده‌اند و بخش بزرگی از آن ژرفایی برابر با ۱۰۰۰ متر (۳٬۳۰۰ پا) داشته و حداکثر عمق آن به ۲٬۷۱۶ متر (۸٬۹۱۲ پا) می‌رسد.^[۴]

دریای چین شرقی از نظر ذخایر ماهی برای ماهیگیری بسیار غنی است.^[۲] همچنین در نیمهٔ شرقی آن منابع نفت و گاز یافت می‌شود که همین موضوع سبب بروز مناقشه بر سر کنترل منطقه‌ای نیمهٔ شرقی دریای چین شرقی بین چین و ژاپن شده‌است.^[۳]

منابع

↑ واحد پژوهش و تألیف گیتاشناسی زیر نظر سعید بختیاری (تابستان ۱۳۸۷)، «نقشهٔ طبیعی جهان»، اطلس جامع گیتاشناسی ۸۷-۸۸، تهران: موسسه جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی، ص. ص ۱۲، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۴۲-۲۷۰-۷
↑ ^۲٫۰ ^۲٫۱ East China Sea. Answers.com. The American Heritage® Dictionary of the English Language, Fourth Edition, Houghton Mifflin Company, 2004. accessed July 18, 2011.
↑ ^۳٫۰ ^۳٫۱ ^۳٫۲ ^۳٫۳ ^۳٫۴ East China Sea. Answers.com. The Columbia Electronic Encyclopedia, Sixth Edition, Columbia University Press., 2011. accessed July 18, 2011.
↑ ^۴٫۰ ^۴٫۱ ^۴٫۲ "East China Sea." Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Online. Encyclopædia Britannica, 2011. Web. 18 Jul. 2011.

[اطلس-1] واحد پژوهش و تألیف گیتاشناسی زیر نظر سعید بختیاری (تابستان ۱۳۸۷)، «نقشهٔ طبیعی جهان»، اطلس جامع گیتاشناسی ۸۷-۸۸، تهران: موسسه جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی، ص. ص ۱۲، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۴۲-۲۷۰-۷

[R1-2] ۲٫۰ ^۲٫۱ East China Sea. Answers.com. The American Heritage® Dictionary of the English Language, Fourth Edition, Houghton Mifflin Company, 2004. accessed July 18, 2011.

[RE-3] ۳٫۰ ^۳٫۱ ^۳٫۲ ^۳٫۳ ^۳٫۴ East China Sea. Answers.com. The Columbia Electronic Encyclopedia, Sixth Edition, Columbia University Press., 2011. accessed July 18, 2011.

[Britannica-4] ۴٫۰ ^۴٫۱ ^۴٫۲ "East China Sea." Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Online. Encyclopædia Britannica, 2011. Web. 18 Jul. 2011.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]