سندیکالیسم در نظریه و عمل از واحدهای تولیدی تعاونی که از متخصصان و نمایندگان کارگران تشکیل شده و بر اساس مذاکره و همکاری به مدیریت اقتصادی میپردازند دفاع میکند. در این ایدئولوژی، اتحادیههای کارگری (سندیکا) و آموزش نیروی کار ابزارهایی بالقوه برای ساقط کردن اقتصادی و اداره جامعه به نفع اکثریت آگاه و ماهر جامعه از راه دموکراسی سندیکایی است.
صنایع و کارخانهها در یک نظام سندیکالیستی از طریق کنفدراسیون تعاونی و همکاری مشترک اداره میشود. سندیکاها از طریق شورای کارگری که به صورت تعاونی توزیع کالاهای اقتصادی را تعیین میکنند با یکدیگر مرتبط میشوند.