صدقه - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

یک صندوق صدقات در کنار پیاده‌روی یک خیابان در شهر تهران.

صدقه (به عربی: صدقة) در بافت مدرن به معنای «صدقه داوطلبانه» یا خیرخواهی آمده است. از نظر قرآن این لغت به معنای تقدیم اختیاری است که مقدار آن به اراده «خیرگزار» است.[۱][۲][۳]

هدیه‌ای است از طرف افراد حقیقی یا حقوقی با منظورهای خیریه و بهره‌مند شدن افراد دیگر، داده می‌شود. صدقه ممکن است به صورت‌های وجه نقد، خدمات، وسایل استفاده شده یا استفاده نشده‌ای مانند پوشاک، اسباب‌بازی، خوراک و رسانگر، کمک‌های ضروری از جمله کمک‌های انسان‌دوستانه، کمک به توسعه و گسترش و نیازهای ضروری بدن انسان مانند خون، اندام و پیوند باشد.

به عقیدهٔ ویلفرد مادلونگ سهم خویشاوندان پیامبر از غنیمت و فیء، برحسب روایات بسیاری در کتب حدیث، جبرانی برای استثناء کردن آنان از دریافت صدقه و زکات بود.[۴]

نگارخانه

[ویرایش]
اقتصاد اسلامی

مضاربهمزارعه
قرض‌الحسنهجعاله
سَلَف‌خریمساقات
هِبهجزیه
زکاتخمس
صدقهوقف
بیت‌المال
صکوکرِبا
بانکداری اسلامی

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Heck, Paul L. "Taxation". Encyclopaedia of the Qurʾān (به انگلیسی). Brill.
  2. Ibrahim, Barbara (2008). Ibrahim, Barbara; Sherif, Dina H. (eds.). From Charity to Social Change: Trends in Arab Philanthropy (به انگلیسی). American Univ in Cairo Press. p. 5. ISBN 9789774162077.
  3. Abu-Nimer, Mohammed (2006). "Framework for Nonviolence and Peacebuilding in Islam". In Said, Abdul Aziz; Abu-Nimer, Mohammed; Sharify-Funk, Meena (eds.). Contemporary Islam: Dynamic, Not Static. Taylor & Francis. p. 145. ISBN 978-0-415-77011-8.
  4. کتاب جانشینی محمد نوشتهٔ ویلفرد مادلونگ؛ صفحهٔ ۴۲ و صفحهٔ ۴۳.