رئوس مطالب لیبرترینیسم - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آنچه در پی می‌آید مروری بر لیبرترینیسم و راهنمایی برای موضوعات آن است.

لیبرترینیسم عموماً اندیشه‌ای سیاسی یا گروهی از فلسفه‌ها پنداشته می‌شود که بر آزادی، آزادی شخصی، و انجمن داوطلبانه تأکید می‌کند. این اندیشه اغلب در کنار خطوطی قرار داده می‌شود که معتقدند مردم تا زمانی که علیه دیگران زور نگویند یا تقلب نکنند، حق دارند چنان‌که انتخاب می‌کنند زندگی کنند، ایده‌ای که به نام اصل عدم تجاوز شناخته می‌شود. به هر حال اجماع عمومی در بین دانشوران در خصوص تعریف دقیق لیبرترینیسم یا این که چگونه باید از آن در خصوص یک رده تاریخی استفاده کرد وجود ندارد زیرا برداشت و استفاده در گذر زمان تحول پیدا کرده‌است. لیبرترینیسم که زمانی فلسفه‌ای چپ دیده می‌شد امروزه دیگر به طور گسترده فلسفه‌ای مستقل که نه جپ است نه راست دیده می‌شود. لیبرترینها عموماً از جامعه‌ای با دولتی کوچک یا بدون آن دفاع می‌کنند.

طبیعت لیبرترینیسم

[ویرایش]

حمایت می‌کند از

[ویرایش]

رد می‌کند

[ویرایش]

بحث می‌کند

[ویرایش]

شاخه‌های لیبرترینیسم

[ویرایش]

مکاتب اندیشه لیبرترین

[ویرایش]

لیبرترینیسم مکاتب فکری بسیاری دارد که با هم همپوشانی دارند، همه آنها بر دولت کوچکتر و مسئولیت بیشتر فردی متمرکزند. از آنجا که تفاسیر از اصل راهنمای عدم تجاوز فرق دارد، برخی مکاتب فکری لیبرترین حامی حذف کلی دولتند گرچه برخی دیگر حامی دولتی کوچکترند که زور به کار نبرد. برخی خواهان مالکیت خصوصی همه اموال و منابع طبیعی اند و برخی دیگر حامی مالکیت مشترک همه منابع طبیعی و درجات متغیری از مالکیت خصوصیند.

منشاهای لیبرترینیسم

[ویرایش]

تئوری و سیاست لیبرترین

[ویرایش]

ایده‌آلهای لیبرترین

[ویرایش]

اینها مفاهیمیند که گرچه منحصر به لیبرترینسم نیستند ولی در حلقه‌های تاریخی و مدرن لیبرترین مهمند:

فلاسفه تأثیرگذار لیبرترین

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]