کوهپایه - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
کوهپایه به معنی مناطق دامنهای در کنار رشتهکوهها است.[۱]
دامنه و دشت و دَمَن از دیگر واژهها برای توصیف کوهپایه است. دامنهٔ رو به صحرا در کوهستان را در ادبیات فارسی راغ نامیدهاند.[۲]
ریشهی کلمهی راغ سغدی است
منابع
[ویرایش]- ↑ [پیوند مرده] کوهپایه - [ i hdi ]
- ↑ دهخدا[پیوند مرده]