ایلیری‌ها - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ایلیری‌ها قومی هندواروپایی بودند که در گذشته در باختر بالکان در اروپای شرقی زندگی می‌کردند.[۱] مردم این قوم به زبان‌های ایلیری صحبت می‌کردند.

قبایل ایلیری در سده‌های ۱-۲ پس از میلاد.

آلبانیایی‌های امروزی از نوادگان ایلیری‌ها هستند و زبان آلبانیایی نیز از ریشه ایلیری است.[۲]

سکه نخستین پادشاهی شناخته شده ایلیری در بالکان، بر روی سکه نقش درفش کاویانی و گاو برمایه دیده میشود. (290-270 پیش از میلاد)

افراد سرشناس

[ویرایش]
ژوستینین یکم، امپراتور روم شرقی(بیزانس)
والنتینیان یکم، امپراتور روم
پاپ کایوس

سایر افراد سرشناس

[ویرایش]

ملی گرایی

[ویرایش]

آلبانیایی‌ها

[ویرایش]

تداوم احتمالی بین جمعیت‌های ایلیری بالکان غربی در دوران باستان و آلبانیایی‌ها نقش مهمی در ملی‌گرایی آلبانیایی از قرن نوزدهم تا به امروز داشته است.[۳][۴]

اسلاوهای جنوبی

[ویرایش]

در آغاز قرن نوزدهم، بسیاری از اروپاییان اسلاوهای جنوبی را از نوادگان ایلیری‌های باستان می‌دانستند. زمانی که ناپلئون بخشی از سرزمین‌های اسلاوی جنوبی را فتح کرد، این مناطق به نام استان‌های باستانی ایلیری (۱۸۰۹–۱۸۱۴) نامگذاری شدند.[۵]پس از انقراض اولین امپراتوری فرانسه در سال ۱۸۱۵، پادشاهی هابسبورگ به طور فزاینده‌ای متمرکز و اقتدارگرا شد و ترس از مجارسازی، مقاومت میهن پرستانه را در میان کروات‌ها برانگیخت.[۶] تحت تأثیر ناسیونالیسم رمانتیک، یک «جنبش ایلیری» خودشناس، در قالب یک احیای ملی کرواسی، یک کمپین ادبی و روزنامه‌نگاری را آغاز کرد که توسط گروهی از روشنفکران جوان کرواسی در طول سال‌های ۱۸۳۵-۱۸۴۹ آغاز شد.[۷][۸]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. «ancienthistory». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۳۰ دسامبر ۲۰۰۷.
  2. "Albania | History, Geography, Customs, & Traditions | Britannica". www.britannica.com (به انگلیسی). 2023-12-15. Retrieved 2023-12-16.
  3. Dzino 2014b, p. 11, 15–16.
  4. Gori, Maja (November 2012). "Who are the Illyrians? The Use and Abuse of Archaeology in the Construction of National and Trans-National Identities in the Southwestern Balkans". Archaeological Review from Cambridge: Archaeology and the (De)Construction of National and Supra-National Polities. 27 (2): 71–84.
  5. Djilas 1991, p. 20.
  6. Djilas 1991, p. 22.
  7. Despalatovic 1975.
  8. Dzino 2014b, p. 9–10.