Halitose
Halitose | ||||
---|---|---|---|---|
Foetor ex ore | ||||
Coderingen | ||||
ICD-10 | R19.6 | |||
ICD-9 | 784.99 | |||
DiseasesDB | 5603 | |||
MedlinePlus | 003058 | |||
|
Halitose, foetor ex ore, ademgeur of mondgeur zijn benamingen voor slecht ruikende adem. Slechte adem is een sociaal probleem dat zowel voor patiënt als behandelaar een taboe vormt.[1] De termen foetor ex ore en halitose komen uit het Latijn: foetor = stank, ex = uit, ore (ablatief van os) = mond; halitus = adem of geur, osis = abnormaal).
Mogelijke oorzaken
[bewerken | brontekst bewerken]Oraal
[bewerken | brontekst bewerken]85 procent van de gevallen van halitose is van orale oorsprong en kan worden veroorzaakt door:
- Tongbeslag (vooral op het achterste deel van de tong). Dit is verreweg de grootste veroorzaker van foetor ex ore. Anaerobe bacteriën die tussen de achterste papillen genesteld zijn, scheiden zwavelverbindingen af. Dit geeft de kenmerkende geur van rotte eieren.[2]
- Tandplak en tandsteen door slechte mondhygiëne.
- Alcoholgebruik.
- Tabakgebruik.
- Eetgewoontes, zoals het gebruik van look of bepaalde kruiden.
- Cariës.
- Achalasie.
- Ontstekingen, zoals van:
- Het tandvlees: gingivitis, parodontitis.
- De amandelen: tonsillitis, tonsilstenen.
- De keel: faryngitis.
- De sinussen: sinusitis.
- Maligne tumoren.
- Bepaalde geneesmiddelen, zoals disulfiram (door productie van koolstofdisulfide).
- Vasten en dorsten.[3]
Andere organen
[bewerken | brontekst bewerken]- Maag: maagzweren, maagontsteking.
- Slokdarm: divertikel van Zenker, refluxziekte.
- Hernia van het middenrif.
- Nierziekte.
- Leveraandoening.
- Longen: longontsteking of een longabces.
- Een typerende knoflookadem wordt veroorzaakt door het inademen van telluurverbindingen en de omzetting daarvan in andere verbindingen in de longen van chemici en arbeiders in ijzergieterijen.[3][4][5] Een sterke knoflookadem kan ook wijzen op seleenvergiftiging.[6]
- Alvleesklier: suikerziekte.
- Darm: constipatie.
Behandeling
[bewerken | brontekst bewerken]Idealiter wordt halitose causaal behandeld. Dit houdt in dat de oorzaak van de slechte adem wordt aangepakt. Bij een orale oorsprong van de halitose adviseert men een perfecte mondhygiëne, spoelen met chloorhexidine (dit mag in beginsel slechts korte tijd gebruikt worden) en het gebruik van een tongschraper.
- NB
- Er bestaat ook halitofobie: het idee dat men leidt aan halitosis terwijl dat niet het geval is[7]
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Van Steenberghe, D., C. Bollen, L. Dupont, M. Jorissen, N. Lemkens, W. Laleman e.a (juli 2009). Ademgeur. Een multidisciplinaire benadering van oorzaak, diagnostiek, behandeling en preventie van halitose. Prelum Uitgevers. ISBN 9789085620341.[dode link]
- ↑ Slechte Adem | 5 Stappen Aanpak + 10 Tips. VraagDeTandarts.nl. Gearchiveerd op 19 juli 2020. Geraadpleegd op 6 mei 2020.
- ↑ a b M. C. van Gemeren, H. Fermin (27 januari 1962). Foetor ex ore. Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde 106 (I 4): p. 176. Geraadpleegd op 24 juli 2011.
- ↑ C. R. Hammond. CRC Handbook of Chemistry and Physics, 56. CRC Press, B-36.
- ↑ Telluur - Te. Lenntech. Geraadpleegd op 24 juli 2011.
- ↑ P. van 't Veer, A. van Faassen, R.J.J. Hermus, Th. Ockhuizen (16 juni 1987). De betekenis van selenium in de voeding. Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde (131): p. 1036-1039. Geraadpleegd op 9 december 2011.
- ↑ https://www.psychologiemagazine.nl/advies/ruik-ik-wel-lekker-uit-mijn-mond/. Gearchiveerd op 29 maart 2023.