Kasteel Zuilenburg

Zuilenburg
Het kasteel In betere dagen (tekening R. Roghman uit 1646/47)
Locatie	Overlangbroek
Algemeen
Kasteeltype	versterkt huis
Eigenaar	Particulier eigendom
Huidige functie	Woning
Gebouwd in	Omstreeks 1250
Monumentale status	Rijksmonument
Monumentnummer	23921
Zuilenburg in 1963

Kasteel Zuilenburg is een Nederlands kasteel en voormalige erkende ridderhofstad in Overlangbroek (gemeente Wijk bij Duurstede) in de provincie Utrecht. Het is ook bekend onder de benamingen Zuylenburg, Zuijlenburg, Zuijlenborch en Klein Zuilenburg.

De eerste benoeming is in 1270 met als eigenaar Gijsbrecht van Zuylen. De lijst van de Gelderse lenen van het Nedersticht uit dat jaar vermeldt dat Giselbertus de Sulen het 'in allodium' (= vrij erfgoed) opdraagt aan de graaf van Gelre.

Op 27 oktober 1536 werd 'Klein Zuilenburg' als riddermatig goed erkend door de Staten van Utrecht.

Op 9 februari 1911 werd Zuilenburg geveild en kwam het in bezit van de Diaconie van de Nederlands Hervormde Gemeente van Overlangbroek, die het in 1916 weer doorverkocht aan de bankier Paul Loeb (1889-1964).^{[noot 1]} Deze liet het in 1919 verbouwen en de tuin nieuw aanleggen maar heeft er niet vast gewoond. Na zijn dood kwam het in het bezit van zijn dochter Emy Backer-Loeb (1923-2017) die het huis terugrestaureerde tot de uiterlijke stijl van de 17de en 18de eeuw. Zij bewoonde het huis vanaf 1974 permanent tot aan haar overlijden op 22 maart 2017.

Zuilenburg ligt direct ten oosten van de kerk aan de noordkant van de Langbroekerwetering. In een lijst van ridderhofsteden uit het begin van de 17de eeuw werd het 'Klein Zuilenburg' genoemd, ter onderscheiding van het huis Zuilenburg of Ter Meer bij Maarssen.

Het overgrote deel van het huis is afgebroken: van de twee woonvleugels is het onderste deel van de linker deels gehandhaafd.

Het huis en de tuin zijn niet toegankelijk, het wordt nog steeds particulier bewoond.